امام حسین برای برپایی چه قیام کرد

سالار شهیدان الگوی شجاعت و دلاوری در تمامی اعصار است و هیچ‌گونه ترس و دلهره‌ای در ذات پاک ایشان راه ندارد.

مساله عطش در کربلا و تحریم آب واقعیتی تلخ است که پرده از چهره منحوس و زشت دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) برداشته است. امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش، در برخورد با این مساله از هیچ کوششی فروگذار نکردند، اما در نهایت با لب تشنه به شهادت رسیدند.

 امام حسین علیه السلام:

من، کشته اشک هایم. مؤمنی مرا باید نمی کند، جز آن که می گِرید.

 هرچه داریم از تو داریم؛

 رهایت نمیکنیم

در خطبه امام سجاد (ع) به این نکته اشاره شده: من فرزند کسی هستم که سرش را پشت گردن جدا کردند...."در زیارت ناحیه مقدسه ،حضرت مهدی(ع) می فرماید:...سلام بر کسی که او را از پشت سر نحر کردند...

اهل بیت امام حسین (ع) در سه شبانه روزی که از آب ممنوع بودند، گاهی برای استعمال آب غیر شرب چاه حفر می کردند که دشمنان آنرا پر کردند، ممکن است آب چنین چاهایی با عمق بسیار کم مناسب نوشیدن نبوده است.

آن حضرت می خواستند با این کار پیام خونین نهضت خود را تا ابد به جهانیان برسانند؛ چرا که هر چه خون شهید بیشتر ریخته شود این ندا بیشتر به جهان و جهانیان می‏رسد. مانند این که، در روز عاشورا، از سویی حرّ توبه می‏کند و می خواه د خون خو د را در راه اهداف امام حسین (ع) بریزد،