فلسفه شرور

 شر در این عالم قلیل و خیر کثیر است؛ یعنی شما عالم را خیر می بینید و گاهی یک شری هم می بینید که این شرور نیز در حقیقت خیر می باشند.

وصف اراذل و اوباش

 امام علی علیه السلام فرمودند:

گرچه برخی انسان‌ها مبتلا به گناه می‌شوند اما در مجموع در خلقت انسان‌ها نسبت به عدم آفرینش‌ آن‌ها برتری و خیر بیشتری وجود دارد.

خداوند متعال هرگز کار قبیح انجام نمی‌دهد و هرگز به هیچ کسی ظلم نمی‌کند، هیچ دلیلی وجود ندارد تا او بخواهد به دیگران ظلم کند.

مقیاس شخصیت انسان ها، ثروت و زینت آن ها نیست، نه این که امکانات مادى بد باشد بلکه، مهم این است که به آن ها به صورت یک ابزار نگاه شود نه یک هدف متعالى و نهایى.

طبق تصریح آیات قرآن و آموزه‌های اسلامی انسان برترین و کامل‌ترین موجودی است که خداوند آفریده است. اما حضور در عالم دنیا سبب شده است که کمبود‌ها و کاستی‌هایی برای او ایجاد شود.

-چرا خداوند بین انسان ها تبعیض قائل شده است؟

در فلسفه اسلامی اعلام می‌شود که «شرّ» اصلاً موجود نیست، پس این همه شروری که در اطراف خود می‌بینیم و با عدم نیز یکسان نیست، چه می‌شود؟!

امام هادی علیه السلام

هرکس خودش در نظرش بی مقدار باشد از شرّ او ایمن مباش.

چرا خداوند در حالی‌که می‌دانست بسیاری از انسان‌ها به جهنم می‌روند، در عین حال آنها را خلق کرد؟

با توجه به وجود خیر و شر، زشتی و زیبایی در جهان، چگونه می‌توان مهربان بودن خدا را اثبات کرد؟