جامعه

جبهه مبارزه با عفاف و حجاب، ماموران تازه‌ای را به خدمت گرفته است؛ فتنه‌گرانی که سال‌های قبل امنیت خیابانی جامعه را برهم زدند، حال درصدد اخلال در امنیت فرهنگی هستند.

بدون شک شهید بهشتی رحمةالله‌علیه، به عنوان یک مجتهد و اسلام‌شناس، نظری بر خلاف شئون جامعه اسلامی نداشته‌اند و تفسیرسخنان ایشان، باید با دقت انجام شود.

اجتماعی یا قابل مشاهده بودن، ملاک و معیارهای دقیقی برای لزوم قانونی شدن یک‌ پدیده نیستند. معیار اساسی در قانون‌گذاری بنا بر مکتب حقوقی اسلام، تأمین زمینه رشد و تکامل معنوی جامعه اسلامی است. حجاب و پوشش، ابعاد و اثرات اجتماعی گسترده‌ای دارد و توجه به آن می‌تواند زمینه رشد امنیت اخلاقی، افزایش عفت عمومی و در نهایت قرب الهی را فراهم کند.

هر جامعه ای برای حفظ، بقا و پیشرفت خود نیاز به یک حکومت دارد تا آن را اداره کند و به سرمنزل مقصود برساند.

با احیای دو فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر در مقیاس‌های کوچک و تمرین دادن مردم به آن، بسترهای مناسب جهانی برای پذیرش همگانی منجی از دیده‌ها پنهان و گوش‌فرا دادن به دستورهای ایشان فراهم می‌گردد.

حضرت علي در پاسخ به مردي كه از ايشان درخواست پند و اندرزي كرده بود، فرمود: «لا تَكُن مِمّن يَرْجُو الآخِرَة بِغَيرِ العَمَلِ وَ يرْجَي التَوْبَةَ بِطُولِ الأمَلِ، يقُولُ فِي الدُّنيا بِقَوْلِ الزَّاِهدينَ، وَ يعْمَلُ فِيها بِعَمَلِ الرّاغِبينَ؛ چونان كسي مباش كه بدون عمل به آخرت، اميد دارد و با آرزوهاي دراز، توبه را به تأخير مي‌‌اندازد. در نكوهش دنيا چون پارسايان سخن مي‌‌گويد، ولي رفتارش، رفتار دنيا‌‌خواهان است».

حضور در عرصه سیاست، انتقاد و مطالبه‌گری، پیشرفت علمی و فرهنگی و به‌طور کلی حرکت و پویایی در جامعه، مدیون نسل جوان در هر مرزوبومی است.

توکل به خدای حکیم و توانا، نقش موثری در امیدواری فرد و جامعه دارد. هر فردی با عمل به فرامین پروردگار و توکل بر او می‌تواند همواره امیدوار زندگی کند.

انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی رحمه‌الله، ویژگی‌های برجسته‌ای دارد که باعث تمایز آن با انقلاب‌های دیگر می‌شود. آرمان‌های انقلاب اسلامی از یک جامعیت کمال‌محور برخوردار است.

بر اساس دیدگاه اسلام، حکومت باید گوش شنوایی نسبت به انتقادات داشته و به خواسته‌های مشروع مردم توجه کند.

هرچند فتنه و آشوب در جامعه امری نامطلوب و مورد نفرت همه انسان‌هاست و گاه آثار جبران ناپذیری در جامعه دارد؛ ولی با یک نگاه کلی و بر اساس نظام احسن، می‌توان آثاری از جمله: امتحان مومنان، شناخته شدن منافقان و طهارت زمین را از آثار آن شمرد.

بزرگ‌ترین نیرویی که بیشترین سوءاستفاده از آن صورت گرفته است نه قدرت اتمی بلکه قدرت مردمی بوده است که همیشه از گزند و دستبرد فرصت‌طلبان و بازیگران پیچیده عرصه سیاسی در امان نبوده است.