پهلوی

۲۵ شهریور یادآور فرار رضاخان از کشور و سپردن امور به دست دولت روس و انگلیس است؛ گرچه بررسی چگونگی سقوط دیکتاتوری میرپنج نیاز به مطالعات وسیع‌تری دارد؛ ولی قبل از آن باید به چرایی قدرت‌یابی رضاخان و همراهی افکار عمومی در ابتدای کار پرداخت.

بی‌گمان انقلاب اسلامی ایران توانست با برخورداری از مفاهیمی بنیادین همچون «مردمی‌بودن» و «فقدان نیروی دخالت‌گر خارجی» خود را در طراز یک انقلاب واقعی، ارائه دهد. در میان رویدادهای بسترساز برای پیروزی انقلاب، حادثه ۱۷ شهریور سال ۵۷ ویژگی‌های مهمی دارد که برای پیروان اندک "شبه جنبش مهسا" قابل عبرت‌آموزی است.

پهلوی اول فروردین ۱۳۱۴ حکم کرد: «تاریخ قمری در مکاتبات اداری منسوخ شود» و پس از ۴۰ سال محمدرضایِ ناخلفش کار ناتمام پدر را تمام کرد.

رضا خان پس از متلاشی‌ شدن ارتش شاهنشاهی که بدان امیدها بسته بود در برابر زیاده‌خواهی انگلیسی‌ها به مذاکره و دیپلماسی روی آورد؛ وی بدین منظور یکی از زبان بلدهای انگلیسی یعنی «علی منصور» را به مقام نخست‌وزیری منصوب کرد؛ راهی پرهزینه و التماسی که با وجود دادن امتیازهای فراوان، عاقبتی شوم و عبرت‌آموز برای رضاخان داشت.

دایی جان!

خشک شدن دریاچه ارومیه را باید فارغ از تغییرات اقلیمی، متأثر از طرح‌ریزی اشتباه و عملکرد ضعیف مسئولان وقت دانست.

یکی از شیوه‌های همیشگی انگلیسی‌ها برای تسلیم کردن ملت‌ها و هموار کردن چپاول ثروت‌های آنان، ارزش‌گذاری کم بر روی داشته‌های آنان است. قیمت‌گذاری مفت برای به یغما بردن آسان و بدون هزینه که بارها در تاریخ ایران و دیگر کشورها مانند آفریقا از آن استفاده شده است.

صنعت دریانوردی و نیروی دریایی در ایران دارای یک تاریخچه کهن و قدرتمند بوده که با فراز و نشیب‌های مختلفی روبرو شده است.

خاندان پهلوی که در ضمن قرارداد سعد آباد و بخشش دشت ناامید به افغانستان، عامل اصلی وقوع طوفان شن در استان سیستان و بلوچستان و خیانت به مردم این خطه است، اینک انگشت اتهام را به سوی جمهوری اسلامی نشانه رفته است.

در یکم مرداد سال ۱۳۳۹ ایران برای نخستین بار، اسرائیل را به رسمیت شناخت؛ اقدامی که سرانجام و با طراحی انجمن‌های یهودی، به اتحاد استراتژیک محمدرضا شاه با رژیم اسرائیل منجر شد. زمینه‌سازی نرم‌افزاری این مسئله با کار ویژه بر روی شخصیت جاه‌طلب محمدرضا پهلوی، از نکات جالب این ماجرا است.

برخی از خیانت‌های رژیم پهلوی علی رغم گذشت بیش از ۴۴ سال همچنان آثار مخرب خود را نشان می‌دهد.

اوج شاهکارهای رضاشاه در محرم سال ۱۳۱۹ اتفاق افتاد. حسین مکی در کتاب تاریخ 20 ساله می‌نویسد:« دولت رضاخانی به سران اصناف و بنگاه‌ها دستور داده بود تا همزمان با ماه محرم، کارناوال شادی به راه بیندازند .»