محمدرضا شاه

بی‌سوادی فرزند شاه، حماسه‌ای دیگر آفرید و او منکر فرهنگ کهن عزاداری و حماسه در ایران شد. تنها سوگ سیاوش و آنچه به‌تفصیل درباره آن نوشته شده است؛ سطح اطلاعات این شخص را نشان می‌دهد.

از خشن‌ترین و سخت‌ترین نوع شکنجه‌های تاریخ، شکنجه‌هایی بود که از سوی دولت سفاک پهلوی صورت پذیرفت.

از بدترین جنایات دولت سفاک پهلوی و شخص محمدرضا، هویت‌زدایی از جامعه انسانی زنان بود؛ هویت زدایی‌ای که در قالب سیاست کشف حجاب، عقب‌افتادگی فکری و سلب آزادی عملیاتی شد.

کمترین نشانه حس تکبر و بی‌نیازی محمدرضا پهلوی را می‌شود در عبارات توهین‌آمیز او نسبت به مردم دید. او مردم ایران را تنبل خواند، مانند گوسفند، بی‌مصرف دانست و می‌گفت این پدرش بوده که حتی شستشوی دست و صورت را به مردم ایران آموزش داده است. فرح نیز کم از او نداشت؛ به طوری که مردم جنوب تهران را کمتر از حیوان خطاب می‌کرد.

- حکومت پهلوی نه در زمان پیدایش و نه در ادامه، اهمیتی برای نظر و رأی مردم قائل نبود. این را مقایسه کنید با جمهوری اسلامی که کاملا متکی به آرای مردم است.

۱۲ بهمن برای ایرانی‌ها یادآور روزهای خوشی است که ملت توانست با هدایت الهی و اراده‌ی دستان اجانب را برید و تنها با توکل به خدا در مقابل خواست تمام جهان استکبار ایستاد

   بوی گند شاه!

خصومت دولت‌های غربی به دلیل منفعت‌طلبی سیاسی و اقتصادی در سال 1939 میلادی آتش جنگی را روشن کرد که مرگبارترین جنگ تاریخ بشر شد! در این میان کشورهای بسیاری بی‌دلیل و ناخواسته به محل تاخت‌و‌تاز و کشتار قدرت‌ها تبدیل شدند.

این روزها برای تخریب سند همکاری‌ ایران و چین، سلطنت‌طلب‌ها رژیم پهلوی را حافظ تمامیت ارضی ایران معرفی کرده و نظام را مورد انتقاد قرار می‌دهند؛ در حالی که پهلوی‌ها در تاریخ به عنوان زمین‌خوار مردم و زمین‌ده به بیگانگان ‌شناخته می‌شوند.

-سقوط حکومت پهلوی در نظر بسیاری، سخت و حتی ناممکن بود! شاه و سلطنتش به‌شدت از طرف آمریکا حمایت می‌شدند و تمام دستگاه‌های اطلاعاتی و ارتش پهلوی به وسیله‌ی آمریکایی‌ها تقویت و پشتیبانی می‌شد...

مستشاران آمریکایی با غرور خاصی گفتند: «ما می‌رویم اما یک ماه دیگر، وقتی زیر بار کارهای عملیاتی درمانده شدید، خودتان از ما می‌خواهید برگردیم.» 41سال بعد،عملیات موشکی به پایگاه عین‌الأسد ثابت کرد آمریکایی‌ها آرزوی بازگشت به ایران را به گور خواهند برد.

-ولخرجی‌های حیرت‌آور شاه در حالی بود که مردم ایران در فقر و فلاکت عجیبی به سر می‌بردند.