توسل در لغت و اصطلاح

در حالیکه جهان اسلام قرن‌هاست بر جواز زیارت قبر پیامبر (ص) و عامل تقرب بودن این زیارت و سفر برای انجام این زیارت، تاکید داشته و دارد، اما وهابیت تحت تاثیر موهومات ابن تیمیه، سفر برای زیارت قبر پیامبر را جایز ندانسته و بدین وسیله خود را از این موهبت الهی محروم ساخته است به عبارت دیگر می‌توان گفت وهابیان جاماندگان از سفر الهی هستند.

وهابیان سال‌هاست که ملت مسلمان را به‌خاطر انجام اموری چون توسل و شفاعت و... تکفیر می‌کنند و در مورد احادیثی که مسلمانان در مقابل آن‌ها اقامه می‌کنند، بعضا می‌گویند این احادیث مربوط به زمان حیات پیامبر است نه پس از مرگ، در حالی‌که دلیل آن‌ها بر جدا کردن حیات از مرگ، تنها ترک این عمل توسط صحابه است که دلیلی باطل است.

گاهی اگر انسان اندکی به نتایج بعضا مضحک کلام خود دقت کند، شاید هرگز آن را به زبان نیاورد چه رسد به اینکه به انواع گوناگون و با طرق مختلف در پی اثبات آن برآید، مثل وهابیان که در انکار مساله‌ای چون شفاعت و توسل آن را عبادت تلقی می‌کنند، در حالیکه نحوه‌ی حکم آنها به این منتهی می‌شود که برای ما پرستیدن اشخاص زنده جایز است.

قبل از پرداختن به واژه توسل در آیات و روایات، معنی لغوی آن را در لغت و در اصطلاح مورد بررسی قرار می‌دهیم. «توسل در لغت، به معنای تقرب و نزدیکی یا وسیله رسیدن به چیزی از روی اشتیاق و میل و رغبت است.» و در اصطلاح نیز اگر «کسی وجود گران‌مایه‌ای را برای رسیدن به اهداف و رسیدن به مقام قرب الهی میان خود و خدا، وسیله قرار دهد» این کار را توسل می‌گویند.