اثبات امامت از قرآن

پیامبر (صلّی الله علیه و آله) مبین آیات قرآن می باشد، همان طور که تبیین آیات الاحکام بر عهده ایشان است، تبیین آیات امامت نیز بر عهده حضرت می باشد.

هر چیزی که در قرآن نباشد به معنای مردود بودن آن نیست بلکه سنت پیامبر نیز هم تراز با قرآن می باشد و مبین جزئیات و تعیین کننده مصداق آیات الهی است.

بسیاری از علمای اهل تسنن «امامت» را از اصول دین دانسته و منکر آن را کافر و بدعت‌گذار قلمداد کرده‌اند.

در بررسی ضرورت اعتقاد به امامت به این نتیجه می رسیم که اگر ما به خاتمیت اسلام معتقد باشیم، باید به امامت نیز اعتقاد داشته باشیم .

زیارت جامعه کبیره امام هادی (علیه السلام) بزرگترین منبع امام شناسی شیعیان است.

سید محمد فرزند امام هادی (علیه السلام) به چنان مقامی رسید که بسیاری از مردم، به خصوص برخی علویان تصور می کردند وی امام یازدهم است.

امام برای جامعه مانند عقل است برای انسان که خداوند او را راهنمای اعضا و جوارح انسان قرار داده است.

مردی از شام به مدینه آمد و با اصحاب امام صادق(علیه‌السلام) مناظره کرد و در همه مناظرات شکست خورد و در خصوص امامت نیز با هشام بن حکم صحبت کرد و در مقابل استدلال هشام سکوت کرد و سخنی برای گفتن نداشت.

قرآن کریم در آیه 59 سوره نساء دستور می‌دهد که از «اولوالامر» بدون چون و چرا اطاعت کنید، و لازمه این اطاعت مطلق، عصمت اولوالامر است و در جامعه اسلامی معصومی به جز ائمه اطهار شیعه وجود ندارد.

اسامی دوازده امام (علیهم‌السلام) نه تنها در بین شیعیان از مسلمات و به حد تواتر رسیده است بلکه برخی از اهل سنت نیز به تک تک نام امامان نیز تصریح کرده‌اند.  

امامان از کجا و چگونه متوجه می شدند که به امامت رسیده‌اند؟

پاسخ به شبهات امامت