از بین بردن ظلم توسط امام زمان

با تحقیق و جستجو در روایات به دست می‌آید؛ اضافه شدن واژه «و عجّل فرجهم» و «عجّل اللهمّ فرجهم» به صلوات در زمان پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) بوده و دلیلش هم درخواست رهایی از غم و اندوه و تقاضای گشایش در کارهای اهل بیت(ع) بوده است.

به یک معنا غیبت امام زمان(ع)، یعنی نقش نداشتن مستقیم و عدم دخالت در امور ظاهری تا این‌که مردم خودشان تصمیم بگیرند و خودشان عمل کنند تا زمانی که خداوند مصلحت ببیند و آن حضرت را از پرده غیبت آشکار کند.

برقراری عدالت کامل توسط حضرت مهدی(ع) بدان معنا نیست که دیگر هیچ گناهی انجام نمی‌شود، هیچ کینه‌ای وجود ندارد و ...، بلکه شخص مظلوم در دادخواهی حتماً به حق خود خواهد رسید و امنیت اجتماعی در مقیاس وسیع برقرار خواهد شد.

به وسيله او، مذاهب از روى زمين محو می‌گردند و جز دين خالص و ناب باقى نمی‌ماند. افرادى كه از دیگران کورکورانه پيروى می‌كنند با او به دشمنى برمی‌خيزند؛ زيرا می‌بينند كه او بر خلاف نظر پیشوایشان حكم می‌كند و فتوا می‌دهد.

به معنای ندای بلندی است که در آن، حقانیت امام زمان(عج) و شیعیانش به گوش جهانیان می‌رسد که این ندا برای ستم‌گران به دلیل عملکرد زشت آنان مایه عذاب خواهد بود.

امام عصر(عج) پیش از شناساندن دلائل و اتمام حجت، هرگز شروع به جنگ نمی‌کند. البته نباید از این نکته غافل شویم که لزوماً اتمام حجت پس از ظهور نیست، چه بسا پیش از ظهور بر همگان اتمام حجت شود تا پس از ظهور برای کسی بهانه‌ای باقی نماند.

محبان به ائمه اطهار(ع) ادای سلام و احترام می‌­کنند، در جهتی می‌­ایستند که صورتشان روبروی مرقد مطهر آن امامان بزرگوار باشد و در مورد حضرت مهدی(عج) نیز رو به کعبه که محل ظهور آن‌حضرت است ادای سلام می‌­کنند.

زیرا بسیاری از آنها معتقدند که امام زمان هنوز متولد نشده است، تا در باره ارتباط آن حضرت با شب قدر اظهار نظر کنند و آنانی که تولد آن حضرت را پذیرفته اند نیز نگاهشان به مسئله امامت مانند شیعه نیست.

مهدى(ع) با اجراى دستورات اسلامى در نظر مردم آن روز چنان می‌‌‌نماید که کتاب جدید، قضاء جدید، و امر جدیدى آورده، در صورتى که او اسلام را از سر گرفته، و تا خود او هست دین وى اسلام و کتاب او قرآن و بروش پیامبر حکومت می‌کند.

در تفسیر باطنی این آیه، امام باقر(ع) آب شیرین فرو رفته در زمین را به امام مهدی(ع) تفسیر کرده و می‌فرماید این آیه در باره امامى(حضرت مهدى) نازل شده است که قیام به عدل الهى مى‌‏کند.

نمی‌توانیم یکی از این دو روز را به عنوان روز قطعی ظهور بدانیم، بلکه باید هر دو وجه را محتمل دانست.

«عَجّل»، علاوه بر این‌که امر است و فوریت و تعجیل را می‌رساند، خود لفظ نیز این فوریت و تعجیل را تأکید می‌کند و به صراحت از پروردگار درخواست می‌شود اگر چه وقت ظهور فرا نرسیده، اما تو با لطف خود در امر ظهور شتاب کن