اثبات خدا با نظم عالم

براهین عقلی اثبات خدا براهین پیشینی و براهین نقلی خداشناسی پسینی هستند.

دفع ضرر محتمل از محکم ترین دلایل عقلی بر ضرورت فراگیری اصول عقاید است.

نوجوان پرسشگری از روحانی محل خواست که به چند سوال او پاسخ دهد.

شگفتی و نظم حاکم بر جهان، نشان از آفریننده‌ای قادر و عالم دارد.

خداوند متعال، قرآن را برای هدایت بشر به پیامبرش فرستاد و اطاعت او را بر همگان واجب کرد؛ زیرا انسان ناقص و محدود است و محدود نیازمند به نامحدود می باشد.  

لازمه تصور خدا به عنوان هماهنگ کننده بین فضیلت و سعادت این است که خدا انسان را مجبور به عمل اخلاقی بکند که در این صورت، خود مختاری آن ها از بین می رود .

باور به خدا امری فطری و بر پایه عقل و منطق است؛ به خلاف گرایشات ضد دین و خدا که از منطق و استدلال کافی برخوردار نمی‌باشد.

همه اشیاء بدون استثناء مظهر قدرت و علم و حکمت و اراده و مشیّت اویند و آیت و حکایت کمال، جمال و جلال او مى باشند. فرقى میان پدیده هاى معلوم العلّه و مجهول العلّه در این جهت نیست.

امام فرمود: مگر خورشيد و ماه و شب و روز را نمی‌بينى كه به زیبایی می‌چرخند، و برای این چرخش نیز ناچار و مجبورند؟

در پاسخ پیدایش نظم از طریق تصادف گفته می شود که برهان نظم روی دو پایه اصلی و قرار گرفته است: 1- نظام دقیق و حساب شده ای بر عالم هستی حاکم است؛ 2- هر جا نظام دقیق و حساب شده ای است ممکن نیست زاییده رویدادهای تصادفی باشد، بلکه قطعاً از علم وقدرت بزرگی سرچشمه گرفته است. نتیجه این که همواره رابطه ای بین نظام دقیق و علم و شعور وجود دارد.

تنها راه رسیدن به خداوند از طریق ائمه(ع) نیست. اساساً هر راه مستقیمی که براساس حق باشد، میتواند هدایتگر انسان به سوی حق باشد، مثلاً ندای فطرت که  یکی از راه‏های اساسی خداشناسی و سیر الی الله است

 پذیرش تصادف در خلقت آن قدر بی دلیل است که مانند پذیرش به وجود آمدن یک کتاب فلسفی و عملی دقیق با انفجار یک کارخانه چاپ کتاب.