حدیث پیامبر در مورد عزاداری

امام حسین پیام داده: فساد دنیاى ما را گرفته است . امت جدّم از روش جدّ پدرم منحرف شده و فاسد شده اند من براى اصلاح امت جدّم قیام کردم و هدفى جز امر به معروف و نهى از منکر ندارم

پیامبر مى ‏فرمودند: «امتم فرزند مرا خواهند کشت و این خاک کربلاى اوست!»، سپس نحوه شهادت امام حسین (ع) را بیان داشته و مى‏فرمودند: «اندوه وبلا! واى از اندوه و بلا! کربلا سرزمین اندوه و بلا.»

پیامبر ص فرمود: اى اسما! پسرم را گروه ستمگران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند! آنگاه فرمود: اى اسما این مطلب را براى فاطمه مگو، چون تازه بچه ‏دار شده است

ام سلمه مى‏گوید: «حسن و حسین (ع) در جلو پیامبر (ص) در خانه من مشغول بازى بودند، جبرئیل نازل شد و گفت: یا محمد! ان امتک تقتل ابنک هذا من بعدک فأومأ بیده الى الحسین فبکى رسول اللّه (ص) و وضعه الى صدره ثم قال رسول اللّه (ص) و دیعة عندک هذه التربة و قال رسول اللّه (ص) یا أم سلمه اذا تحولت هذه التربة دماً فاعلمى ان ابنى قد قتل؛ (3) اى محمد! امت تو فرزندت حسین را شهید خواهند کرد. آنگاه رسول خدا(ص) گریست، سپس حسین را در آغوش گرفته و به سینه چسبانید و فرمود: این تربت در نزد تو امانت باشد. خاک را بوییدند و فرمودند: اى ام سلمه! هرگاه این تربت رنگ خون به خود گرفت، بدان که فرزندم حسین به شهادت رسیده است».

رسول خدا پس از گریستند. ام المؤمنین زینب‏علت را پرسید فرمودند: جبرییل آمد و خبر داد که امتم این کودک را مى‏کشند. به جبرییل گفتم تربت او را به من نشان ده. جبرییل خاک سرخ رنگى برایم آورد

از اوایل قرن چهارم به بعد، عزاداریهااز کنج خفا بیرون آمده  و با حرکت هیأتهاى عزادارى در خیابانها نمایان شد و شیعیان در این ایام به صورت آشکار به عزادارى پرداختند....

 بنى‏ امیه که حادثه عاشورا را رقم زدند سعی کردند تا نام امام حسین (ع)  بلکه اهل بیت پیامبر (ص) را از اذهان محو سازند. آنان کانون هاى عزاداری  را به شدت مورد هجوم قرار دادند...

عزاداریها موجب رشد و کمال اخلاقى و بیدارى جامعه اسلامى است لذا ائمه ما (ع) به عزادارى و مدیحه‏ سرایى دستور داده‏ اند و تجربه تاریخ حقانیت این دستورات را ثابت نموده است.

در گفتگوی دوستانه با یکی از دوستانم در فضای مجازی، متوجه شدم که او اصل عزاداری را نپذیرفته و با توجه به روایات، آن را زیر سوال می‌برد. اما باید گفت که مساله گریه و عزاداری به مثابه امری فطری، از سوی قرآن در داستان حضرت یعقوب نیز آمده است و افزون بر آن روایاتی در تایید آن نیز وارد شده است.