آداب زیارت امام حسین

در این روز عبیداللّه‏ بن زیاد، شخصی بنام “شبث بن ربعی” را به همراه یک هزار نفر به طرف کربلا گسیل داد. عبیداللّه‏ بن زیاد در این روز دستور داد تا شخصی بنام “زجر بن قیس” بر سر راه کربلا بایستد و هر کسی را که قصد یاری امام حسین علیه‏ السلام داشته را به قتل برساند.

در صبحگاه آخرین روز حضور امام حسین (ع) در مدینه، برادرش، محمد حنفیه، درحالی که غم و اندوه بر وی چیره گشته و بسیار نگران و بیمناک زندگی امام بود، به خدمت حضرت رسید. وی در کار امام همه‌گونه اندیشید و به نظرش آمد که نزد برادرش برود و او را نصیحت کند...

یکی از مهم ترین کارهایی که معاویه پس از به قدرت رسیدنش انجام داد این بود که حدود 50 هزار نفر از شیعیان امیرالمومنین را به نقاط مختلف تبعید کرد و سران شیعه را هم کشت و تا می توانست شیعیان با تفکر عثمانی را در کوفه تزریق و تقویت کرد.

آنانی که در روز عاشورا به شهادت نرسیدند، در دفاع از امام(ع) تمام سعی و تلاش خود را کردند و تا سرحد شهادت پیش رفته و به حد جانبازی در رکاب امام(ع) رسیده‌اند؛ از این‌رو می‌توان آنان را نیز مصداقی از شهدایی دانست.

مبارزه با تحریف یک تکلیف شرعی و عمومی است که همۀ افراد در هر صنف و گروهی باید به این أمر توجه نمایند، بویژه طبقه‌ی تحصیل کرده، چه این‌که طبق حدیثی که از پیامبر(ص) نقل شده، دانشمندی که حقایق را کتمان کند مورد لعن و نفرین خداوند قرار می‌گیرد.

سوگند به کسی که جان حسین به دست او است امروز کسى نیست که فریاد ما را بشنود و ما را یارى نکند، جز آن‌که خدا وی را به صورت در دوزخ افکند.

رسول خدا با بیان این حدیث، فضایل را درجه بندی نموده، ضمن تایید ورزش، به ویژه کشتی، جایگاه «علم و فرهنگ» را بالاترین دانسته و می‌رساند که مسئولان محترم اسلامی، بالاترین نگاه ارزشی، بودجه مملکتی، تشویق‌های اجتماعی و تبلیغات رسانه‌ای را باید به ...

حضرت فرمود: این موضع کرب و بلاء و محل محنت است ، فرود آئید که اینجا منزل و محل خیام ماست . این زمین جاى ریختن خون مااست و در این مکان واقع خواهد شد قبرهاى ما. خبر داد مرا جدم رسول خدا ص  پس در آنجا فرود آمدند.

سرانجام در روز دوم محرم سال 61 (ه. ق) قافله ی کوچک حسینی به سرزمین عشق ـ کربلا ـ می رسد؛ آن معبرِ گشوده بر قلبِ بهشت و بزرگْ پنجره ی ابدی بر افق های ناپیدای غیب.

وقتی کاروان امام حسین (علیه‌السلام) به کربلا رسید فرمود: اینجا فرود آیید. به خدا قسم، اینجا جایگاه کاروان ما و محل ریخته شدن خون ماست. به خدا قسم، همین جا، جای قبرهای ماست.

در این روز امام ع به اهل کوفه نامه ‏ای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه را از حضور خود در کربلا آگاه کرد. حضرت نامه را به "قیس بن مسهّر" دادند اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام ع را دستگیر کرده و به شهادت رساندند.