رسانه

در این متن به معرفی چند مستند با موضوع غزه و فلسطین می‌پردازیم.

«فرحه» ضمن ارائه یک روایت متأثرکننده و نمادین از آنچه  که بر فلسطین گذشته است، پاسخ روشنی به اینکه در برابر رژیم صهیونیستی چه باید کرد، نمی‌دهد.

در «مدار صفر درجه» صهیونیسم نماینده قطب شر و ایرانیِ مسلمان نماینده قطب خیر است. این «حبیب» است که پناه هر مظلومی است، حتی اگر یهودی باشد و پیروز مصاف نهایی نیز اوست. عصبانیت صهیونیست‌ها از این مجموعه کاملاً قابل درک است.

این که «Orca» در ایران موفق به اخذ مجوز اکران نشده، اصلاً عجیب نیست. تصویری که این فیلم از وضعیت زنان در ایران و به طور مشخص، پوشش چادر به نمایش می‌گذارد، در کمتر فیلم تولید ایران دیده می‌شود. بنابراین نباید تعجب کرد که خانم کارگردان پس از ساخت اثر کشف حجاب و مهاجرت کند.

مجموعه داستانی «محرمانه» با وجود برخورداری از موضوع و خط داستانی جذاب، به دلیل غفلت از بایسته‌های یک اثر نمایشی مطلوب، مصداق روشنی از اسراف هنری است.

مرور و بررسی پرونده مشروطه‌خواهی به خوبی روشن می‌کند که بخشی از آسیب‌های تاریخی آن، ناشی از فضای رسانه‌ای بوده است. روزنامه‌هایی که با سوءاستفاده از موج آزادی‌خواهی، فضای نقد را تند کرده و با ایجاد خشونت اجتماعی، باعث شدند بسیاری از اهداف آزادی‌خواهان واقعی، قربانی فضای تنش و غبارآلود شود.

راز سکوت چهره‌های سینمایی در برابر جنایات صهیونیسم را باید در بیانیه خانه سینما که ظاهراً در حمایت از مردم مظلوم فلسطین صادر شده است، جستجو کرد؛ بیانیه‌ای که نشانه دوری صادرکنندگان آن از مردم و ارزش‌های انقلاب اسلامی است.

اقدام صدا و سیما در برگزاری جشنواره موسیقی اقوام ایرانی، گامی است بزرگ در راستای رویکرد تهاجمی مدیران صداوسیما در دوره جدید، که این سازمان و بلکه نظام را در جایگاه مدعی قرار می‌دهد.

خط رسانه‌ای وابسته به اسرائیل که با ضربه ناگهانی مقاومت حماس دچار سرگیجه شده بود برای رهایی از سردرگمی کشنده، دست به دامن تئوری تله و توطئه شد. آن‌ها با تحلیلی زیرکانه به دنبال آن بودند تا اتفاق روی داده را مطابق خواست نتانیاهو نشان داده و آن را در چهارچوب سیاست‌های پنهانی اسرائیل تحلیل کنند!

جدیت در پاسبانی از خطوط قرمز در عرصه هنر و برخورد بی‌ملاحظه با متخلفان، یقیناً به کاهش حاشیه‌ها و کوتاه شدن دست حاشیه‌سازان خواهد انجامید و با کمک به سالم‌سازی فضای سینما، راه را برای هنرمندان حاشیه‌گریز باز خواهد کرد.

سازنده «وداع با اسلحه» در مدت زمان 1 ساعت و 20 دقیقه مخاطب را در قالب یک مستند جذاب، به پاسخ بزرگترین پرسش درباره مقاومت مردم فلسطین می‌رساند؛ پاسخی که از دل سرگذشت سیاسی «یاسر عرفات» بیرون می‌آید.

از بد به سویِ بدتر