#من_منتظرم

چکیده: شاید بتوان گفت اعتقاد به وجود منجی نیز مانند بسیاری از امور حسی دیگر ریشه در فطرت انسانی داشته باشد به نحوی که تقریبا همه مردم با هر دین و اعتقادی و در هر عصری که زندگی می‌کنند، هنگامی که با مشکلات و نابسامانی‌های روزگار مواجه می‌شوند و بعضا به خاطر عجز و ناتوانی خود نمی‌توانند از عهده آن برآیند و یا هنگامی که با ظلم و جنایت ستمگران مواجه می‌شوند، گویا تنها چیزی که آن‌ها را تسکین می‌دهد که در مقابل مشکلات و نابسامانی‌ها استقامت کنند، همان حس درونی آن‌ها است که به ایشان می‌گوید بالاخره باید کسی باشد که به این نابرابری‌ها و نابسامانی‌ها پایان دهد. بنابراین می‌توان گفت که اعتقاد به وجود شخصی که بتواند بر جمیع مشکلات فائق آید تقریبا بین همه مردم وجود دارد که هم اکنون نیز با یک تحقیق میدانی در بین مردم فعلی جهان نیز می‌توان بدان دست یافت.

چکیده: قتی با اهل سنت و وهابیون درباره وجود امام زمان بحث می‌شود، فورا می‌گویند وجود این امام افسانه‌ای بیش نیست، و شیعه به یک امر موهوم دلبسته است.

چکیده: یکی از سؤال‌هایی که در طول تاریخ عصر غیبت مطرح بوده این است که چرا امام زمان (علیه السّلام) غایب شد و چرا ما با آن حضرت ارتباط نداریم؟ چه فرقی بین این عصر و عصرهای گذشته است؟ آیا وظیفۀ امام هدایت بشر نیست؟ اگر هست، پس چرا او را نمی‌بینیم؟ و...

چکیده: با وجود روایات زیادی که در اثبات وجود امام زمان (علیه السلام) وجود دارد،[1] متأسفانه بعضی از اهل سنت قائل هستند که امام مهدی (علیه السلام) هنوز به دنیا نیامده است. ما در این پست با ذکر چند نکته مختصر ثابت می‌کنیم که امام مهدی (علیه السلام) متولد شده و اکنون زنده است.

چکیده: از جمله شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعیان وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که امامی که غائب است و مردم به او دسترسی ندارد تا مشکلات خودشان را با او در میان بگذارند، چگونه می‌توان حجت خدا بر مردم باشد؟ اساساً فایده وجود امام در غیبت چیست؟

چکیده: بر اساس روایات اسلامی و منابع تفسیری ذکر امام مهدی(عج) مانند ذکر خدا است؛ چرا که ذکر، نام و یاد ایشان باب و پل ارتباطی با خدای متعال است.

چکیده: از شبهاتی که برخی از اهل‌سنت به شیعیان وارد می‌کنند، این است که احادیث مهدویت در صحیح بخاری و مسلم نیامده است؛ بنابراین نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت. شاید این مسأله را برای اولین بار، ابن خلدون مطرح کرد و کسانی‌که بعد از او آمدند، به تبعیت از او چنین گفتند.

چکیده: در اصل ظهور شخصی به نام مهدی، کسی از مسلمانان تردیدی ندارد. به‌جهت این‌که اخبار متواتر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بر این مساله وارد شده است. اما اختلافی میان اهل سنت و شیعه در این موضوع، وجود دارد و آن این‌که، شیعه معتقد است امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرن‌هاست متولد شده و اکنون در میان امت اسلامی حاضر است و نه‌تنها مسلمانان، بلکه تمامی انسان‌ها از منافع و برکات حضور ایشان بهره‌مند هستند. هرچند خود، از این موضوع غافل باشند. در حالی‌که برخی از اهل سنت می‌گویند ایشان به‌دنیا خواهد آمد.

چکیده: وقتی به روایات مراجعه می‌شود، برای شب نیمه شعبان که شب ولادت ولی عصر روحی و ارواحنا له الفداء است، فضایلی ثبت شده است که برابری با فضایل شب قدر می‌کند. چنان‌چه امام صادق (علیه السلام) در این‌باره می‌فرماید: «وَ إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا.[1] همان‌طور که خداوند به پیامبر (صلی الله علیه و آله) شب قدر را مرحمت فرمود، به ما اهل بیت شب نیمه شعبان را عطا فرمود.»

چکیده: محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله حاتم طایی معروف به محی الدین، مکنی به ابن عربی و ملقب به شیخ اکبر (638 – 560 ق) از پایه‌گذاران عرفان نظری می‌باشد. موضوع اصلی رسالات او عرفان و حالات و واردات و تجارب قلبی است، ولی در عین حال در تمامی علوم دینی اعم از حدیث، تفسیر، سیره، فقه، کیمیا، جفر، نجوم، حساب جمل و شعر، دارای آثاری است.

چکیده: یکی از حوادثی که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) اتفاق می‌افتد، نزول حضرت عیسی (علیه السلام) می‌باشد. ظهور حضرت عیسی (علیه السلام)، به همراه منجی آخرالزمان از جمله مسائل مورد پذیرش در اسلام است، وقتی که ایشان، به همراه منجی ظهور می‌کند، حقایق مکشوف شده و همگان از جمله اهل کتاب به حقیقت پی می‌برند.

چکیده: یکی از موضوعاتی که شیعیان جهان بیش از هزار سال است که به آن اعتقاد و باور دارند، بحث مهدویت و وجود مقدس حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه) است. در بابیت و بهائیت، میرزا علی محمد باب را به عنوان مهدی موعود معرفی کرده‌اند در حالی که با مراجعه به آثار و کتب میرزا علی محمد باب در می‌یابیم که وی مهدی موعود نبوده و نیست. قبلاً به اعترافات وی در مورد وجود مقدس حضرت ولی عصر (عجل الله تعالي فرجه) پرداختیم.