نمونه هایی از جامعیت و جاودانگی احکام اسلام

قرآن و احادیث اهل بیت(علیهم‌السلام) در مضامین متعددی بر جامعیت دین اسلام و شمولیت دستورات و احکام آن تاکیده کرده‌اند. 

قرآن کریم می فرماید: "و نزّلنا علیک الکتاب تبیاناً لکلّ شیء؛ ما این کتاب آسمانی (قرآن) را بر تو نازل کردیم که بیان همه چیز در آن است" (1) از تعبیر "تبیان" که به معنی بیان کردن است و با توجه به وسعت مفهوم "کلّ شیء" معلوم می شود که در قرآن، بیان همه چیز هست،‌ ولی با توجه به این نکته که قرآن یک کتاب تربیتی و انسان ساز و یک کتاب هدایت برای عموم مردم است،‌ که برای تکامل فرد و جامعه در همه‌ جنبه های معنوی و مادی نازل شده است. روشن می شود که منظور از "همه چیز" تمام اموری است که برای پیمودن این راه لازم است،‌نه این که قرآن یک دائرة المعارف بزرگ باشد که تمام جزئیات علوم ریاضی و جغرافیایی و شیمی و فیزیک و گیاه شناسی، و پزشکی در آن آمده است. .هر چند قرآن یک دعوت کلی به کسب همه علوم و معارف و دانشها کرده که تمام دانش های یاد شده و غیر آن ، در این دعوت کلی جمع است. (2)

امتحان خداوند از طریق تكلیف به معنای كشف واقعیت برای او نیست، بلكه به معنای عینیت بخشیدن یك استعداد و توان نهفته در وجود انسان برای انسان است، تا جان‌مایه نهایی هستی او برای خودش آشكار گردد و فرجام رقم خورده به دست اراده‌اش را بی هیچ اعتراض و ایرادی بپذیرد. به راستی شریعت چه ضرورت و اثر دنیوی و اخروی در سعادت انسان دارد؟