بالا بردن شعور عزاداران

کسى که مصیبت دیده‏اى را تعزیت دهد از پاداشى به مانند او برخوردار خواهد شد؛ بدون این که از پاداش مصیبت دیده کم شود. روشن است که هیچ یک از انواع عزادارى با صبر ناسازگارى ندارد

 مرگ عثمان موجب تأثر شدید پیامبر(ص) و یارانش گردید چنان که در مرگ او گریستندرسول خدا (ص) عثمان  را که فوت کرده بود بوسیدند در حالى که گریه مى‏ کردند و اشک از چشمان مبارکش جارى بود.

ابراهیم در حال جان دادن بود. دیدم پیامبر(ص) گریه مى‏ کرد و فرمودند چشم مى‏ گرید و قلب از شدت اندوه مى ‏سوزد؛ ولى سخنى که برخلاف رضاى حق باشد بر زبان نمى‏ گویم.

یکى از دختران پیامبر (ص) در مدینه از دنیا رفت. در مراسم تشییع و دفن او حضور داشتیم، دیدیم که چشمان مبارک رسول خدا (ص) در کنار قبر دخترش پر از اشک بود و گریه مى‏ کرد.

پیامبر (ص) به عیادت وى تشریف بردند. سعد در حال بى‏هوشى بود. حضرت فرمودند: سعد تمام کرده است!پس پیامبر (ص) گریست، آنگاه همراهان آن حضرت نیز گریه کردند.

حضرت رسول (ص) از نیکیهای سعد بن خوله یاد نمود و براى وفاتش در مکه مرثیه خواند، رثا در لغت به معناى یادآورى نیکیهاى شخصى است که از دنیا رفته و همچنین به معناى گریستن بر درگذشته است

پیامبر ص  گریه کرد. اسماء عرض کرد از جعفر خبرى به شما رسیده است؟ پیامبرفرمود: آرى امروز به شهادت رسید؛ وبه دخترش فاطمه فرمود غذایى تهیه نموده و از خانواده جعفر سه روز پذیرایى نماید...

امام حسین پیام داده: فساد دنیاى ما را گرفته است . امت جدّم از روش جدّ پدرم منحرف شده و فاسد شده اند من براى اصلاح امت جدّم قیام کردم و هدفى جز امر به معروف و نهى از منکر ندارم

پیامبر مى ‏فرمودند: «امتم فرزند مرا خواهند کشت و این خاک کربلاى اوست!»، سپس نحوه شهادت امام حسین (ع) را بیان داشته و مى‏فرمودند: «اندوه وبلا! واى از اندوه و بلا! کربلا سرزمین اندوه و بلا.»

پیامبر ص فرمود: اى اسما! پسرم را گروه ستمگران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند! آنگاه فرمود: اى اسما این مطلب را براى فاطمه مگو، چون تازه بچه ‏دار شده است

ام سلمه مى‏گوید: «حسن و حسین (ع) در جلو پیامبر (ص) در خانه من مشغول بازى بودند، جبرئیل نازل شد و گفت: یا محمد! ان امتک تقتل ابنک هذا من بعدک فأومأ بیده الى الحسین فبکى رسول اللّه (ص) و وضعه الى صدره ثم قال رسول اللّه (ص) و دیعة عندک هذه التربة و قال رسول اللّه (ص) یا أم سلمه اذا تحولت هذه التربة دماً فاعلمى ان ابنى قد قتل؛ (3) اى محمد! امت تو فرزندت حسین را شهید خواهند کرد. آنگاه رسول خدا(ص) گریست، سپس حسین را در آغوش گرفته و به سینه چسبانید و فرمود: این تربت در نزد تو امانت باشد. خاک را بوییدند و فرمودند: اى ام سلمه! هرگاه این تربت رنگ خون به خود گرفت، بدان که فرزندم حسین به شهادت رسیده است».

رسول خدا پس از گریستند. ام المؤمنین زینب‏علت را پرسید فرمودند: جبرییل آمد و خبر داد که امتم این کودک را مى‏کشند. به جبرییل گفتم تربت او را به من نشان ده. جبرییل خاک سرخ رنگى برایم آورد