امامت حضرت علی

برخلاف ادعای وهابیت، روایات فراوانی از اهل بیت علیهم‌السلام درباره تفسیر آیه مباهله و شأن نزول آن رسیده که در تمامی آن‌ها، امیرالمومنین علیه‌السلام مصداق این آیه و به عنوان نفس و جان پیامبر معرفی شده است.

غیر از دو اصل امامت و عدل در بقیه اصول دین بین شیعه و سنى اختلاف چندانى وجود ندارد، شیعه معتقد است امامت امرى انتصابى است که از ناحیه خداوند متعال و توسط پیامبر گرامى اسلام(ص) در روز غدیر خم رسماً رقم خورده است.

شیعیان از روزهای نخست اسلام، اعتقاد به امامت دوازده گانه داشتند، هر چند برخی زمان آنها را درك نكرده بودند و این اعتقاد اجمالی جانشین اعتقاد تفصیلی بود.

ما به روشنی یادآور می شویم در کتب عقایدی شیعه چنین ادعایی نیست. آری آیاتی در قرآن وارد شده که شأن نزول آنها، امامت علی است نه اینکه نام علی در آیه بوده حذف شده است.

نباید تصور كرد كه وجود نص، انگیزه های گوناگون مخالفت را از میان می برد چه بسا انگیزه ها بر نص غلبه كند، لذا اختلافات به خاطر عدم پیروی از نص بوده، نه به خاطر وجود نصّ یا بی اثر بودن نص.

سوال:

 امام علاوه بر گسترش عدالت، همۀ وظایف پیامبر را جز پذیرش وحی، ادامه می دهد، یعنی حکم حوادث نوظهور را بیان کند، شبهات معاندان برطرف کند، و در حد امکان، احکام نورانی الهی را اجرا کند...

امامت از منظر شیعه، منصبی است که از جانب خداوند متعال و توسط رسول خدا(ص) به جمعی خاص - 12 تن - واگذار شده و هیچ شباهتی به خلافت‏های موروثی که در آن یک نفر به قهر و غلبه سلسله‏ای را نابود کرده و به پادشاهی میپردازد و پس از او فرزندانش سلطنت میکنند، ندارد.

در کجای دنیا اگر کسی به سمت پایینی منصوب شد، دلیل بر شایستگی او برای بالاترین ستمهاست؟ امیر مؤمنان بالاتر از این را در غزوۀ تبوک بر عهده گرفت، زیرا در مدینه چهار ماه تمام، تمام وظایف پیامبر که یکی از آنها امامت نماز بود بر عهدۀ او بود و لذا به او گفت: «أنت منّی بمنزلة هارون من موسی».