معنای دحوالارض

دحو الارض روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.

منظور از دحوالارض(گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز بروز گسترده‌تر شدند.

۲۵ ذی القعده، مصادف است با روز دحوالارض؛ روزی که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان حیات بخشید و بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود، از این روز شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.

دحو الارض مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید.

دحوالارض از روزهای پر برکت در طول سال است. طبق برخی روایات زمین کعبه و حرم الهی در این روز ظاهر گشته و گسترش یافته است و نخستین رحمت الهی در این روز از آسمان نازل شده است.

-روز دحو الارض روز رهایی زمین و یوم الله است؛ زمین خاکی که بین دیوارهایی از آب در اسارت بود و اثری از او نبود، در این روز به دست قدرت لا یزال الهی سر از آب بیرون کشید و رهایی یافت تا محل سکونت انسان برای بندگی خدا باشد.

- چهرۀ زیبای زمین را تاب مستوری در پس پردۀ آب نبود؛ پس خدای متعال آن چهرۀ زیبا را با دحوالارض از نقاب آب بیرون کشید و گسترش داد تا محل سکونت و عبادت انسان باشد؛ چنان که گفته اند: «نکو رو تاب مستوری ندارد.»

دحوالارض روز بيست و پنجم ذى القعده،  بوده و اگر كسى آن روز را روزه بگيرد، و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت يكصد سال را دارد و مستحب است در آغاز روز (هنگامى كه آفتاب كمى بلند شود) دو ركعت نماز بجا آورد و در هر ركعت، بعد از سوره حمد پنج مرتبه سوره والشمس را بخواند.

(«وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا {نازعات/30}  و زمین را بعد از آن گسترش داد»).