خداشناسی فطری

خدای مهربان چیزهای زیادی را در زندگی به ما عطا کرده است و در مقابل چیزی از ما نگرفته است. اما وقتی یکی از بندگانش چیزی از ما می‌خواهد، به او کمک نمی‌کنیم.

خدا هست، اما چشمان ما قدرت دیدن او را ندارد.

بسمه تعالی
سلام گل‌های خندون       با دندون و بی دندون
سلام به دشت و دریا     سلام به کوه و صحرا
سلام به روی ماه            بچه‌های با صفا
سلام سلام بچه‌ها          چطوره حال شما
باشید همیشه خندان    چون گل‌های گلستان
سلام بچه‌های با ادب و پرنشاط من، حال و احوالتون چطوره؟ باز با یه قصه قشنگ دیگه پیش شما اومدم. آماده این قصه رو براتون تعریف کنم؟! پس به سراغ قصه جدیدمون که در مورد شیر دانای جنگل و حیوون‌های جنگله بریم:

تردید ابتدایی که زمینه یقین است مذموم نیست، بلکه نشانه آغاز بلوغ عقلی و فکری است. توضیح این که انسان همان گونه که از نظر جسمی دارای بلوغ است و معمولا در مردان در حدود 15 سالگی بلوغ جسمی او کامل می شود، از نطر فکری و عقلی نیز دارای بلوغ است.

حکمت پروردگار و قدّوسیت او اقتضا دارد که موجودات رتبه به رتبه و پشت سر یکدیگر نسبت به او قرار داشته باشند. از این رو باید گفت عظمت و جلالت الهی اقتضا می‌کند بین او و انسان، موجوداتی قدسی و با ظرفیت باشند تا امکان ارتباط با خدا برای انسان وجود داشته باشد.

کمالات جزء ذات خداست، این طور نیست که بعد از وجود، همه کمالات را به خود اختصاص داده باشد و هر چیزی به غیر داده به طور ناقص عنایت کرده باشد. اصلاً وجودش مساوی با کمالات است و نقص در او راه ندارد و نمی تواند راه پیدا کند،

از نظر عقل،‌ احاطة وجود محدود به یک وجود نامحدود محال است، پس انسان که وجود محدود است‌، نمی تواند احاطه به یک حقیقت نامحدود و نامتناهی داشته باشد، پس علم حقیقی به ذات نامحدود برای بشر ناممکن است.

نخست باید اصل وجود خدا را با دلایل عقلی بپذیریم، آن گاه برای تقویت ادله خداشناسی می توان از آموزه های دین خاص کمک گرفت، ولی برخی از آموزه های ادیانی غیر از اسلام ، خدایی که ارائه می دهند، شرک آمیز و چه بسا موجب کفر معتقدان آن باشد.

معرفتی که انسان را از گناه باز دارد و با تمام وجود، حضور پروردگار را احساس نماید، معرفت ناب و حقیقی یعنی معرفت شهودی است که در پرتو علم حضوری و ارتباط آگاهانه با خداوند حاصل می گردد. عقل و براهین عقلی نمی تواند شناخت عینی و حقیقی از خداوند در اختیار انسان بگذارد، هر چند شناخت مفهومی که توسط عقل ارائه می‌شود،‌ ارزشمند است. برای کسی که به معرفت شهودی نرسیده،‌ تنها راه قطعی برای اثبات وجود خداوند،‌ارائه برهان عقلی است، ولی بدیهی است که از طریق عقل نمی توان به همة‌حقایق دست یافت. حوزه و حیطة براهین عقلی در حد شناخت مفهومی و ذهنی است،‌ نه شناخت عینی. "رسیدن به مرحلة معرفت شهودی، در گرو ایجاد زمینه و قابلیتی است که انسان با تلاش خود کسب می‌کند. نیز در گرو عنایت و توجه خاص خداوند به انسان و افاضة علم و نورانیت به قلب او است".[1]

این دنیای عظیم ، این زمین ، این دریاهای وسیع ، این همه ستارگان و خورشیدها ، این همه حیوانات شگفت‌انگیز ،این درختان و نباتان گوناگون و زیبا، خدا دارد که آن را آفریده و محال است که خود به خود به‌وجود آمده باشد....

پرستش در زبان فارسی ، معادل مفهوم عبادت در زبان عربی است روان شناسان معتقدند که در وجود انسان گرایش هایی به صورت فطری قرار دارد که یکی از آنها گرایش به پرستش است. گرایش های دیگر ، حقیقت جویی ، زیبا طلبی و کمال خواهی است

راه و روش زندگى حتى در عبادت خداوند با قانون صحیح است و تخطّى از آن، جز به بیراهه رفتن و انحطاط و نابودى نمى‏انجامد از این رو، روى گردانى از شریعت الهى و روى آوردن به هر قاعده و قانون غیر خدا را «رویکرد جاهلى» است