معجزه

بین کار پیامبر (معجزه) با کار مرتاض و جادوگر تفاوت وجود دارد.

ائمه اطهار(علیهم‌السلام) جز در موارد خاص از خود کرامتی بروز نمی‌دادند و اجازه می‌دادند مردم مسیر عادی زندگی خود را طی کنند.

تنها آن‌جا که اصل هدایت بشر در خطر باشد و احتمال نابودی کامل دین و نشانه‌های دین در میان باشد، خداوند متعال معجزه نشان می‌دهد.

-بدون شک با علوم طبیعی نیز می‌توان خدا را اثبات کرد.

معجزه برای تبدیل دشمنان به سنگ و حیوان نیست، بلکه برای هدایت مردمه؛ معجزه اثبات می‌کنه که این فرد دارای نشانه ای از سمت خداست.

اعمال ظاهری و معمولی، دلیلی بر پیامبری یا حقانیت کسی نیست، بلکه باید با کاری خارق العاده که از توان بشر خارج است ــ که از آن تعبیر به معجزه می‌شود ــ همراه گردد تا حقانیت ایشان آشکار گردد.

کارهای عادی مدعیان پیامبری، زمانی برای ما حجت است که قبلاً با معجزه، پیامبر بودن ایشان پذیرفته شده باشد.

هدف از معجزات الهی شناخت پیامبران الهی است.

- در زمان کنون هیچ معجزه‌ای رخ نخواهد داد، زیرا معجره در زمان انبیا و برای تشخیص صادق بودن آنها بود، اما در زمان کنونی که پیامبری نخواهد آمد، معیار عقل و تفکر بشر است.

- در این آیه «ما نشانه ها را براى گروهى كه يقين دارند روشن گردانيده ايم.»[بقره/118] خداوند متعال خبر از کافی بودن آیات و نشانه های الهی می دهد؛ چرا که عده ای آنها را فهمیدند و به مقام یقین هم رسیده اند.

اگر پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) معجزات درخواستی مشرکین را اجابت نمی‌کند، از این جهت است که آنها تلاش داشتند معجزه را بازیچه قرار دهند.

اصل وجود معاد رو که عقل اثبات می کنه، یک دلیلش اینه در انسان میل به جاودانگی وجود دارد و اگر این میل جواب داده نشه، کار خدا بیهوده و لغو میشه که این میل رو در درون آدمی گذاشته.