#هل_من_ناصر

- در احادیث بسیاری نیز امر به معروف و نهی از منکر به داشتن قدرت مشروط شده است .(۸) در اجرای وظیفه ی امر به معروف و نهی از منکر از سوی حاکمان مسلمان در برخی دوره ها در بعضی کشورهای اسلامی ، تشکیلاتی با عنوان « اداره ی حِسبه » تأسیس کرده اند

- تنها مرتبه ی نخست امر به معروف و نهی از منکر ، ( انکار قلبی ) واجب عینی می‌باشد.

- محتوای این آیات بر لزوم امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی و نکوهش و هلاکت امت های پیشین ، بر اثر ترک این دو فریضه دلالت دارد . فقیهان برای وجوب امر به معروف و نهی از منکر به بیشتر این آیات استدلال کرده اند

-یکی از پیامدهای ترک امر به معروف و نهی از منکر عذابی است که افزون برگناهکاران، شامل تارکان امر به معروف و نهی از منکر نیز می شود.

- امر به معروف و نهی از منکر عمومی؛
عموم مؤمنین این وظیفه را نسبت به همدیگر دارند و همه مؤمنان باید آمر و ناهی باشند

- امر به معروف و نهی از منکر، شاهرگ حیاتی اسلام و جامعه اسلامی به شمار می‌آید و به تعبیر روایات، فریضه‌ای بزرگ است که دیگر فرایض با آن قوام می‌یابند و هرگاه بدان‌ها عمل شود، امت اسلام روی خیر و خوشی خواهد دید.

- از انواع معروف می­‌توان به امور واجب و مستحب از قبیل ایمان، احیای مراکز دینی و مساجد، یتیم نوازی و… و از انواع منکر به امور حرام و مکروه از قبیل غیبت، دروغ و… اشاره داشت.

- اگر در جامعه‌ای «امر به معروف» ترک شود، دو اثر شوم در پی خواهد داشت، یکی این‌که بَدان و اشرار جامعه بر مردم مسلط شده و زمام امور را به دست خواهند گرفت؛ دیگری این‎که خوبان جامعه نیز هر چه دعا کنند، دعایشان مستجاب نمی‌شود.

- حضرت ابراهیم علیه السلام ضمن آن که آزر را با سخنان مؤدّبانه و دلایل معقول به سوی توحید و یکتاپرستی دعوت کرد، از بین صفات الهی، صفت رحمانیت خداوند را برگزید تا موجب دل گرمی و امیدواری آزر گشته، راه توبه و بازگشت را به سوی او بگشاید.

- متأسفانه با وجود اهمیت و آثار و برکاتی که امر به معروف و نهی از منکر دارد، حتی در این زمان که به برکت جمهوری اسلامی این همه امکانات فرهنگی تبلیغی در دسترس است، باز آن گونه که باید به این واجب الهی توجه نمی شود. عواملی همچون ترس، بهانه جویی، طمع از جمله موانع این واجب الهی ذکر شده است.

-در قرآن کریم آیات متعددی وجود دارد که در باب امر به معروف و نهی از منکر می‌توان از آنها استفاده برد.

- به نظر می رسد با هیچ یک از این ادله نمی توان ثابت کرد که با احتمال ضرر جانی یا مالی یا عرضی برخود یا دیگران، امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست. از این رو، لازم است هر یک از ادله یاد شده جداگانه بررسی شود.