احکام پزشکی

- مراد از ضرورت این است که تشخیص بیماری و درمان آن متوقف بر لمس و نظر باشد.

سقط بعد از دمیده شدن روح، كفاره دارد. اگر سقط جنین عمدی باشد؛ کفاره جمع دارد (يعنى اين كه شخصى كه اسقاط جنين كرده بايد هم دو ماه روزۀ پى‌درپى بگيرد و هم شصت مسكين را اطعام كند.)

- در صورتی که این کار بدون پوشش لازم انجام شود حرام است.

لمس یا مشاهده بدن بیمار توسط پزشک غیر هم جنس از لحاظ شرعی جایز نیست مگر این که ضرورت باشد.

- رعایت مصالح عمومی و قوانین بر همه واجب است.

- عمل جراحی زیبایی، درمان بیماری محسوب نمی شود و نگاه و لمسِ حرام برای آن جایز نیست

- هر نوع خوراکی که برای بدن ضرر قابل توجهی داشته باشد، استفاده از آن جایز نیست.

-  مجرد تشخیص بیماری جنین مجوز سقط جنین نیست، مگر در موارد بسیار خاص که نگهداری آن برای اطرافیان با مشقت زیاد و حرج همراه باشد، که در این صورت سقط جنین فقط قبل از دمیده شدن روح جایز است.

-  سقط جنین حرام است، چه بعد از چهار ماه و چه قبل از چهار ماه، حتی اگر جنین از طریق زنا بوجود آمده باشد.

- چنانچه بر اثر سهل انگاری افراد مبتلا به بیماری های واگیردار، این بیماری به دیگران سرایت کند و موجب بروز خسارت می گردد، حتی دیه بر فرد منتقل کننده بیماری واجب خواهد بود.

- در صورتی که بیماری ضرر مهمّى برای انسان داشته باشد  یا خطر مرگ و سرایت به دیگران داشته باشد، بیمار نباید از درمان خودداری کند.‌

توصیه‌ی پزشکی و توجه به تمهیدات بهداشتی یکی از اصولی‌ترین سفارشات دین اسلام به‌شمار می‌رود به‌طور