شما یه جور گرفتار این قضیه اید و ماها یه جور دیگه. ما از ترس پول و کار پامون پیش نرفت و شما از ترس تنها موندن و بالا رفتن سن استرس گرفتید. با این تفاوت که ما انتخاب می تونیم بکنیم و با این شرایطی که پیش اومده سقف واسه سن ازدواج تقریبا نداریم ولی شما نه حق انتخاب دارید و نه خیلی فرصت صبر کردن.
ولی از همه این ها گذشته، معتقدم که با خواستن و پیش رفتن و بودن توی محیط های مختلفی که شرایط ازدواج برای آدم پیش بیاد می شه شرایط رو تغییر داد و انتخاب های بهتری داشت.
همت تون والا و توکلتون به خدا.
سلام.
آخه خواهر عزیز! سید بودن چه ربطی به آدم خوب بودن داره. چه ربطی به تناسب ازدواج داره. شما رو به اون خدا منطقی باشید! (الانه که سرم رو بکوبم دیوار...!)
در مورد سیگار کشیدن باید عرض کنم که طبق تجربه ی دوستان سیگاری (که زیاد هم هستن) کسی که سیگار کشیده تقریبا محاله که دیگه نکشه، مخصوصا جوون ها. مسن تر ها ممکنه به خاطر عوارض جانبی که به همراه داره و جو اطراف شون بهتر بتونن ترک کنند. ولی جوون ها به خاطر دم دست بودنش و توی جو بودن و به قول اهل فن (!) طلبیدن، به راحتی نمی تونن سیگار رو ترک کنند. اگه ازشون هم بپرسید تقریبا همه اذعان می کنند که ترک سیگار از ترک تریاک سخت تره، چون تعداد دفعات استعمالش بیشتره و همیشه دم دست هست.
پ.ن: این که کسی چهار سال روزی فقط یه نخ سیگار بکشه، به زعم من خالی بندی بیش نیست. والله یعلم بما یستعملون!
1- داستان به نظر ناقص می رسه. نقش خانواده ها این وسط چیه؛ چرا از جانب بزرگترها اقدامی صورت نمی گیره؟
2- یعنی زمانی که به شما پیشنهاد دادن 15 سالتون بود. ایشون چند سالشونه؟
الان نفرات دهه شصتی مثل من که اینو می خونن به این فکر می کنن که ما پونزده سالمون بود چیکار می کردیم...!
سلام خواهرم.
اعتقاد ایشون خوبه، با اعتقادات و تقید بیشتر شما هم مساله ای نداره. دخترهایی مثل شما رو می بینم فکر می کنم که هنوز آدم بد به پست تون نخورده. داماد بد، عروس بد، پدر و برادر بد... مرد باید کاری باشه، خسیس نباشه، مودب باشه، بد دل نباشه، احترام به همسر و دیگران رو بلد باشه، اخلاق داشته باشه. این اخلاق ها عین دینداری هستند و دینداری خارج از این ها نیست. دوست داری همسرت با کلی ریش و ادای مذهبی، پیاده تا مرقد همه ائمه بره، زیارت عاشورا و دعای کمیلش ترک نشه، به خاطر وفات همه معصومین مشکی بپوشه، پای منبر این آخوند و اون روضه خون بشینه، ولی خسیس و بد دل باشه؟ شما 25 سالته، ذهنیت شما پنج سال دیگه، ده سال دیگه با امروز متفاوت خواهد بود. ذهنیت و معیارهای شما بعد از ازدواج هم تغییر می کنه. از خانم هایی که ازدواج کردن مشورت بگیرید. این موضوع رو باهاشون مطرح کنید. حتی خانم های مذهبی که دور و برتون هستند. بهترین ملاک قضاوت همسرهاشون و وضعیت شما هستند.
خوشبخت باشید.
شما یه جور گرفتار این قضیه اید و ماها یه جور دیگه. ما از ترس پول و کار پامون پیش نرفت و شما از ترس تنها موندن و بالا رفتن سن استرس گرفتید. با این تفاوت که ما انتخاب می تونیم بکنیم و با این شرایطی که پیش اومده سقف واسه سن ازدواج تقریبا نداریم ولی شما نه حق انتخاب دارید و نه خیلی فرصت صبر کردن.
ولی از همه این ها گذشته، معتقدم که با خواستن و پیش رفتن و بودن توی محیط های مختلفی که شرایط ازدواج برای آدم پیش بیاد می شه شرایط رو تغییر داد و انتخاب های بهتری داشت.
همت تون والا و توکلتون به خدا.
سلام.
آخه خواهر عزیز! سید بودن چه ربطی به آدم خوب بودن داره. چه ربطی به تناسب ازدواج داره. شما رو به اون خدا منطقی باشید! (الانه که سرم رو بکوبم دیوار...!)
در مورد سیگار کشیدن باید عرض کنم که طبق تجربه ی دوستان سیگاری (که زیاد هم هستن) کسی که سیگار کشیده تقریبا محاله که دیگه نکشه، مخصوصا جوون ها. مسن تر ها ممکنه به خاطر عوارض جانبی که به همراه داره و جو اطراف شون بهتر بتونن ترک کنند. ولی جوون ها به خاطر دم دست بودنش و توی جو بودن و به قول اهل فن (!) طلبیدن، به راحتی نمی تونن سیگار رو ترک کنند. اگه ازشون هم بپرسید تقریبا همه اذعان می کنند که ترک سیگار از ترک تریاک سخت تره، چون تعداد دفعات استعمالش بیشتره و همیشه دم دست هست.
پ.ن: این که کسی چهار سال روزی فقط یه نخ سیگار بکشه، به زعم من خالی بندی بیش نیست. والله یعلم بما یستعملون!
1- داستان به نظر ناقص می رسه. نقش خانواده ها این وسط چیه؛ چرا از جانب بزرگترها اقدامی صورت نمی گیره؟
2- یعنی زمانی که به شما پیشنهاد دادن 15 سالتون بود. ایشون چند سالشونه؟
الان نفرات دهه شصتی مثل من که اینو می خونن به این فکر می کنن که ما پونزده سالمون بود چیکار می کردیم...!
خی چی شد؟
اون پنجشنبه اومد و رفت.
عقد کردید یا نه؟
سلام خواهرم.
اعتقاد ایشون خوبه، با اعتقادات و تقید بیشتر شما هم مساله ای نداره. دخترهایی مثل شما رو می بینم فکر می کنم که هنوز آدم بد به پست تون نخورده. داماد بد، عروس بد، پدر و برادر بد... مرد باید کاری باشه، خسیس نباشه، مودب باشه، بد دل نباشه، احترام به همسر و دیگران رو بلد باشه، اخلاق داشته باشه. این اخلاق ها عین دینداری هستند و دینداری خارج از این ها نیست. دوست داری همسرت با کلی ریش و ادای مذهبی، پیاده تا مرقد همه ائمه بره، زیارت عاشورا و دعای کمیلش ترک نشه، به خاطر وفات همه معصومین مشکی بپوشه، پای منبر این آخوند و اون روضه خون بشینه، ولی خسیس و بد دل باشه؟ شما 25 سالته، ذهنیت شما پنج سال دیگه، ده سال دیگه با امروز متفاوت خواهد بود. ذهنیت و معیارهای شما بعد از ازدواج هم تغییر می کنه. از خانم هایی که ازدواج کردن مشورت بگیرید. این موضوع رو باهاشون مطرح کنید. حتی خانم های مذهبی که دور و برتون هستند. بهترین ملاک قضاوت همسرهاشون و وضعیت شما هستند.
خوشبخت باشید.
صفحه‌ها