آیت الله شاه آبادی

 آیت الله شاه آبادی می فرمود: «هیچ وقت لعن شخصی نکنید، گر چه به کافری که ندانید از این عالم (چگونه) منتقل شده، مگر آن که ولی معصومی از حال بعد از مردن او اطلاع دهد. زیرا که ممکن است در وقت مردن، مؤمن شده باشد. پس لعن به عنوان کلی بکنید.»

چکیده: تا قوای جوانی و نشاط آن باقی است، بهتر می‌توان قیام کرد در مقابل مفاسد اخلاقی، و خوب‌تر می‌توان وظایف انسانیه را انجام داد. مگذارید این قوا از دست برود و روزگار پیری پیش آید که موفق شدن در آن حال، مشکل است و برفرض موفق شدن، زحمت اصلاح خیلی زیاد است.

چکیده:  آیت الله شاه آبادی از همسرشان خواستند صندوقی را که اجازه‌های اجتهادشان در آن قرار داشت، بیاورند و آنگاه در مقابل چشم او، همه را پاره کردند، و درحالی‌که با دست‌به‌سینه خود اشاره می‌کردند، فرمودند: «علم در کاغذ نیست. قوه‌ی اجتهاد در اینجاست. اگر علماء به من اجازه‌ی اجتهاد داده‌اند، به خاطر صلاحیت علمی من بوده، ولی من خودم هرگز به دنبال گرفتن این اجازه‌ها نبوده‌ام.»