شاه

بهائیت که طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یک کارزار حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی راه انداخته و تلاش می‌کند تا با ابزار حقوق بشر به انتقام از انقلاب اسلامی مردم ایران بپردازد، در دوران پهلوی هم، از نگاه ساواک مورد تنفر مردم ایران بوده و از هرگونه پایگاه مردمی محروم بوده است. بررسی مستندات ساواک، نکته‌های جالبی را بازگو می‌کند.

برخورد با زندانیان و نحوه مواجه با معترضین خیابانی یکی از سوژه‌های رسانه‌ای ضدانقلاب است، که همیشه با همراهی برخی مجامع حقوق بشری، به‌عنوان یک نقطه سیاه در کارنامه جمهوری اسلامی محسوب می‌شد. هرچند عفو رهبری تیر خلاصی بر بازی حقوق بشری آنان بود؛ اما مقایسه برخورد رژیم شاهنشاهی و جمهوری اسلامی با معترضین نیز جالب است.

محمدرضا پهلوی بر خلاف سوگندی که در ابتدای حکومتش یاد کرده بود، هیچ‌گونه التزامی به رعایت قانون اساسی کشور، مبانی اسلام و رعایت حقوق مردم نداشت.

وکالت به رضا پهلوی به معنای تکرار دوباره یک امر اشتباه و وکالت به دست نشانده‌ای دیگر است.

مردم در بقاء حکومت‌ها نقش به سزایی دارند. نادیده گرفتن این قدرت از سوی دولت‌ها در بیشتر مواقع منجر به انحطاط و نابودی آن‌ها شده است. همین مسئله در دولت پهلوی منجر به سقوط حکومت و فرار شاه شد.

خاطرات تلخ تاریخ به روایت نزدیکان دربار پهلوی...

پیش از انقلاب:

- وقتی از ظلم و فساد در دوران پهلوی حرف می‌زنیم، برخی به دلیل عدم حضور در آن زمان و یا عدم مطالعه‌ی کافی، شاید موفق به درک عمق قضیه نشوند و حتی چنین تعابیری را اغراق، تلقی کنند اما حقیقت این است که پهلوی‌ها مملکت را ملک طلق خود می‌دانستند!

شاه پهلوی چاره‌ای نداشت جز اینکه خودش رو نوکر و چاکر آمریکایی‌ها بداند، چون طبق قانون اعطای حق مصونیت قضایی (کاپیتولاسیون) ارزش سگ آمریکایی از شاه ایران هم بیشتر بود؛ قانونی که نماد کامل فروش استقلال ایران توسط شاه بود و امام خمینی هم در سال ۱۳۴۳ به علت مخالفت با همین قانون تبعید شد.

- با وجود اطلاع مردم از رویکرد خشن و سرکوبگر رژیم پهلوی، حضور در میدان برای اعتراض مسالمت‌آمیز تعطیل نشد که یک نمونه‌ی مهم آن به 19 دی 1356 برمی‌گردد

اسنادی از سرویس اطلاعات رژیم بعث عراق منتشر شده که نشان می‌دهد خاندان شاه معدوم ایران در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران، از رژیم بعث عراق حمایت کرده‌اند.