ثواب گریه بر حضرت زهرا

گریه نکن خوب میشی

امام صادق عليه السلام:

 بكَتِ السَّماءُ عَلَى الحُسَين أربَعينَ يَوما بالدَّم

هر فردی که مخلصانه برای امام حسین(ع) اشک بریزد، مطمئناً اعمال دیگر او نیز تا اندازه‌ای در صراط مستقیم است که حداقل‌های ورود به بهشت را برای او فراهم می‌سازد.

عایشه مى‏گوید: «روزى جبرئیل بر رسول خدا (ص) نازل و وحى نمود: اى محمد! به زودى امت تو فتنه مى‏کنند و این فرزند کوچک تو را پس از تو خواهند کشت و گفت: فرزندت در  سرزمین طف کشته مى‏ شود.

امام على (ع) مى‏ گوید: «رسول خدا (ص) براى دیدار به منزل ما آمدند، و فرمودند:حبیبم جبرییل بر من نازل شد و مرا از کشته شدن حسین آگاه نمود که قتلگاه شما پراکنده خواهد بود. این خبر مرا بسیار اندوهگین ساخت...

 گروهى از بنى هاشم به سوى حضرت مى‏ آمدند؛ چون چشم پیامبر (ص) به آنان افتاد، چشمان مبارکشان غرق در اشک شد فرمود: اهل بیتم پس از ما بلاها خواهند دید و از بلاد خویش طرد خواهند شد.

امام حسین ع قبل از روز هشتم ذی الحجه از مکه خارج شد تا حرمت حرم امن الهى، با ریخته شدن خون او در آن شکسته نشود؛ گرچه در این میان گناه بزرگ از آن قاتلان و جنایتکاران اموى باشد

رسول خدا (ص) در شهادت حمزه به شدت گریست به گونه‏اى که مانند آن را از آن حضرت ندیده بودیم. جنازه او را در قبله نهاد، آنگاه ایستاد و با صداى بلند گریه سر داد تا این که بیهوش شد....

اصبغ بن نباته گوید: «همراه على (ع) از کربلا گذر کردیم. محل سوار شدن، پیاده شدن و محل ریختن خونهاى شهدا را به من نشان داد و فرمود: بر این محل  آسمانها و زمین بر آنها گریه خواهند کرد

 روایاتى که درباره عزادارى و گریه به آنها استدلال شد، همگى بیانگر غیر اختیارى بودن گریه پیامبر (ص) یا صحابه آن حضرت در برابر مصایب است و ربطى به برگزارى مجالس عزادارى ندارد.

 گریه بر میت به خاطر روایات متعدد و فتاواى فقها جایز است ازجمله گریه پیامبر بر حمزه سیدالشهدا و فرزندش ابراهیم و فاطمه (ع) بر پدر گریه کرد. امام سجاد بر پدر بزرگوارش گریست...