نظرات mahyar

سلام علیکم!

با احترام.

بزرگوار! مفاهیم الهیاتی الزاما از طریق تجربه های پوزیتیویستی، تایید و اثبات نمی شوند. در رویکرد آتئیستی به هستی، صدق و کذب گزاره ها در گرو تجربه های حسی/فیزیکی است؛ اما در رویکرد الهیاتی، شهود، مکاشفات و عقل و فطرت کار ویژه ی خود را در تبیین، تایید و اثبات مفاهیم دینی دارند. سنخ تجربه های پوزیتیویستی/مادی مساوق با تجربه های دینی/فرا مادی نیست.

درباره ی بخش دوم سخن جناب شما، عرض می شود که گذر زمان ایراد بیان شده در متن را برطرف نمی سازد. اشکال اساسی آن است که چگونه اجزای بی شعور، دارای شعور شده و یا رفتار شعوری بروز می دهند. اگر میلیاردها انسان فقیر در طول میلیاردها سال با هم زندگی کنند، خود به خود، پولدار نشده و از فقر خارج نمی شوند‌ به عنوان پرسش از محضر جناب عالی می پرسم که اگر جریان آتئیستی به یک نقاشی در دل غاری متعلق به ماقبل تاریخ برخورد کند، آیا به دنبال نقاش آن نمی گردد؟! آیا کمترین گمان را به خود راه می دهد که شاید در گذر زمان و به گونه ی تصادفی، این اثر ایجاد شده باشد؟!

در پناه خدای یگانه ی عالم، موفق و موید باشید!