احکام معاشرت
- مشاوره دادن به نامحرم چنانچه خوف ارتکاب گناه - مانند نگاه حرام - در میان باشد، و یا مفسده انگیز باشد، جایز نیست و حرام است.
- حضور در مجالسی که در آن ها شراب نوشیده می شود برای هیچ کس جایز نیست، در این محافل شرکت نکنید تا بفهمند که شما به علت مسلمان بودن در مجلس شرب خمر شرکت ننموده و مشروب نمی خورید.
- شوخی با نامحرم اگر موجب تحریک شهوت شود و یا خوف افتادن در گناه و مفسده در آن باشد، حرام است.
- آن چیزی که حرام است نگاه کردن است نه نگاه افتادن - لذا انسان آنچه را که به طور اتفاقی می بیند اشکال ندارد.
- در خصوص رابطه با اشخاصی که در گذشته مرتکب اعمال حرامی مانند شرب خمر شده اند، معيار وضعيت فعلى اشخاص است، اگر توبه کرده باشند، معاشرت با آنان مانند معاشرت با ساير مؤمنين است.
- اگر بر خوددارى از جواب سلام به قصد نهى از منکر، عرفاً نهى و منع از منکر صدق کند، جايز است.
- در صورتى که صله رحم سبب امضاى اعمال بستگان بی ححاب نشود، باید به جا آورد.
- تا مى توان باید صله رحم را توأم با امر به معروف و نهى از منکر با زبان خوب ترک نکرد.
- در مقابل کسی که نماز نمی خواند تکلیفی جز مداومت بر امر او به معروف و نهى وى از منکر، در صورت تحقق شرايط آن، واجب نيست.
- دست دادن و تماس بدنى مرد با زن نامحرم حرام است اگرچه از اهل کتاب باشد.