نکته اول: این آیه در باره قبیله هوازن و بنی سعد است که جزء مشرکان بودند.(تفسير نمونه؛ ج22، ص 61) و می دانیم که اسلام، بت پرستی را به رسمیت نمی شناسد و بنایش این بود که بساط بت پرستی را در شبه جزیره برچیند. زیرا که بت پرستان، برخلاف عقل سلیم، بتهایی را می پرستیدند که هیچگونه سودی برای آنها نداشت: «و (مشركان نادان) خدا را كه مبدأ كل و مرجع همه امور عالم است فراموش كرده و غير او (يعنى بتهاى بى اثر) را به خدايى برگرفتند و حال آنكه آن بتان هيچ چيزى نتوانند آفريد و خودشان هم مخلوقند و نه هيچ بر نفع و ضرر خود قادرند و نه امر موت و حيات و بعث به دست آنهاست.»(فرقان/3). بنابراین اینکه اسلام دستور به تغییر عقیده مشرکان می دهد، یک دستور عقلی است، که البته در زمان پیامبر اسلام، آنهم در شبه جزیره عربستان جریان داشته است و در این زمان اینگونه نیست.
نکته دوم: جدای از مشرکان زمان پیامبر، بقیه غیر مسلمانان(اهل کتاب) از این قاعده مستثنی هستند و آنها آزادند که دین خود را حفظ کنند(اگر در کشور اسلامی هستند باید جزیه بدهند). زیرا بنای اسلام بر مسالمت با سایر ادیان است. «خدا شما را از نيكى كردن و عدالت ورزيدن با آنان كه با شما در دين نجنگيده اند و از سرزمينتان بيرون نرانده اند، باز نم ىدارد. خدا كسانى را كه به عدالت رفتار مى كنند دوست دارد.»(ممتحنه/8) این آیه نه تنها در باره اهل کتاب، بلکه در باره مشرکان(در حال حاضر) صدق می کند. بنابراین با روحیه مسالمت آمیزی که قرآن در باره برخورد با غیر مسلمانان ترسیم می کند، پوچی سخن شبهه افکنان در مورد دیکتاتوری قرآن بیش از پیش نمایان می شود.
آیه 35 محمد این است: «پس (شما اى اهل ايمان در كار دين) سستى روا مداريد و (از ترس جنگ، كافران را) دعوت به صلح مكنيد، كه شما غالب و بلند مقامتر خواهيد بود و خدا با شماست و از (ثواب) اعمال شما هيچ نمى كاهد.»
نکته اول: از منطر قرآن، ملاک برتری انسان ها، تقوای الهی است و هر که تقوای الهی داشته باشد، فارغ از قومیت و رنگ پوست و سایر عناوین دنیوی، او برتر است. خداوند می فرماید: «اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيرهها و قبيله ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ (اينها ملاك امتياز نيست،) گرامى ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست.»(حجرات/13) این نکته در مراسم حج کاملا مشهود است که انسان هایی با رنگهای مختلف از قاره های مختلف در کنار هم برادرانه قرار می گیرند. در حالی که در تفکر نژادپرستی، رنگ سفید برتر است و رنگ سیاه را تحقیر می کند.
نکته دوم: برتری مسلمین بخاطر تقوای الهی و ایمان به ارزش های فطری است که در نهاد تک تک افراد بشر وجود دارد. قرآن می فرماید: «پس روى خود را متوجه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده است.»(روم/30) بنابراین برتری مسلمین بر کافران از این جهت است که آنها برخلاف کافران، به ندای فطرت خود گوش می دهند. در حالی که تفکر نژادپرستی در جهت مخالف این عقیده گام بر می دارد. چنانکه در آمریکا، به سیاهپوستان ظلم می شود و آنها را بی رحمانه و برخلاف ندای فطرت(انسان دوستی) به خاطر رنگ پوستشان می کشند.
ایه 133 آل عمران این است: «وَ سَارِعُواْ إِلىَ مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ؛ و بشتابيد به سوى مغفرت پروردگار خود و به سوى بهشتى كه پهناى آن همه آسمانها و زمين است.»
اشکال شما شبهه کننده این است که عرض را در مقابل طول قرار داده اید؛ در حالی که مراد از" عرض" در اين آيه، اصطلاح هندسى آن كه در مقابل" طول" است، نيست، بلكه به معنى لغوى كه وسعت است مى باشد.( تفسير نمونه، ج3 ، ص92) بنابراین آیه می گوید: اندازه بهشت به اندازه وسعت آسمان و زمین است. به عبارت دیگر، زمین و آسمان که کرویی هستند؛ داری وسعتی بوده و اندازه ای دارند؛ اندازه بهشت به اندازه وسعت آنهاست. علاوه بر اینها از برخی از آیات قرآن استفاده می شود که زمین کروی است. http://www.btid.org/fa/news/40836
نابینا محشور شدن مجرمان در قیامت، بخاطر آن است که در دنیا کوردل بوده و حقیقت را نمی دیدند. «و كسى كه در اين دنيا كوردل باشد، در آخرت هم كوردل و گمراه تر است.»(اسراء/72) اما اینکه در آیاتی از بینا بودن جهنمیان صحبت می کند.«(به او گفته مىشود) حقا كه از اين (روز) در غفلت بودى، پس ما پرده (غفلتت) را از (جلو چشمت) كنار زديم پس چشمت امروز تيزبين است.»(ق/22) تضادی با نابینا بودن آنها در قیامت ندارد. زیرا آنها در پاره اى از منازل و مواقف نابينا هستند و در پاره اى بينا مى شوند.( تفسير نمونه، ج13، ص331) به عبارت دیگر، انسان جهنمی كه كور محشور مى شود، سعادت زندگى آخرتى را نمی بيند، ولى نامه عمل خود را كه حجت را بر او تمام مىكند و نيز اوضاع هول انگيز، و هر چه را كه مايه شدت عذاب او است آتش و غير آتش را می ببيند، هم چنان كه قرآن در آیه 15 قصص، جهنمیان و کافران را از مشاهده پروردگار خود محجوب معرفى نموده و فرموده است: « چنين نيست (كه آنها پندارند)، بى ترديد آنها در آن روز از (عنايات) پروردگارشان در حجابند.»( ترجمه تفسير الميزان، ج14، ص 317 )
آیه ای که مد نطر شبهه افکن کج فهم است، آیه 12سوره رعد است.«هُوَ الَّذِى يُرِيكُمُ الْبرقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ يُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال؛ او كسى است كه برق را به شما نشان مىدهد، كه هم مايه ترس است و هم مايه اميد، و ابرهاى سنگين را (كه دريايى از آب روان است) پديد مى آورد و بالا مىبرد.»
نکته اول: باید به شبهه افکن غرض ورز گفت، از کجا معلوم که عرب عصر پیامبر، اعتقاد داشت که رعد و برق نشانه خشم الهی است؟ به هیچ وجه اینگونه نبوده است. حتی اعراب جاهلی نیز اینگونه اعتقادی نداشتند چون عربستان با خشکسالی دست و پنجه نرم می کرد، اعراب جاهلی منتظر رعد و برق بودند. http://irc.ir/article/index/show/+773/type/article
نکته دوم: در آیه 12 رعد، لفظ خوف به معنی ترس و واهمه است(محمدتقی مصباح یزدی مجله معرفت مقاله خوف و رجا، ش33 ) نه به معنی خشم. به بیان دیگر، آیه اشاره دارد که گاهی رعد و برق برای انسان خطراتی ایجاد کرده(آتش سوزی و غیره) و در دل او ترس ایجاد می کند. این نکته کاملا عقلی است. بنابراین سخن شبهه افکنان که آن را به معنی خشم الهی می گیرند، سخن گزافی است که از آیه برداشت نمی شود.
نکته سوم: اینکه در آیه اشاره به امیدواری انسان بوسیله رعد و برق دارد، نشان از فوایدی است که رعد و برق دارد(تفسیر نمونه، ج10، صص150 و 151) و علاوه بر آن در فراز پایانی آیه به بار داشتن ابرها اشاره دارد، که این هم یک نکته علمی است(همان، ص152). بنابراین قرآن، رعد و برق را مایه امیدواری و ترس انسان(مردن انسان بر اثر صاعقه) می داند. اما شبهه افکنان لجوج و معاند در پی آن هستند که فقط بر روی کلمه خوف تاکید کنند و با نادیده گرفتن طمعا(امید به رعد و برق)، سخنان پوچ خود را نشر دهند.
نکته اول: این آیه در باره قبیله هوازن و بنی سعد است که جزء مشرکان بودند.(تفسير نمونه؛ ج22، ص 61) و می دانیم که اسلام، بت پرستی را به رسمیت نمی شناسد و بنایش این بود که بساط بت پرستی را در شبه جزیره برچیند. زیرا که بت پرستان، برخلاف عقل سلیم، بتهایی را می پرستیدند که هیچگونه سودی برای آنها نداشت: «و (مشركان نادان) خدا را كه مبدأ كل و مرجع همه امور عالم است فراموش كرده و غير او (يعنى بتهاى بى اثر) را به خدايى برگرفتند و حال آنكه آن بتان هيچ چيزى نتوانند آفريد و خودشان هم مخلوقند و نه هيچ بر نفع و ضرر خود قادرند و نه امر موت و حيات و بعث به دست آنهاست.»(فرقان/3). بنابراین اینکه اسلام دستور به تغییر عقیده مشرکان می دهد، یک دستور عقلی است، که البته در زمان پیامبر اسلام، آنهم در شبه جزیره عربستان جریان داشته است و در این زمان اینگونه نیست.
نکته دوم: جدای از مشرکان زمان پیامبر، بقیه غیر مسلمانان(اهل کتاب) از این قاعده مستثنی هستند و آنها آزادند که دین خود را حفظ کنند(اگر در کشور اسلامی هستند باید جزیه بدهند). زیرا بنای اسلام بر مسالمت با سایر ادیان است. «خدا شما را از نيكى كردن و عدالت ورزيدن با آنان كه با شما در دين نجنگيده اند و از سرزمينتان بيرون نرانده اند، باز نم ىدارد. خدا كسانى را كه به عدالت رفتار مى كنند دوست دارد.»(ممتحنه/8) این آیه نه تنها در باره اهل کتاب، بلکه در باره مشرکان(در حال حاضر) صدق می کند. بنابراین با روحیه مسالمت آمیزی که قرآن در باره برخورد با غیر مسلمانان ترسیم می کند، پوچی سخن شبهه افکنان در مورد دیکتاتوری قرآن بیش از پیش نمایان می شود.
آیه 35 محمد این است: «پس (شما اى اهل ايمان در كار دين) سستى روا مداريد و (از ترس جنگ، كافران را) دعوت به صلح مكنيد، كه شما غالب و بلند مقامتر خواهيد بود و خدا با شماست و از (ثواب) اعمال شما هيچ نمى كاهد.»
نکته اول: از منطر قرآن، ملاک برتری انسان ها، تقوای الهی است و هر که تقوای الهی داشته باشد، فارغ از قومیت و رنگ پوست و سایر عناوین دنیوی، او برتر است. خداوند می فرماید: «اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيرهها و قبيله ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ (اينها ملاك امتياز نيست،) گرامى ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست.»(حجرات/13) این نکته در مراسم حج کاملا مشهود است که انسان هایی با رنگهای مختلف از قاره های مختلف در کنار هم برادرانه قرار می گیرند. در حالی که در تفکر نژادپرستی، رنگ سفید برتر است و رنگ سیاه را تحقیر می کند.
نکته دوم: برتری مسلمین بخاطر تقوای الهی و ایمان به ارزش های فطری است که در نهاد تک تک افراد بشر وجود دارد. قرآن می فرماید: «پس روى خود را متوجه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده است.»(روم/30) بنابراین برتری مسلمین بر کافران از این جهت است که آنها برخلاف کافران، به ندای فطرت خود گوش می دهند. در حالی که تفکر نژادپرستی در جهت مخالف این عقیده گام بر می دارد. چنانکه در آمریکا، به سیاهپوستان ظلم می شود و آنها را بی رحمانه و برخلاف ندای فطرت(انسان دوستی) به خاطر رنگ پوستشان می کشند.
ایه 133 آل عمران این است: «وَ سَارِعُواْ إِلىَ مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ؛ و بشتابيد به سوى مغفرت پروردگار خود و به سوى بهشتى كه پهناى آن همه آسمانها و زمين است.»
اشکال شما شبهه کننده این است که عرض را در مقابل طول قرار داده اید؛ در حالی که مراد از" عرض" در اين آيه، اصطلاح هندسى آن كه در مقابل" طول" است، نيست، بلكه به معنى لغوى كه وسعت است مى باشد.( تفسير نمونه، ج3 ، ص92) بنابراین آیه می گوید: اندازه بهشت به اندازه وسعت آسمان و زمین است. به عبارت دیگر، زمین و آسمان که کرویی هستند؛ داری وسعتی بوده و اندازه ای دارند؛ اندازه بهشت به اندازه وسعت آنهاست. علاوه بر اینها از برخی از آیات قرآن استفاده می شود که زمین کروی است.
http://www.btid.org/fa/news/40836
نابینا محشور شدن مجرمان در قیامت، بخاطر آن است که در دنیا کوردل بوده و حقیقت را نمی دیدند. «و كسى كه در اين دنيا كوردل باشد، در آخرت هم كوردل و گمراه تر است.»(اسراء/72) اما اینکه در آیاتی از بینا بودن جهنمیان صحبت می کند.«(به او گفته مىشود) حقا كه از اين (روز) در غفلت بودى، پس ما پرده (غفلتت) را از (جلو چشمت) كنار زديم پس چشمت امروز تيزبين است.»(ق/22) تضادی با نابینا بودن آنها در قیامت ندارد. زیرا آنها در پاره اى از منازل و مواقف نابينا هستند و در پاره اى بينا مى شوند.( تفسير نمونه، ج13، ص331) به عبارت دیگر، انسان جهنمی كه كور محشور مى شود، سعادت زندگى آخرتى را نمی بيند، ولى نامه عمل خود را كه حجت را بر او تمام مىكند و نيز اوضاع هول انگيز، و هر چه را كه مايه شدت عذاب او است آتش و غير آتش را می ببيند، هم چنان كه قرآن در آیه 15 قصص، جهنمیان و کافران را از مشاهده پروردگار خود محجوب معرفى نموده و فرموده است: « چنين نيست (كه آنها پندارند)، بى ترديد آنها در آن روز از (عنايات) پروردگارشان در حجابند.»( ترجمه تفسير الميزان، ج14، ص 317 )
آیه ای که مد نطر شبهه افکن کج فهم است، آیه 12سوره رعد است.«هُوَ الَّذِى يُرِيكُمُ الْبرقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ يُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال؛ او كسى است كه برق را به شما نشان مىدهد، كه هم مايه ترس است و هم مايه اميد، و ابرهاى سنگين را (كه دريايى از آب روان است) پديد مى آورد و بالا مىبرد.»
نکته اول: باید به شبهه افکن غرض ورز گفت، از کجا معلوم که عرب عصر پیامبر، اعتقاد داشت که رعد و برق نشانه خشم الهی است؟ به هیچ وجه اینگونه نبوده است. حتی اعراب جاهلی نیز اینگونه اعتقادی نداشتند چون عربستان با خشکسالی دست و پنجه نرم می کرد، اعراب جاهلی منتظر رعد و برق بودند.
http://irc.ir/article/index/show/+773/type/article
نکته دوم: در آیه 12 رعد، لفظ خوف به معنی ترس و واهمه است(محمدتقی مصباح یزدی مجله معرفت مقاله خوف و رجا، ش33 ) نه به معنی خشم. به بیان دیگر، آیه اشاره دارد که گاهی رعد و برق برای انسان خطراتی ایجاد کرده(آتش سوزی و غیره) و در دل او ترس ایجاد می کند. این نکته کاملا عقلی است. بنابراین سخن شبهه افکنان که آن را به معنی خشم الهی می گیرند، سخن گزافی است که از آیه برداشت نمی شود.
نکته سوم: اینکه در آیه اشاره به امیدواری انسان بوسیله رعد و برق دارد، نشان از فوایدی است که رعد و برق دارد(تفسیر نمونه، ج10، صص150 و 151) و علاوه بر آن در فراز پایانی آیه به بار داشتن ابرها اشاره دارد، که این هم یک نکته علمی است(همان، ص152). بنابراین قرآن، رعد و برق را مایه امیدواری و ترس انسان(مردن انسان بر اثر صاعقه) می داند. اما شبهه افکنان لجوج و معاند در پی آن هستند که فقط بر روی کلمه خوف تاکید کنند و با نادیده گرفتن طمعا(امید به رعد و برق)، سخنان پوچ خود را نشر دهند.
صفحه‌ها