احکام لعن

سبّ و ناسزاگویی غیر از تبرّی است و بهتر است مسلمانان با وجود مشترکاتی که دارند مباحث اختلافی و علمی را منحصر به محافل علمی کنند و از روش‌های افراطی همچون ناسزاگویی و ... پرهیز کنند.

در آموزه های دینی ما علاوه بر این که از لعن و تکفیر ناحق نسبت به دیگران نهی شده، و دین اسلام چنین اجازه ای را به کسی نداده است، روایاتی نیز از پیشوایان دین وجود دارد که می گوید؛ اگر فردی، کسی را لعن کند که آن شخص مستحق لعن نباشد، این لعن به خود فرد لعنت کننده باز می گردد.

اگر تمام انسان ها شخصیت دارند، چرا در زیارت عاشورا، نه خود فعل بد را بلکه فاعل آن را مورد لعن قرار می دهیم؟

- هیچگاه در ادعیه شیعه خلفا به صورت مستقیم لعن نشده اند.

فرق لعن و نفرین چیست؟  کدام از آنها در اسلام آمده است؟

- هر گونه گفتار یا کردار و رفتاری که موجب اختلاف و تفرقه بین مسلمانان گردد شرعا حرام اکید است.

ما با لعن شخصی علنی همراه با ذکر نام، مخالف هستیم نه با لعن کلی؛ زیرا لعن علنی شخصی، سبب برادر کشی و تفرقه میان مسلمانان جهان می‌شود.