روزه بیمار

- اگر بیماری تا  ماه رمضان سال بعد بر طرف نشده، قضای روزه ساقط است، ولی باید برای هر روز یک  مُد طعام به عنوان  فدیه به فقیر بپردازید.

- کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-  ترك روزه ماه مبارك رمضان جايز نيست مگر آنكه فرد، گمان عقلايي پيدا كند كه روزه گرفتن موجب:  1.  ايجاد بيماري  2. تشديد بيماري  3. افزايش طول بيماري و تأخير در سلامتي مي شود. در اين موارد روزه ساقط ولي قضاي آن لازم است.

- حکم روزه ماه مبارک رمضان در ایام کرونا فعلاً نمی توان تصمیم قطعی گرفت تا وضع در آینده روشن تر شود.

اگر پزشک به بیماری بگوید که روزه برای شما ضرر داد و او هم روزه نگیرد، ولی بعد از چند سال بفهمد که

-  اگر از گفته پزشک متخصص و امين و يا از منشأ عقلايى ديگر، خوف از ضرر پيدا کند و روزه نگيرد، فقط قضا بر او واجب است.

- برخی از کسانی که روزه بر آن ها واجب نیست عبارتند از: پیرمرد و پیرزنی که روزه گرفتن برایشان مشقت دارد، کسی که به سن بلوغ نرسیده و زن در حال حیض و نفاس.

- در صورت ادامه بیماری و ناتوانی از قضای روزه تا ماه رمضان سال بعد، قضای روزه ساقط شده و فقط یک مد طعام برای هر روز به فقیر داده می شود.

- روزه با وجود بیماری، باطل است و مکلف باید در صورت بهبودی تا ماه رمضان سال بعد، قضای آن را بگیرد.

- حتی اگر از گفته پزشک غیر مسلمان نیز برای مکلف، ترس ضرر پیش بیاید، روزه حرام است.

- روزه گرفتن در صورت ایجاد تأخیر در بهبودی بیماری و اعتقاد به مضر بودن آن، حرام است.

- برخی از افرادی که روزه بر آنها واجب نیست عبارتند از: پیرمرد و پیرزنی ناتوان از روزه گرفتن؛ زن باردار یا شیرده که روزه برای خودش یا بچه، ضرر دارد؛ نابالغ و فرد بیهوش.