نظرات سیدی

تصویر سیدی سیدی 04 ارد, 1397 شبهه بر امی بودن پیامبر در قرآن

اولا: واژه امی معانی مختلفی دارد. از جمله به معنی ام القرآء یعنی مکه و معانی دیگر( ر. ك:، تفسير نمونه، تهران، ج 14، ص1371) ) اما آن معنی که در مورد در باره پیامبر اسلام کاربرد دارد، درس نخواندن ایشان است، و این از مسلمات تاریخ است(فتوح البلدان، بلاذری، ص 459) اما پیامبر گر چه درس نخوانده بود، اما بعد از بعثت، با متصل شدن به سرچشمه وحی، علوم مختلف را می دانست. اما با این اوصاف، پیامبر چیزی را نمی خواند تا مبادا شائبه شود آياتي كه براي مردم مي خواند وحي الهي نيست بلكه يا آنها را از خود مي گويد يا كسي به او آموخته است، كه اين خود مي توانست در اذهان مردم شك و ترديد ايجاد كند. چنانکه در آیه 48 عنکبوت می خوانیم: «و پيش از اين [قرآن‏]، تو هيچ نوشته‏ اى را نمى‏ خواندى و آن را با دست خود نمى ‏نوشتى وگرنه باطل ‏گرايان ياوه ‏گو [در وحى بودن و حقّانيّت آن‏] شك مى‏ كردند.»)

دوما: شبهه کننده ابتدا می گوید که امی به غیر یهود می گویند، و بعد گرفتار تناقض شده و آیه ای را می آورد که خطاب به یهود «امیون» گفته است. سپس به زعم باطل خود می گوید؛ اگر امیون در آیه 78 بقره به معنی بی سوادان باشد، پس چرا سخن از کتاب و نوشتن آمده است؟ باید به او گفت که منظور امی در اینجا هم بیسواد است، اما بیسوادی حقیقی، به عبارت دیگر، یهودیان از سواد بهره داشتند، اما چون استفاده خوب از آن به عمل نمی آوردند و کتاب مقدسشان را تحریف می کردند، خداوند، سواد آنها را بیسوادی و بی خبری دانسته است. چنانکه در آیه 5 جمعه در وصف آن باسوادنِ بی عمل(یهود) می فرماید: «وصف حال آنان كه علم تورات بر آنان نهاده شد (و بدان مكلف شدند) ولى آن را حمل نكردند (و خلاف آن عمل نمودند) در مثل به حمارى ماند كه بار كتابها بر پشت كشد (و از آن هيچ نفهمد و بهره نبرد.»

برای آگاهی بیشتر در مورد امی بودن پیامبر
http://www.btid.org/fa/news/56519

تصویر سیدی سیدی 02 ارد, 1397 خدای معرفی شده در قرآن، عقلایی و قابل فهم

اولا: صفحات تاریخ پر است از جنایت و بیرحمی مسیحیان بر ضد مسلمانان(در اندلس) و حتی هم کیشان خود؛ چنانکه ویل دورانت می نویسد: «همين گروه بی‌نظم و ترتيب بودند كه اغلب به يهوديان آلمان هم هجوم بردند، به تقاضاهاى مردمان و كشيشان محل، هیچ ‌گونه ترتيب اثرى ندادند و شهوت و خونريزى را در جامه دین ‌داری پنهان ساختند و چند صباحى بدل به جانوران درنده شدند.»[ويل دورانت، تاريخ تمدن، ص792] البته در حال حاضر نیز دولتهای مسیحی، همان راه و روش را ادامه می دهند. مثل آمریکای جنگ افروز که روسای دولت آن، گرایش به مسیحیت دارند و با کمک برخی دولت های مسیح اروپایی، بدنبال آتش افروزی در دنیا هستند. اما در عین حال فریاد حقوق بشر آنها گوش عالمیان را پر کرده است. مثل علمای اهل کتاب در صدر اسلام که قرآن در وصف آنها می فرماید: «چگونه شما مردم را به نيكوكارى دستور مى ‏دهيد و خود را فراموش مى‏ كنيد و حال آنكه كتاب خدا را مى‏ خوانيد، چرا انديشه نمى ‏كنيد؟» بنابراین نامیدن مسیحیت به عنوان دین مهرو محبت، دروغی بیش نیست و بخشیدن گناهان توسط کشیشان در قبال گرفتن هدیه، بدعتی است که توسط دستگاه کلیسا بوجود آمده است، و نتیجه اش این شده است که عده ای توهم کنند که طبق دین مسیحیت، خدا مهربان است و گناهان را می بخشد؛ در حالی که طبق قاعده عقلایی، مهربانی خدا، حساب و کتاب دارد.
دوما: در مقابل دیدگاه افراطی مسیحیت نسبت به خدا، دین اسلام، دیدگاه کاملا عقلایی ارائه می دهد. «بدانيد كه خدا هم عِقابش بسيار سخت و دشوار است و هم بسيار بخشنده و مهربان است.»(مائده/98) بر طبق این آیه و آیات دیگر، خداوند نسبت به اهل ایمان(توبه/128) و توبه کاران(آل عمران/89) بسیار مهربان است، ولی نسبت به کافران و افراد شرور و بدکار، و مصر بر نافرمانی او، مهربان نیست؛ زیرا در این حالت، مهربانی دلیل عقلی ندارد. آیا عاقلانه است با کسی که مردم را از راه پاکی و درستی باز می دارد و آنها را به طرف اعمال منافی عفت و سایر رذایل اخلاقی و غیر انسانی سوق می دهد، مهربانی شود؟ آیا عاقلانه است با کسی که حاصل دسترنج دیگران را سرقت می کند، و یا دیگران را استثمار می کند، مهربانی شود؟
سخن آخر اینکه، مهربانی خداوند در قرآن، حساب شده و عقلایی است و آن را نباید با مهربانی خداوند در دین مسیحیت که مبنای عقلانی ندارد، مقایسه کرد.
 

تصویر سیدی سیدی 22 فرو, 1397 عقیده بغیر از قرآن و اسلام، مستحق عذاب است

با سلام به شما کاربر گرامی
ای کاش هعمونی باشه که شما می گی یعنی بیشتر مردم بر اساس ندونستن مساله و این حرفا تبرئه بشن در حالی که اینگونه نیس زیرا که ندونستن تا ندونستن داریم.

آیا کسی که تحصیالکرده س، نمیتونسته بره احکامشو یاد بگیره؟ آیا کسی که زبان انگلیسی مسلطه و پز میده، ازش قبوله که بگه نماز عربی بود و من عربی نمی دونستم؟ میگن چچوری تونستی انگلیسی یاد بگیری ولی عربی را نه؟ از همین رو قرآن در آیه 97 نساء میفرماد: «آنان كه فرشتگان، جانشان را در حالى كه ظالم به خود بوده‏ اند مى‏گيرند، از آنها پرسند كه در چه كار بوديد؟ پاسخ دهند كه ما در روى زمين مردمى ضعيف و ناتوان بوديم. فرشتگان گويند: آيا زمين خدا پهناور نبود كه در آن هجرت كنيد؟! و مأواى ايشان جهنم است و آن بد جايگاه بازگشتى است.» بنابراین اونا که بی خیال دین و دیانت(نماز و روزه و خمس وزکات) بودن و نرفتن دنبالش، کارشان سخته.
ولی کسانی که نمی دونستن و تقصیری هم نداشتن، مثل کسایی که تو جنگلهای آفریقا و آمازون زندگی می کنن و بی خبر از دنیا هستن. اینا اگه مطابق با فطرت و عقل(حجت باطنی) وجدان خودشون رفتار کرده باشن، از عذاب نجات پیدا می کنن. چون اینا جاهلانی بودن که مقصر نبودن و آیه 98 نساء بیانگر حال آنان است. «مگر آن دسته از مردان و زنان و كودكانى كه براستى تحت فشار قرار گرفته‏ اند (و حقيقتاً مستضعفند) نه چاره ‏اى دارند، و نه راهى (براى نجات از آن محيط آلوده) مى ‏يابند. » و در آیه بعدی میفرماد: «ممكن است خداوند، آنها را مورد عفو قرار دهد و خداوند، عفو كننده و آمرزنده است‏.»

با این  حساب،اگه در برخی از روایات راجع به تعلیم دادن افراد جاهل سخنی اومده، هر جاهل و ندونم کاری را نمیگه؛ بلکه در باره اطفال شیعیان و کفار و دیوانه هاس که در حدی نبودن که تحقیق کنن چی به چیه. ( كليني، كافي، ج 3، ص 248.)  و همچنین برخی روایات اشاره دارد که به مستضعفین فکری(جاهلان مقصر) میگن که دین حق این بوده(دین اسلام)، آیا اگه شما تو دنیا اونو میدونستید، عمل می کردید؟ و اگر جواب اونا مثبت باشه، عذاب ازشون برداشته میشه(الکافی، ج3، ص248]

خلاصه اینکه اکثر ما  می دونیم چی به چیه ولی کوتاهی میکنیم، و این کار ما رو تو قیامت سخت می کنه
خدا عاقبت همه ما رو ختم به خیر کنه
موفق و موید باشید/

 

 

تصویر سیدی سیدی 16 فرو, 1397 عدم سازش گمراهی کافران در آیات قرآن با مهربانی خداوند

آیه مورد نظر این است: «اللَّهُ يَسْتهَزِئُ بهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فىِ طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ[بقره/15] خداوند آنان را استهزا مى ‏كند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مى‏ دارد، تا سرگردان شوند

شبهه کننده معاند، آیات ماقبل این آیه را نادیده گرفته است. آیاتی که در بردارنده سخنان منافقان(و همچنین کفار) است. «و هنگامى كه به آنان گفته شود: «همانند (ساير) مردم ايمان بياوريد!» مى‏ گويند: «آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟!» بدانيد اينها همان ابلهانند ولى نمى‏ دانند.*و هنگامى كه افراد باايمان را ملاقات مى‏ كنند، و مى ‏گويند: «ما ايمان آورده ‏ايم!» (ولى) هنگامى كه با شيطانهاى خود خلوت مى ‏كنند، مى‏ گويند: «ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره مى‏ كنيم.»(بقره/13 و 14)
اینک باید از شبهه کننده پرسید: کسانی که مردم با ایمان را ابله دانسته و با دشمنان آنها به صورت پنهانی مراوده دارند و علیه آنها نقشه می کشند، سزای آنها از نظر عقل و منطق چیست؟ آیا باید خداوند مهربانی خود را نصیب این افراد خودبرتر بین و خائن کند؟(حتی درصورت تداوم کارشان).
شبهه کننده نمی داند که گر چه خداوند مهربان است، اما به کسی ظلم نمی کند.(حج/10)  و جزای همه را بر اساس کارشان می دهد. بر همین اساس، خداوند در مقابل کفار از اهل ایمان دفاع می کند. «إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ‏ عَنِ الَّذينَ آمَنُو إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ[حج/38] خداوند از كسانى كه ايمان آورده ‏اند دفاع مى‏ كند؛ خداوند هيچ خيانتكار ناسپاسى را دوست ندارد.» چنانکه در این آیه آمده، خداوند خیانتکاران را دوست ندارد، و خواندیم که منافقان با تمسخر اهل ایمان، و مراوده با دشمنان آنها(کفار)، به آنها خیانت می کردند.

شبهه کننده به زعم باطل خود پنداشته است که سبب گمراهی کفار، نعوذبالله خداوند است؛ در حالی که آیات قبل از 15 بقره، نشان از انتخاب گمراهی توسط آنان دارد. در آیه بعد از 15 بقره نیز به صراحت از گمراهی منافقان(و همچنین کفار) سخن گفته است. «أُوْلَئكَ الَّذِينَ اشْترَوُاْ الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى‏ فَمَا رَبحِت تجِّرَتُهُمْ وَ مَا كاَنُواْ مُهْتَدِينَ[بقره/16] آنان كسانى هستند كه «هدايت» را به «گمراهى» فروخته ‏اند؛ و (اين) تجارت آنها سودى نداده؛ و هدايت نيافته‏ اند.» بنابراین گمراهی کفار و منافقان، تقصیر خود آنان است. اما اینکه فرمود: آنها را در طغیانشان وا می گذاریم، نه از این جهت است که نعوذبالله خدا دوست دارد آنها گمراه شوند(زیرا که گفتیم خدا ظلم نمی کند) بلکه از باب این است که کفار از مهلتی که در دنیا به آنها داده شده، سوءاستفاده کرده و در طغیان خود پیش خواهند رفت. «وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ[آل عمران/178] و كسانى كه كفر ورزيدند گمان نكنند كه آنچه به آنها مهلت مى‏ دهيم به خير آنهاست، جز اين نيست كه مهلتشان مى ‏دهيم تا (متذكر شوند لكن نتيجه اين مى‏ شود كه) بر گناه (خويش) بيفزايند، و براى آنها عذابى خواركننده است.»

حاصل سخن اینکه، خداوند گرچه مهربان است، اما گمراهی کافران را نادیده نگرفته و چه در این دنیا و چه جهان آخرت، سزای اعمالشان را خواهد داد.

تصویر سیدی سیدی 16 فرو, 1397 عدم سازش گمراهی کافران در آیات قرآن با مهربانی خداوند

آیه مورد نظر این است: «اللَّهُ يَسْتهَزِئُ بهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فىِ طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ[بقره/15] خداوند آنان را استهزا مى ‏كند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مى‏ دارد، تا سرگردان شوند

شبهه کننده معاند، آیات ماقبل این آیه را نادیده گرفته است. آیاتی که در بردارنده سخنان منافقان(و همچنین کفار) است. «و هنگامى كه به آنان گفته شود: «همانند (ساير) مردم ايمان بياوريد!» مى‏ گويند: «آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟!» بدانيد اينها همان ابلهانند ولى نمى‏ دانند.*و هنگامى كه افراد باايمان را ملاقات مى‏ كنند، و مى ‏گويند: «ما ايمان آورده ‏ايم!» (ولى) هنگامى كه با شيطانهاى خود خلوت مى ‏كنند، مى‏ گويند: «ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره مى‏ كنيم.»(بقره/13 و 14)
اینک باید از شبهه کننده پرسید: کسانی که مردم با ایمان را ابله دانسته و با دشمنان آنها به صورت پنهانی مراوده دارند و علیه آنها نقشه می کشند، سزای آنها از نظر عقل و منطق چیست؟ آیا باید خداوند مهربانی خود را نصیب این افراد خودبرتر بین و خائن کند؟(حتی درصورت تداوم کارشان).
شبهه کننده نمی داند که گر چه خداوند مهربان است، اما به کسی ظلم نمی کند.(حج/10)  و جزای همه را بر اساس کارشان می دهد. بر همین اساس، خداوند در مقابل کفار از اهل ایمان دفاع می کند. «إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ‏ عَنِ الَّذينَ آمَنُو إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ[حج/38] خداوند از كسانى كه ايمان آورده ‏اند دفاع مى‏ كند؛ خداوند هيچ خيانتكار ناسپاسى را دوست ندارد.» چنانکه در این آیه آمده، خداوند خیانتکاران را دوست ندارد، و خواندیم که منافقان با تمسخر اهل ایمان، و مراوده با دشمنان آنها(کفار)، به آنها خیانت می کردند.

شبهه کننده به زعم باطل خود پنداشته است که سبب گمراهی کفار، نعوذبالله خداوند است؛ در حالی که آیات قبل از 15 بقره، نشان از انتخاب گمراهی توسط آنان دارد. در آیه بعد از 15 بقره نیز به صراحت از گمراهی منافقان(و همچنین کفار) سخن گفته است. «أُوْلَئكَ الَّذِينَ اشْترَوُاْ الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى‏ فَمَا رَبحِت تجِّرَتُهُمْ وَ مَا كاَنُواْ مُهْتَدِينَ[بقره/16] آنان كسانى هستند كه «هدايت» را به «گمراهى» فروخته ‏اند؛ و (اين) تجارت آنها سودى نداده؛ و هدايت نيافته‏ اند.» بنابراین گمراهی کفار و منافقان، تقصیر خود آنان است. اما اینکه فرمود: آنها را در طغیانشان وا می گذاریم، نه از این جهت است که نعوذبالله خدا دوست دارد آنها گمراه شوند(زیرا که گفتیم خدا ظلم نمی کند) بلکه از باب این است که کفار از مهلتی که در دنیا به آنها داده شده، سوءاستفاده کرده و در طغیان خود پیش خواهند رفت. «وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ[آل عمران/178] و كسانى كه كفر ورزيدند گمان نكنند كه آنچه به آنها مهلت مى‏ دهيم به خير آنهاست، جز اين نيست كه مهلتشان مى ‏دهيم تا (متذكر شوند لكن نتيجه اين مى‏ شود كه) بر گناه (خويش) بيفزايند، و براى آنها عذابى خواركننده است.»

حاصل سخن اینکه، خداوند گرچه مهربان است، اما گمراهی کافران را نادیده نگرفته و چه در این دنیا و چه جهان آخرت، سزای اعمالشان را خواهد داد.

صفحه‌ها

آمار مطالب

مطالب ارسالی: 824