پرسمان ولادت امام جواد

دو معجزه اینچنینی از امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) گزارش شده، این معجزات، در تضاد با آموزه‌هایی نیست زیرا عیسای مسیح(ع) با اجازه خدا انسان‌های مرده را زنده می‌کرد.

البته بر اساس برخی نقل‌های دیگر، مأمون، خواهرش«ام‌أبیها» را به عقد امام رضا(ع) درآورد. هم‌چنین گزارش شده است مأمون، در همان روز دختر دیگرش «امّ‌فضل» را به عقد امام جواد(ع) درآورد. اما امام جواد(ع) از امّ‌فضل دارای فرزند نشد.

در مورد توسل به امام جواد(ع)؛ در کتاب‌های ادعیه کهن ذکرها و دعاهایی ذکر شده البته مشخص نیست همه آنها از امام معصوم(ع)  باشند. اما در مورد این‌که کدام‌ نوع از توسل مجرب‌تر و نافذتر است، باید گفت؛ در روایات به چنین موضوعی اشاره نشده است.

حضرت جواد(ع) امام نهم شیعیان، پدرش امام رضا(ع) و مادرش به نام سبیکه نوبیه است و در رمضان سال 195هـ.ق متولد شد. از جمله همسران آن امام «ام الفضل‏» دختر مأمون خلیفه عباسی بود که بنابر دیدگاهی عامل اصلی در به شهادت رساندن ایشان بود.

- حرز یعنی سپر دفاعی ، عامل محافظت کننده چون انسان همیشه در معرض خطرها و بلاهاست ، این حرز ها که از طرف معصومین علیهم السلام دستور آن صادر شده ، عامل محافظت کننده از خطرها و بلاها می باشند،که یا آن را می خوانند یا نوشته و همراه خود نگهداری می کنند .

- امام رضا علیه السلام بارها تصریح به امامت فرزندش نموده و حتی شیعیان و یارانش را به ایشان ارجاع می‌داد به عنوان نمونه: امام، صفوان را که از یاران بزرگ ایشان بود به امامت فرزندش رهنمون شد و در پاسخ صفوان که خردسالی ایشان را پیش کشید فرمود: «چه اشکالی دارد؟ حضرت عیسی در حالی پیامبر شد که کمتر از سه سال داشت».

- امام رضا (ع) در پاره ­ای موارد افراد را به فرزندش ارجاع می­داد که پاسخ سوالات خود را از وی دریافت نمایند که این مسئله می‌تواند به خوبی بیان کننده آن باشد که این امام بزرگوار در همان ایام کودکی تمامی شرایط لازم برای امامت بر شیعیان را دارا بوده است.

- درست است که دوران شکوفایى عقل و جسم انسان معمولا حد و مرز خاصى دارد که با رسیدن آن زمان، جسم و روان به حد کمال مى‌رسند، ولى چه مانعى دارد که خداوند قادر حکیم، براى مصالحى، این دوران را براى بعضى از بندگان خاص خود کوتاه ساخته، در سالهاى کمترى خلاصه کند. در جامعه بشریت از آغاز تا کنون افرادى بوده‌اند که از این قاعده عادى مستثنا بوده‌اند و در پرتو لطف و عنایت‌خاصى که از طرف خالق جهان به آنان شده است در سنین کودکى به مقام پیشوایى و رهبرى امتى نائل شده‌اند.

- هر چند امامان معصوم علیهم السلام از علم غیب برخوردارند و به وقایع گذشته و حوادث حال و آینده آگاهى دارند؛ اما تکلیف آنان مانند سایر افراد بشر، بر اساس علم عادى است و علم غیب براى آنان تکلیفى به دنبال نمى آورد. به عنوان مثال، امام براساس علم عادى خود، میوه اى را پیش روى خود مى بیند که مانعى از خوردن آن نیست و تناول آن جایز است؛ اگر چه براساس علم غیب، از مسموم بودن آن آگاهى دارد.

- کنیه مخصوص امام جواد علیه السلام ابو علی است .در کتابهای تاریخی و حدیثی آن حضرت را ابوجعفر نوشته اند .به چند کتاب مراجعه کردیم و در این کتابها وجهی برای ابو جعفر بودن ننوشته اند.

- در سنت برخی از معصومان و رهبران دینی مسایلی وجود دارد که از اسرار الهی بوده و شناخت آن مشکل است، مانند کشتن کودکی توسط حضرت خضر که مورد اعتراض حضرت موسی(ع) قرار گرفت، اما حکمت آن، حفظ ایمان دیگران بود.

- برخی علت شهادت وی را سعایت ابن ابی‌داود (قاضی بغداد) در نزد معتصم عباسی دانسته‌اند. دلیل آن هم پذیرفته‌شدن نظر امام درباره قطع دست سارق بود که باعث شرمندگی ابن ابی‌داود و شماری از فقیهان و درباریان شده بود.