تاریخی

ما شيعيان با توجه به اينكه قائل به عصمت ائمه اطهار عليهم السلام هستيم لذا قائليم تمام حركات و سكنات آنها از روي حكمت و مصلحت بوده است«فعل امام(ع)براي همه حجت است».

دوماً اينكه امام حسين(ع)به عهد و پيمان امام حسن(ع)پاي‎بند بود براي اينكه ائمه همه نور واحد هستند يعني امام حسن(ع)وقتي صلح فرمود عين اينست كه امام حسين(ع)صلح كرده‎اند.

الف) صحت يا عدم صحت اعتراض امام حسين(ع)به امام مجتبي(ع)ب)و اين كه اگر همين وضعيتِ صلح و اضطرار بر صلح با معاويه بر امام حسين عارض مي شد، آيا ايشان همچون امام مجتبي صلح مي نمودند يا خير؟

سال 61 هـ ق عصر روز دهم محرم لشكر يزيد بعد از اينكه امام حسين (ع)را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خيمه‌ها و آزار و اذيت خاندان نبوت زدند،

بدون شک سخن گفتن سر مقدس امام حسين ـ عليه السلام ـ يکي از معجزات آن بزرگوار مي باشد و اين اتفاق دو بار صورت گرفته است. يک بار در کوفه و مرتبه بعد در شام.

برخی از ياران امام در كوفه و در مناطق ديگر قبل و پس از حادثه عاشورا به شهادت رسيده اند كه همه ی آنها را در فهرست اسامي شهدای نهضت عاشورا قرار مي دهند.

در نقل حوادثي كه در جريان كربلا رخ داده، مخصوصاً حوادثي كه در روز عاشورا رخ داده، تقريباً توافق همه جانبه اي وجود دارد.و بين منابع شيعه و سني تفاوت زيادي وجود ندارد.

ذوالجناح كاكل و يال خود را به خون سيدالشهدا رنگين نمود و به سوى خيمه ها آمد و با شيهه و همهمه جانسوز خود، پيام شهادت اباعبدالله (عليه السلام) را به اهل بيت (عليه السلام) ايشان رساند...

مستند اهل سنت، پاره ‏اي روايات است كه در آن، بر ممنوعيت گريه و عزاداري بر مرده تأكيد شده است...

از امام صادق(ع) روايت شده است: «پس از حادثه عاشورا هيچ بانويي از بانوان بني ‏هاشم،سرمه نكشيد و خضاب ننمود و از خانه هيچيك از بني‏ هاشم دودي كه نشانه پختن غذا باشد...

تشيع در طول تاريخ پر بار خود، فراز و نشيب‏هاي فراواني را پشت سر گذاشته است ؛ فرازهايي كه گاه اين مكتب را در آستانه تسلط بر كلّ جهان اسلام قرار داده...

در زمينهء واقعهء كربلا كتاب هاي فراواني نوشته شده است . كتاب هايي كه به زبان فارسي نوشته شده وبراي همگان مفيد است...