احکام معاشرت
- حضور در مجالسی که در آن ها شراب نوشیده می شود برای هیچ کس جایز نیست.
- رفت و آمد با خویشاوندان بی حجاب و اهل گناه اگر موجب ارتکاب گناه و یا تأیید آن باشد یا نهی از منکر متوقف بر خروج از آن مجلس یا شرکت نکردن در آن باشد، باید آن مجلس را ترک کرده و یا شرکت ننمایید.
- برای جبران غیبت اگر فرد غیبت شده در قيد حيات نيست يا طلب حلالیت از او امکان ندارد، برايش استغفار باید کرد.
- اگر ترک معاشرت موجب عمل به واجب و نماز خواندن او می شود، به عنوان امر به معروف و نهی از منکر (با وجود شرایط)، باید رفت و آمد با او را ترک کنید.
- مشاوره دادن به نامحرم چنانچه خوف ارتکاب گناه - مانند نگاه حرام - در میان باشد، و یا مفسده انگیز باشد، جایز نیست و حرام است.
- حضور در مجالسی که در آن ها شراب نوشیده می شود برای هیچ کس جایز نیست، در این محافل شرکت نکنید تا بفهمند که شما به علت مسلمان بودن در مجلس شرب خمر شرکت ننموده و مشروب نمی خورید.
- شوخی با نامحرم اگر موجب تحریک شهوت شود و یا خوف افتادن در گناه و مفسده در آن باشد، حرام است.
- آن چیزی که حرام است نگاه کردن است نه نگاه افتادن - لذا انسان آنچه را که به طور اتفاقی می بیند اشکال ندارد.
- در خصوص رابطه با اشخاصی که در گذشته مرتکب اعمال حرامی مانند شرب خمر شده اند، معيار وضعيت فعلى اشخاص است، اگر توبه کرده باشند، معاشرت با آنان مانند معاشرت با ساير مؤمنين است.
- اگر بر خوددارى از جواب سلام به قصد نهى از منکر، عرفاً نهى و منع از منکر صدق کند، جايز است.