اذیت دیگران

قصه شب «با هم بخندیم؛ به هم نخندیم» ماجرای دوستانی را روایت می‌کند که با هم با

فصل زمستون بود و هوا خیلی سرد. بچه‌ها باعجله به طرف مدرسه می‌رفتن. بهمن و چندتا دیگه از دوستاش هم دوون دوون به مدرسه نزدیک میشدن . بهمن یه پسره چاق و تپل بود که قدش از بقیه دوستاش بلند‌تر بود، به خاطر همین بچه‌های دیگه خیلی از اون می‌ترسیدن.
اون‌ها سعی می‌کردن هرچی بهمن میگه، گوش کنن تا اون هم اذیتشون نکنه. بهمن فکر می‌کرد حق داره بچه‌های کوچیکتر رو اذیت کنه. اون خوراکی بچه‌ها رو می‌گرفت و خودش می‌خورد. توی کلاس هم میز آخر می‌نشست و بچه‌ها رو اذیت می‌کرد. بعد هم سرش رو پایین می‌انداخت و شروع به خندیدن می‌کرد. بچه‌های مدرسه از کارهای اون خیلی خسته شده بودن، اما نمی‌دونستن باید چیکار کنن.  هرچقدر هم  مدیر و ناظم و معلم‌ها بهش تذکر می‌دادن، فایده‌ای نداشت که نداشت!

جهت عضویت در کانال ما در

چشمانش من را اذيت مي كرد، نه اين كه چشمانش قشنگ باشد و من هم نتوانم به آن ها برسم، بلكه با چشمانش و نگاهايش من را اذيت مي كرد.