آیات شفاعت و توسل

شیعیان با توسل و گفتن یا علی و یا حسین و...، هرگز مشرک نمی‌شوند؛ زیرا اهل بیت را مستقل ندانسته و به انگیزه الوهیت، یا ربوبیت و عبادت صدا نمی‌زنند.

توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها، رمز موفقیت خیلی از بزرگان اسلام، به خصوص مرحوم آیت الله مصباح یزدی و شهید حاج قاسم سلیمانی بوده است.

در قرآن بیان شده خداوند متعال به پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اجازه می‌دهد که تا جایی که خودش راضی است، شفاعت کند و این آیه امیدوارکننده‌ترین آیه قرآن است.

شفاعت معصومین در صورتی نصیب انسان می‌شود که اولا: به ولایت آن‌ها اعتقاد داشته باشیم، ثانیا: اهل گناهان کبیره نباشیم و اگر گناهی از ما صادر شد، پشیمان شده و توبه کنیم.

یکی از اصول اعتقادی مذهب شیعه، بحث شفاعت است؛ که منکر آن‌ را باید خارج از مذهب تشيع به حساب آورد.

اگر به کتب معروف و معتبر حدیث اهل سنت رجوع کنیم، به وضوح خواهیم دید که روایات شفاعت را نقل کرده‌اند.

توسل به اهل بیت(علیهم‌السلام) به معنای نفی ارتباط مستقیم با خداوند نیست؛ بلکه یک مسلمان هم می‌تواند به طور مستقیم و هم با واسطه حاجات خود را به درگاه الهی اعلام کند. در میان مذاهب اسلامی تنها وهابیت با توسل به واسطه برای ارتباط با خداوند مخالف کرده‌ است.

یکی از مشکلات وهابیت نداشتن فهم درست از آیات قرآن کریم است؛ زیرا آن‌ها قرآن را طوری که می‌خواهند تفسیر به رای می کنند و همین باعث انحراف و کج فهمی آن‌ها از دین، و باعث دور شدن  جامعه از ارزش‌های خود شده است.

خانواده شوهرم سید هستند و می‌گویند ما نماز نمی‌خوانیم و شما را هم شفاعت می‌کنیم! توضیح دهید.

منظور از شفاعت چیست؟ چرا بعضی شفاعت را قبول ندارند؟

توسل کردن به هر وسیله‌ای دلیلی بر حقانیت آن نیست تنها مواردی را که با دلایل متقن اثبات شده است را می‌توان وسیله تقرب الهی قرار داد؛ مانند توسل به قبور معصومان.

چرا وهابی ها توسل را شرک می دانند در حالی که خودشان توسل می کنند؟