توحید

توحید

امام علی علیه‌السلام:
 «اَلْخَوْفُ جِلْبَابُ اَلْعَارِفِينَ»

تنها راه بندگی خداوند، سلوک اجتماعی درست در تقابل جبهه حق و باطل است. چرا که توحید به عنوان اصلی‌ترین عنصر در ادیان الهی، منحصر به عقیده و ذهن نیست؛ بلکه امتداد اجتماعی می‌یابد که مهم‌ترین آن نفی طاغوت و ایمان به حاکمیت الهی در عرصه مدیریت جامعه است. 

یارب از هر چه خطا رفت هزار استغفار

 ناامید از در رحمت به کجا شاید رفت

طواف خانه خدا مظهر عبودیت و یکتاپرستی است، به همین خاطر هنگام فتح مکه امیرالمؤمنین علیه‌السلام به دستور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تمام بت‌های داخل خانه کعبه را از بین برد.

هیچ چیزی صورت نمی گیرد؛ مگر آن که خداوند آن را اراده کرده است.

مقصود از توحید ذاتی خداوند متعال آن است که او مثل و شبیه ی در ذات مقدس خود ندارد.

بحران خداپرستی در جوامع دینی و غیردینی ناشی از معرفی نادرست و غلطی است که از «خدا» به مردم شده. در تعالیم اسلامی، آشنا ساختن مردم با محبت و مهربانی خدا، مهمترین زمینه‌ساز برای دعوت مردم به خداپرستی است.

در ابتدای زیارت جامعه کبیره، اقرار به توحید و تکرار تکبیر توصیه شده است. این تقدم و تأکید، اهمیت محوری جایگاه توحید در تمام اعمال عبادی، از جمله زیارت اولیای بزرگ الهی را نشان می‌دهد.

شعار توحید در میان تمام پیامبران الهی و نمایندگان خدا مشترک بود و آیات سوره توحید، به آن اشاره می‌کند. خالد‌بن‌سنان یکی از مبلغان شعار توحید بود که سخنانش، نمی‌تواند مانع برای ادعای قرآن در مورد مبارزه‌طلبی باشد.

خداوند؛ خالق زیبایی‌ها

مسیحیت تحریف شده بر این باور است که حضرت عیسی علیه‌السلام توسط دشمنان به صلیب کشیده شد، اما نباید گمان برد که صلیب یادبودی از آن جریان است، بلکه صلیب را باید نمادی از شرک و تثلیث در میان مسیحیان دانست.

درخواست از امام معصوم علیه‌السلام و توسل به ایشان، به عنوان باور شیعه، ریشه در آیات قرآن دارد.