سلام
یکی از ملاکهای ازدواج، پسند قلبی نسبت به طرف است؛ مراد از پسند قلبی هم علاقه حداقلی است که در نتیجه اون تمایل به ازدواج با فرد پیدا میشه که اگر ایجاد نشه ازدواج توصیه نمیشه.
اگر تفاوت زیبایی شما با ایشون بسیار بالاست که فردای زندگی دچار مشکل می‌شوید، توصیه به چنین ازدواجی نمی‌شود البته این هم بستگی به خودتون داره که با این مسأله میتونید کنار بیایید یا نه، باوجود اینکه ایشون رو از جهات دیگر میپسندید.
بنابراین اگر تفاوت زیادی وجود ندارد و با وجوداینکه ملاکهای دیگر ازدواج را دارند،این تفاوت مشکلی ایجاد نمیکند.
مسأله این نیست که طرف مقابلتون شمارو به چه خاطر دوست داره و یا می خواد با شما ازدواج کنه. بالاخره هرکسی، زیبایی و اخلاق خوب رو می‌پسنده. مسأله این است که اگر ایشون با شما ازدواج کرد آیا تضمینی وجود دارد که خطاهای گذشته‌اش رو تکرار نکنه و اینکه اگر هم تکرار کرد شما می تونید با این قضیه کنار بیایید یا خیر. بنابراین شما نیاز به یک تضمینی دارید که بتونید به طرف مقابلتون اعتماد کنید.
اگر طرف مقابلتون شرایط ازدواج رو داره و ویژگی هایی که شما از همسر آینده‌اتون انتظار دارید، ایشون دارند و اینکه خود ایشون و خانواده اشون رو کاملا میشناسید وتناسب لازم رو هم دارید، در اینصورت دلیل مخالفت شما چی میتونه باشه؟
اگر از خطاهای گذشته پشیمان نیست و آنها را تجربه می داند اما در عین حال قول داده که انجامش ندهد به نظرشما ایا قابل اعتماد است؟
یکی از انگیزه های مهم ترک خطا، نادرست دانستن آن است لذا اگر کاری را خطا نداند تضمینی برای وفای به قول وجود ندارد چون اولا انگیزه قوی برای ترک ندارد و ثانیا ممکن است در موقعیتی خاص تصمیم به تجربه دوباره آن بگیرد.
همچنین رابطه داشتن طرف مقابل، با شما یا دیگری: ممکن است موجب شک از طرف شما به طرف شود مگر اینکه:
اولا: رابطه او گناه الود نبوده باشد یا اینکه شما این مقدار رابطه را ناپاکی ندانید
ثانیا: اگر رابطه گناه الود بوده هرزه و لاابالی نشده باشد و ارتباطش به قصد ازدواج بوده باشد
ثالثا: صرف نظر از عشق، او را به صورت مجموعی بخاطر نقاط قوت دیگرش قبول کنید
رابعا: برای شما ثابت شود که او این کارها را ناپاکی می‌داند و توبه کرده و رفتارش نیز تایید پاک بودن او باشد مثل اینکه حریمها را در برابر نامحرم مراعات کند
خامسا: رفتار و برخوردهایش در حال و اینده کاملا شفاف باشد که زمینه شک کردن را از بین ببرد.
درهرصورت اگر به این نتیجه رسیدید که می توانید با هم ازدواج کنید، از او بخواهید که به خواستگاری شما بیاید.زیرا ادامه ارتباط شما به همین صورت درست نیست.
اگرطرف مقابلتان به رابطه اصرار کرد و گفت قصد ازدواج دارد به او بگویید اگر قصد ازدواج داری، رسما اقدام کن تا هم خانواده ها با هم آشنا بشوند و هم اینکه ما در کنار خانواده همدیگر را بیشتر و بهتر بشناسیم.
چون بدون چنین کاری، اولا وابستگی شما به هم بیشتر می شود ثانیا قبل از اینکه خانواده نظرشان را اعلام کنند، شما تصمیم گرفتید و این درست نیست. ثالثا ممکن است شما قبول کنید ولی خانواده ها موافقت نکنند و در آن صورت برای فراموش کردنِ هم، رنج زیادی را باید متحمل شوید.
سلام
یکی از ملاکهای ازدواج، پسند قلبی نسبت به طرف است؛ مراد از پسند قلبی هم علاقه حداقلی است که در نتیجه اون تمایل به ازدواج با فرد پیدا میشه که اگر ایجاد نشه ازدواج توصیه نمیشه.
اگر تفاوت زیبایی شما با ایشون بسیار بالاست که فردای زندگی دچار مشکل می‌شوید، توصیه به چنین ازدواجی نمی‌شود البته این هم بستگی به خودتون داره که با این مسأله میتونید کنار بیایید یا نه، باوجود اینکه ایشون رو از جهات دیگر میپسندید.
بنابراین اگر تفاوت زیادی وجود ندارد و با وجوداینکه ملاکهای دیگر ازدواج را دارند،این تفاوت مشکلی ایجاد نمیکند.
مسأله این نیست که طرف مقابلتون شمارو به چه خاطر دوست داره و یا می خواد با شما ازدواج کنه. بالاخره هرکسی، زیبایی و اخلاق خوب رو می‌پسنده. مسأله این است که اگر ایشون با شما ازدواج کرد آیا تضمینی وجود دارد که خطاهای گذشته‌اش رو تکرار نکنه و اینکه اگر هم تکرار کرد شما می تونید با این قضیه کنار بیایید یا خیر. بنابراین شما نیاز به یک تضمینی دارید که بتونید به طرف مقابلتون اعتماد کنید.
اگر طرف مقابلتون شرایط ازدواج رو داره و ویژگی هایی که شما از همسر آینده‌اتون انتظار دارید، ایشون دارند و اینکه خود ایشون و خانواده اشون رو کاملا میشناسید وتناسب لازم رو هم دارید، در اینصورت دلیل مخالفت شما چی میتونه باشه؟
اگر از خطاهای گذشته پشیمان نیست و آنها را تجربه می داند اما در عین حال قول داده که انجامش ندهد به نظرشما ایا قابل اعتماد است؟
یکی از انگیزه های مهم ترک خطا، نادرست دانستن آن است لذا اگر کاری را خطا نداند تضمینی برای وفای به قول وجود ندارد چون اولا انگیزه قوی برای ترک ندارد و ثانیا ممکن است در موقعیتی خاص تصمیم به تجربه دوباره آن بگیرد.
همچنین رابطه داشتن طرف مقابل، با شما یا دیگری: ممکن است موجب شک از طرف شما به طرف شود مگر اینکه:
اولا: رابطه او گناه الود نبوده باشد یا اینکه شما این مقدار رابطه را ناپاکی ندانید
ثانیا: اگر رابطه گناه الود بوده هرزه و لاابالی نشده باشد و ارتباطش به قصد ازدواج بوده باشد
ثالثا: صرف نظر از عشق، او را به صورت مجموعی بخاطر نقاط قوت دیگرش قبول کنید
رابعا: برای شما ثابت شود که او این کارها را ناپاکی می‌داند و توبه کرده و رفتارش نیز تایید پاک بودن او باشد مثل اینکه حریمها را در برابر نامحرم مراعات کند
خامسا: رفتار و برخوردهایش در حال و اینده کاملا شفاف باشد که زمینه شک کردن را از بین ببرد.
درهرصورت اگر به این نتیجه رسیدید که می توانید با هم ازدواج کنید، از او بخواهید که به خواستگاری شما بیاید.زیرا ادامه ارتباط شما به همین صورت درست نیست.
اگرطرف مقابلتان به رابطه اصرار کرد و گفت قصد ازدواج دارد به او بگویید اگر قصد ازدواج داری، رسما اقدام کن تا هم خانواده ها با هم آشنا بشوند و هم اینکه ما در کنار خانواده همدیگر را بیشتر و بهتر بشناسیم.
چون بدون چنین کاری، اولا وابستگی شما به هم بیشتر می شود ثانیا قبل از اینکه خانواده نظرشان را اعلام کنند، شما تصمیم گرفتید و این درست نیست. ثالثا ممکن است شما قبول کنید ولی خانواده ها موافقت نکنند و در آن صورت برای فراموش کردنِ هم، رنج زیادی را باید متحمل شوید.
سلام
ابتدا در سایت از طریق این لینک http://www.jonbeshnet.ir/user/159/editعضو شده و سپس سوال خود را از اینجا http://www.jonbeshnet.ir/contact ارسال نمایید. در اولین فرصت پاسخ می دهیم
صفحه‌ها