کعبه

عناوین الهی دارای مراتب مختلفی هستند و یکی بر دیگری برتری دارند. در این میان عنوان فاطمی از عناوین الهی است که امام معصوم علیه‌السلام نیز خود را مفتخر به این تاج شرافت می‌داند.

مشرکان مکه تصویر برخی از پیامبران الهی را به جهتِ تعظیم ایشان در کعبه نصب کرده بودند.

پرستش با نیتی صحیح همراه است که مشرکین بت‌پرست، این عقیده صحیح را نداشتند. مسلمانان در اعمال حج به دنبال نزدیک شدن به پروردگار هستند؛ نه اینکه کعبه را پرستش کنند.

فاطمه بنت اسد مادر امیر المؤمنین گفت خدایا این ولادت را بر من آسان کن، یزید بن قعنب می گوید: ما به چشم خود دیدیم که خانه خدا از پشت شکافت و فاطمه به درون آن رفت.

روز 25 ذی‌القعده، روزی بسیار شریف و تاریخی است و شرافت این روز، ارتباط وثیقی با اهمیت زمین کعبه دارد. عبادت در سعادت بشر نقش حیاتی دارد؛ ازاین‌رو اولین محل عبادت انسان و روز ظاهر شدن زمین، شرافتی ویژه می‌یابند.

خداوند با فرستادن پرنده‌های ابابیل از خراب شدن کعبه که اساس و مرکزیتی برای ادیان ابراهیمی بود، جلوگیری کرد و هدف از این امر، غیر از اهدافی است که در رسیدگی به فقرا وجود دارد.

تاریخ بنای خانه خدا«کعبه» و شهر مکه به زمان قبل از اسلام برمی‌گردد و هر گونه شک و شبهه در این مورد، مخالف منابع تاریخی و متون دینی است.

عبادت در اماکن مذهبی همچون کنار کعبه و دیوار ندبه، به جهت نزول رحمت خاصه خداوند در این اماکن است، نه صرف تقدس قائل شدن برای یک سنگ.

خداوند متعال عنایات متعددی را به امیر المومنین و مادر بزرگوارش علیهماالسلام هنگام میلادش در 13 رجب عطا فرمود.

تقدس امری الهی است و در قرآن کریم به تقدس برخی از افراد و مکان‌ها که از آلودگی شرک، پاک و منزه هستند، اشاره شده است. خانه کعبه و اهل بیت پیامبر علیهم‌السلام از جمله این مطهرات و مقدسات هستند.

امیرالمومنین علیه السلام در روایات اسلامی، در موارد متعدد توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تشبیه، تنزیل و تمثیل شده است. یکی از مشهورترین این روایات، تشبیه امیرالمومنین علیه السلام به کعبه است. 

نگاه به برخی از چهره ها یا منظره ها از لحاظ آموزه های دین، عبادت محسوب می شود. سیمای نورانی امیرالمومنین علیه السلام نیز یکی از این موارد می باشد که وجوه فراوانی برآن قابل تصور است.