رابطه علم خداوند به آینده با اختیار انسان

اگر خداوند به گناه بندگان علم دارد چگونه آنها می توانند از این علم تخلف کنند؟ پس گناهی متوجه آنان نیست.

خدا به ما اختیار میدهد، ولی میداند با اختیار خویش چه راهی را انتخاب میکنیم. پس هر گونه تغییر و تبدیل در رأی و اراده و اختیار ما از دیده او به دور نیست، چون خداوند عالم است و عالم به معلوم خویش علم حضوری داشته و نوعی اتحاد میان عالم و معلوم وجود دارد

حکمت پروردگار و قدّوسیت او اقتضا دارد که موجودات رتبه به رتبه و پشت سر یکدیگر نسبت به او قرار داشته باشند. از این رو باید گفت عظمت و جلالت الهی اقتضا می‌کند بین او و انسان، موجوداتی قدسی و با ظرفیت باشند تا امکان ارتباط با خدا برای انسان وجود داشته باشد.

چکیده:می‌گویند سرنوشت هر انسانى را قضا و قدر الهى تعيين نموده و تغييربردار هم نيست، مؤمن به تقدير الهى مؤمن است و فقیر به قضاء حتمى پروردگار فقیر است و راه فرارى وجود ندارد. هم‌چنین خداوند از همه حوادث آینده آگاه است و هيچ حادثه‏اى نيست كه از علم ازلى الهى پنهان باشد. از طرفى، علم الهى نه تغييرپذير است و نه خلاف‏پذير؛ به همين جهت وقوع آن‌ها ضرورى و غير قابل تخلف است چون اگر تخلف كند لازم مى‏آيد علم او جهل شود و خدا از جهل منزه است.