تبلیغ

در شيوه‌ى دعوت و تبليغ، مناسب است به اعتقادات و مشتركاتِ حقّ ديگران احترام گذاشت. 

مسئله اتحاد مسلمانان از دیرباز یکی از دغدغه‌های اصلی اندیشمندان و رهبران اسلامی بوده است. اختلافات فرقه‌ای، مذهبی و سیاسی، همواره مانعی بر سر راه تحقق این اتحاد بوده است. در این میان، برخی معتقدند که برای دستیابی به اتحاد، مسلمانان باید از تبلیغ دین خود دست بردارند و به نوعی پلورالیسم مذهبی روی آورند. این دیدگاه، چالش‌های جدی نظری و عملی را پیش روی مسلمانان قرار می‌دهد. در این مقاله، به بررسی این پرسش خواهیم پرداخت که آیا اتحاد مسلمانان مستلزم عدم تبلیغ مذهبشان است؟

-

تدوین کلیپ در مورد نگرانی رهبر معظم انقلاب از تبلیغ طلاب و حوزویان و نقش خطیر ایشان در جامعه... 

کلام استاد علی صفایی حائری پیرامون تبلیغ

-سیره ی مبارک نبی مکرم اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) در مدت 23 سال حضور در شهر مکه و مدینه، گویای اهتمام ویژه ی ایشان به مسئله ی تبلیغ دین مبین اسلام در کلیه جنبه های معرفتی بوده است، در واقع اسلام جمعیت مردم یثرب، متأثر از پیمان عقبه اول و دوم بواسطه ی مجاهدات شجاعانه تبلیغی پیامبر اکرم(ص) بوده و پس از آن، ارسال مبلغان طراز اولی نظیر؛ مصعب بن عمیر بن هاشم به عنوان اولین مبلغ به منظور قرائت قرآن، تعلیم احکام و واداشتن مردم برای تفکر دین اسلام به یثرب، تاثیر فراوانی در آشنایی و گرایش مردم به اسلام داشته است، که در بستر اجماع مردم یثرب بر دین اسلام، هسته های اولیه حکومت اسلامی و استقرار دین اسلام در شبه جزیره عربستان شکل گرفت. در روایات نبوی و ائمه معصومین(علیهم السلام) ضمن پرداخت به ضرورت تبلیغ و شرائط مبلغان، به پاداش عظیم اخروی تبلیغ و اثرات گسترده مادی و معنوی آن تصریح شده است.

تلاش بیهوده

-مدارس علوم دینی در عصر حاضر با محوریت حوزه علمیه قم، به عنوان مرکز تعلیم، تربیت، تبلیغ و گسترش معارف تشیع در کلیه ی نقاط ایران و جهان در راستای استمرار مکاتب فقهی تاثیر گذار در جهت دهی و گسترش علوم و معارف مکتب ائمه معصومین (علیهم السلام) در قرون گذشته نظیر؛ مکتب بغداد، حله، جبل العامل، کربلا و نجف می باشد. مدارس دینی در کلیه برهه های تاریخی در عصر غیبت با تربیت شاگردان در علوم عقلی و نقلی اسلام و اشاعه ی آن بواسطه ابزار تبلیغ، سهم منحصر به فردی را در گسترش دین اسلام داشته اند. 

-تبیلغ از ماده ی (ب-ل-غ) در دو معنای اصلی رسیدن، واصل شدن و کفایت کردن وضع گردیده است، صاحب مفردات در بیان معنای آن می نویسد:« البلوغ و البلاغ: الانتهاء الی أقصی المقصد و المنتهی، مکانا و زمانا، أو أمراً من الامور المقدرة».بلوغ و بلاغ یعنی از حیث مکان و زمان و هر امر اعتباری دیگر به مقصد و هدف منتهی شدن و رسیدن است، البته معنای نزدیک شدن به مقصد را نیز می رساند.خدای متعال می فرماید:(( فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنّ)َ).(۴)پایان عدّه خود رسیدند.((فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ).(٥) هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش (و حد رشد) رسید.

-خبر و اطلاع رسانی از دین الهی و آگاهی بخشی به مردم در حیطه ی وجود مبدأ و معاد و اوامر و منهیات الهی صرفا با مشتقات ماده ی تبلیغ بیان نشده بلکه خدای متعال با واژگانی  نظیر؛ دعوت، امر به معروف و نهی از منکر،تبشیر، إنذار انسانها را به سوی خود فراخوانده و آنان را از سقوط در درجات پست حیوانی منع نموده است، خدای متعال می فرماید:((وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ ۚ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون)َ).(١٢)..و (برای رسیدن به وحدت) باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند. و رستگاران آنها هستند.
در واقع تبلیغ با توجه به معنای عان آن در ارتباط با حوزه علوم دینی بستری برای آگاهی مردم از علوم الهی می باشد که ابعاد مختلف تبلیغ در صورت پذیرش و عدم پذیرش اخبار الهی از سوی مردم در قالب عناوینی نظیر انذار و بشارت ظهور نموده است،

کسی که وظیفه تبلیغ دین را بر عهده دارد باید به تمام آموزه‌های اسلامی، پایبندی عملی داشته باشد، یعنی علاوه بر اینکه تمام آموزه‌های اسلامی اعم از امورات و نواهی اش را در منبر حضوری یا مکتوبش به سخن می‌آورد، باید در عمل نیز آنها را اجرا کند. 

با توجه به وحی الهی هر مبلغ دین سه وظیفه مهم برعهده دارد: 1. ایجاد محبت بین خالق و مخلوق؛ 2. ناامید نساختن بندگان از درگاه پروردگار؛ 3. معرفت‌افزایی نسبت به امام زمان.