عقاید گروه های تکفیری

هر چند عربستان کشوری به ظاهر اسلامی است، ولی به علت تفکرات وهابی که بر آن حاکم است با ایران روابط خوبی ندارد، در نتیجه هر گونه مخالفت با سیاست‌های حکومتی خود را در راستای تقویت ایران می‌دانند.  

در طول تاریخ هرکجا خشونت و ظلمی به چشم می‌خورد، می‌بینیم که نه تنها مردم مظلوم، قربانی آن می‌شوند بلکه دامان صاحبان خشونت و ظلم را نیز می‌گیرد و خود آنها هم دچار حربه کارساز شیطان یعنی رواج خشونت و ظلم و قتل و کشتار، می‌گردند. وهابیت به عنوان یک جریان رادیکال و افراطی در دنیای اسلام ظهور و بروز کرده و سرمنشاء خشونتهای بیشماری دربین فرقه های مختلف اسلامی شده است. اما بارها این خشونتها دامان خود آنها را هم گرفته است.

تکفر تکفیری که حاصل تعلیمات محمد بن عبدالوهاب است، سال‌هاست دامن‌گیر جهان اسلام حتی خود وهابیت شده است. سرکردگان وهابی در عین این‌ که تکفیر مسلمانان را به زبان انکار می‌کنند اما در عمل به این مساله معتقدند نمونه‌ی آن، دو جلد از 16 جلد کتاب الدرر السنیه است که مجموعه‌ی نظرات بزرگان وهابی است و به جهاد علیه مسلمانان اختصاص دارد..

وهابیان در عین تکفیر مسلمانان که از عمده‌ترین اعمال و افکار ایشان است، و به تبع آن عدم اعتقاد به هیچ حرمتی برای جان و مال مسلمانان، بعضا ادعا می‌کنند که ما مسلمانی را تکفیر نمی‌کنیم. اما با اندک تاملی در کتب اصلی ایشان که در تیراژ بسیار تکثیر و تدریس می‌شود، و مملو از تصریح به تکفیر مسلمین است، این دروغ برملا می‌شود.

نتیجه‌ی مبنای اشتباه وهابيت در عقائد، این می‌شود که محمد بن عبدالوهاب؛ سرزمين‌هاي اسلامي را که اموری چون زیارت قبور صالحین، نذر و ... در آن میان مردمش جاری است، بلاد کفر می‌نامد، و ميگويد كه عده‌ای مرتكب اين امور ميشوند و عده‌اي درمقابل این اعمال سکوت می‌کنند. گروه اول با ارتکاب این امور کافر می‌شوند، و گروه دوم به این دلیل که این‌ها را به خاطر این اعمال تکفیر نمی‌کنند، کافر می‌شوند.