قبر محمد بن عبدالوهاب

تعهد و پذیرش عقاید اشخاصی چون محمد بن عبدالوهاب که بنیانگذار فرقه‌ی ضاله‌ی وهابیت است، بعضا تبعاتی به دنبال دارد که عوارض شوم آن دامنگیر تمامی جهان اسلام می‌شود. مثل پدیده‌ی تکفیر، که حاصل این تفکر است که به صرف وجود اختلاف نظر حتی در مسائل فرعی اسلام، یک شخص بتواند طرف مقابل خود را تنها به همین دلیل، تکفیر نماید.

عقاید تکفیری و افراطی که امروزه جهان اسلام را مبتلا ساخته است و منشاء پیدایش آن وهابیت است، تنها به تکفیر ختم نمی‌شود، بلکه درمراحل بعد دستاویز کسانی قرار می‌گیرد که به راحتی با آن حکم به جنگ و کشتن افراد بی‌گناه را صادر می‌کنند. مجوز این افکار در کلام محمد بن عبدالوهاب به وفور یافت می‌شود که جنگ با مخالفانش را واجب می‌داند.

وهابیان پیرو آیین و مروج افکار کسانی هستند که هیچ ابایی از تکفیر مخالفان خود اعم از عالم و غیر عالم یا مسلمان و غیر مسلمان ندارند. نمونه‌ی این افکار کفرآمیز کلام محمد بن عبدالوهاب است که می‌گوید من در برابر مشرکانی که علیه من استدلال می‌کنند از کتاب قرآن دلیل می‌آورم. این در حالی است که مخالفان او در آن زمان همه مسلمان بودند.
فتاواي وهابيت

اگر مبانی اعتقادی انسان، متکی به پشتوانه‌ی محکم دینی و عقلی نباشد، حاصل کار این می‌شود که انسان در کلام خود به تناقض‌گویی‌های فاحشی مبتلا می‌شود که قابل دفاع نیست. از جمله‌ی این موارد سخنان محمد بن عبدالوهاب است که یک جا می‌گوید علمای اسلام از جاهلان مشرک هم پایین‌ترند و جای دیگر می‌گوید آنها علوم بسیاری دارند.

وهابیت با مبانی بی‌اساس خود ابتدا به مساله‌ای اشتباه واقف می‌شود و سپس به دنبال این است که همگان را با خود همراه سازد حال اگر کسی با او همراه نشد شایسته‌ی هر نسبت ناورایی است. مثلا محمد بن عبدالوهاب در کتاب کشف ‌الشبهات خود، بدون اشاره به دلیلی محکم و متقن، به یکباره اعلام می‌کند جاهلان کفار از علمای اسلام داناترند.

محمدبن‌عبدالوهاب، در تبیین اعتقادات خود طوری آغاز کلام می‌کند که در نهایت تمام کسانی که بر خلاف مبانی او سخن می‌گویند در زمره‌ی مشرکان قرار گیرند. حال آنکه مسائلی که او به عنوان مسلمات و ضروریات دین در نظر دارد و مخالفت با آن را موجب کفر و خروج از اسلام می‌داند، در واقع تنها مسائلی اختلافی است که هرگز موجب تکفیر نمی‌شود.

عریفی مفتی عربستانی (همان کسی که فتوای جهاد نکاح را صادر کرد) با توهین به مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی سیستانی، برگ ننگینی بر خبائث اخلاقی خود افزود. البته او یکی از ده‌ها مفتی وهابی است که هماره علیه شیعه و علمای آن دست به انتشار اکاذیب می‌زنند و آنچه سزاوار خودشان است به دیگران نسبت می‌دهند.

در برهه‌ای از زمان افکار و اوهام ابن‌تیمیه با مرگ او و شاگردش ابن‌قیّم جوزی حنبلی به زباله‌دان تاریخ رفت و به فراموشی سپرده شد، تا اینکه آراء و نظرات او توسط فردی به نام محمد بن عبدالوهاب نجدی حنبلی در قرن دوازدهم هجری قمری در منطقه نجد، یکی از مناطق جزیرة العرب از زاویه انزوا و گمنامی بیرون آمد و با شکلی متمایز و جدیدی آشکار شد و این خودنمایی تا...