نقد الحاد

-الحاد و خداناباوری، که مبتنی بر تقلیید کورکورانه است، فرجامی جز نابودی ساختمان معرفت بشری ندارد.

کسانی که راضی به عملکرد پدرانشان هستند، در جرم پدران خود شریک بوده گویا خود آن را انجام داده اند؛ زیرا علاوه بر اینکه به کار پدران خود افتخار می کنند، در نیت آنها چنین است که  اگر ما نیز به جای پدرانمان بودیم همین کار را می کردیم. 

- هدف از جهاد در اسلام، خرج مال و ثروت در راه خداست نه ثروت اندوزی.

اقامه نمازهای هزار رکعتی، رسیدگی به خانواده‌های بی بضاعت و رسیدگی به حقوق همسران از شاخصه‌های مهم زندگی حضرت علی علیه‌السلام بوده است.

ایرانیان هرگز با زور شمشیر و سرنیزه مسلمان نشده بلکه با اختیار و قبول منطق و برهان های متقن از ناحیه مسلمانان، اسلام را پذیرفتند.

-انکار خدا نتیجه ای جز نسبیت در معرفت و نابودی گزاره های اخلاقی ندارد.

-ملاک برتری در اسلام ایمان و تقواست و هیچ قومی بر قوم دیگر برتری ندارد.

- اندیشه آخرت در تعالیم پیامبران الهی هیچ شباهتی به رویا ندارد بلکه ناشی از یک واقعیت خارجی و میل فطری است.

- قدمت زمان صدور آیات قرآن دلیل بر نسبیت فهم و برداشت از آنها نمی شود.

تحدی در قرآن معجزه بودن و عاجز بودن بشر از آوردن همانند آن را بر همگان عیان می‌کند و تحدی فقط در لفظ نیست.

اندیشه امامت از جمله ایدوئولوژی‌هایی است که از ناحیه پیامبر (ص) تبیین و پس از آن توسط ائمه علیهم‌السلام و یاران ایشان تا عصر مهدوی ترویج داده شد.

بر اساس آیات قرآن کریم توسل به غیر خدا امری طبیعی است و قرآن کریم نه تنها آن را تائید کرده بلکه در مواردی با رعایت شرائط توسل، امر به آن کرده است.