معجزه

ازآنجاکه آموزه‌های دینی بر اساس عقل و فطرت نهادینه شده است، هرگز با عادت‌های روزمره و بی‌اساس انسان‌ها قابل قیاس نیست.

معجزات بدن جسمانی خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله در تایید حقانیت ایشان بسیار مؤثر بود.

قصه مرد فقیر، خاک عجیب داستانی با موضوع اهمیت مهربانی با فقرا، شکرگزاری و شناخت مقام امام و ارزش

داستانی با موضوع اهمیت مهربانی با فقرا، شکرگزاری و شناخت مقام امام و ارزش دوستی با معصوم، بمناسبت شهادت امام هادی علیه‌السلام.

در برخی گزارش‌ها آمده که مادر امام زمان علیه‌السلام، برای حفظ جان فرزندش، او را به درون چاه آب افکند، اما به معجزه الهی، آب چاه بالا آمده و مشخص شد امام زمان علیه‌السلام بدون آنکه خیس شده باشند، زنده ماندند.

مؤمنان می‌دانند که شفا پیدا نکردن یک بیمار با روش معجزه، ضرری به جایگاه معصوم علیه‌السلام نمی‌زند؛ زیرا کاربرد شفا دادن بیماران توسط معصومان علیهم‌السلام برای آن است که بعضی از مخاطبان غافل و جاهل به حقانیت معصوم باور پیدا کنند.

اباعبدالله الحسین علیه‌السلام مانندِ تمام امامان معصوم علیهم‌السلام هیچ‌گاه خواست خود یا اطرافیان را بر مشیت الهی مقدم نکرد و در راه هدایت مردم و روشن نمودن حق و باطل از طلب آب برای فرزند شیرخوار خویش نیز مضایقه ننمود تا بر حاضر و غایب، بطلان جبهه مقابل کاملاً روشن گردد.

از نگاه عقل صحیح نیست که قرآن از معجزات مهم و برجسته پیامبران گذشته خبر دهد، ولی هرگونه معجزه‌ از سوی پیامبر اکرم که آخرین پیامبر الهی است را نفی و انکار کند.

معجزه از دلایل اثبات صدق ادعای نبوت و یا هر منصبی از مناصب الهی است. امامت یکی از مناصب الهی است؛ با این استدلال، امیرالمؤمنین علیه‌السلام که ادعای امامت دارند و معجزه هم آورده‌اند؛ امام و جانشین پس از رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله هستند. 

از نگاه شیعه، امام علیه‌السلام باید دارای ویژگی قدرت تصرف در تکوین و توانمند در ارائه معجزات باشد. ریشه این دیدگاه، الهی بودن مقام امامت است که تأیید آن از سوی خدا با ارائه معجزه رخ می‌دهد.

انکار مسئله‌ای مانند نبوت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در صورتی قابل اعتنا خواهد بود که بتوان هماورد طلبی قرآن را پاسخ داده و مانند آن را آورد.

یکی از معجزات صدر اسلام، شق‌القمر بوده است. مشرکین مکه از پیامبر خواستند که به‌عنوان معجزه، ماه را به دونیم تقسیم کند. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به مدد الهی، ماه را به دونیم تقسیم کردند و سپس دونیمه را به هم وصل نمودند.