احتجاج با معاویه
مشروعیت الهی حکومت در بیان امیرالمؤمنین
 امام معصوم، به دليل برخورداری از عصمت علمی و عملی، صلاحيت اِعمال حکومت بر مردم را دارد. پس تنها ملاک مشروعيت و حقانيت حکومت، اذن الهی است. مردم نيز در تحقق و ايجاد حکومت اسلامی و هم در استمرار آن نقش دارند و اگر حضور و همراهی مردم نباشد، حکومتِ ظاهری مشروع، نه محقق می شود و نه استمرار می‌يابد. |
عزل معاویه، حق بود!
ماندن معاويه به عنوان حاکم شام، شرعا جايز نبود؛ زيرا او فردى فاسق، بىايمان و ظالم بود و حكومت چنين شخصى بر مسلمان‌ها جايز نبود. |
چرا شیعیان معاویه را لعنت می کنند، امّا علی در نامه هایش او را لعنت نمی کند؟
اینکه امام علی در نامۀ خود معاویه را لعن نکرده است، هدف از نامه جلب معاویه بود، نه طرد او، در این موقع لعن با بلاغت که سراپای کلام امام را احاطه کرده است، سازگار نیست. |
|
اگر معاویه انسان بدی بود، چرا حسن بن علی با او صلح کرد؟
استاد بخاری یعنی اسحاق بن راهویه می گوید: یک حدیث صحیح درباره معاویه نمی شناسد، بخاری با ظرافت خاصی در مورد معاویه گذاشته زیرا به جای «باب فضایل معاویه» گفته «باب ذکر معاویه» |
استدلال امام علی(ع) به حدیث غدیر برای معاویه
امام علی(علیه‌السلا‌م)در اشعار خودکه برای معاویه نوشت، به حدیث غدیر استشهاد کرده است. |