مطالب دوستان mostafavi

عرض سلام و ادب و احترام خدمت از اینکه سؤال خود را با مشاورین و کارشناسان مرکز تبلیغ مجازی در میان گذاشتید خوشحالیم. امیدواریم پاسخی که به شما ارائه می‌شود بتواند رضایت شما را به دنبال داشته باشد و در حل مسئله پیش رو به شما کمک نماید. ابتدا به خاطر  دغدغه دینی و فرهنگی که دارید به شما تبریک عرض می‌کنم امیدوارم خدای متعال آرامش‌بخش قلب شما بوده و در این مسیر به شما کمک نماید. در خصوص سؤالی که مطرح کردید به چند نکته اشاره می‌کنیم امیدواریم که حس و حال خوبی در قرائت نماز به شما دست دهد. البته خوشحال می‌شویم ابتدا میزان تحصیلات و سطح مطالعات دینی و مذهبی خود را با ما به اشتراک بگذارید و اینکه یا از استاد و درس اخلاق خاصی استفاده می‌کنید یا خیر نکته اول: هر چند ما در خصوص سطح مطالعات مذهبی و تحصیلی شما اطلاعی نداریم؛ ولی پیشنهاد می‌کنیم برای کسب لذت و آرامش بیشتر در مقوله عبودیت و بندگی الهی تلاش کنید به موضوع مطالعه اهتمام ویژه داشته باشید به هر اندازه دایره معرفت دینی شما ارتقا یابد بدون شک حالت روحانی و معنوی شما دراین‌خصوص متفاوت‌تر خواهد بود. نکته دوم: پیشنهاد می‌شود دقایقی قبل از آغاز به نماز با طهارت بر سجاده خود حاضر شوید و سجده استغفار را به جا بیاورید بدون شک این موضوع در طهارت روح شما و پرواز بهتر آن در پیشگاه الهی کمک شایانی خواهد کرد. نکته سوم: به طور جد در موضوع گناه شناسی آگاهی داشته باشید و تلاش کنید به طور جد هر گونه گناه را از زندگی خود حذف نمایید بخصوص مسئله غیبت و احیاناً بدخلقی نسبت به دیگران نکته چهارم: به معانی فارسی نماز بیشتر دقت فرمایید و بدون گرفتار شدن در دامن وسواس. تلاش کنید از صحبت‌کردن با خدای متعال لذت ببرید. نکته پنجم: به‌هیچ‌وجه خود را با دیگران مقایسه نکنید به اندازه توان و ظرفیتی که دارید در این موضوع از خود انتظار داشته باشید... هرگونه مقایسه‌های منفی و تخریب خود در این خصوص می‌تواند روی روحیه شما تأثیر منفی بگذارد. با درج نقطه نظر رو دیدگاه خود ما را از میزان رضایت خود در خصوص پاسخگویی مطلع فرمایید.      

با عرض سلام و ادب خدمت شما بر اساسِ گزارشات متعددی که از رویت امام‌زمان توسط افراد سرشناش و بزرگان شیعه نقل شده، مشاهده آن حضرت در زمان غیبت ممکن است.  طبق نقل عیسی بن مهدی جوهری که آن بزرگوار را در غیبت دید، آن حضرت فرمودند: «يَا عِيسَى مَا كَانَ لَكَ أَنْ تَرَانِي لَوْ لَا الْمُكَذِّبُونَ الْقَائِلُونَ بِأَيْنَ هُوَ وَ مَتَى كَانَ وَ أَيْنَ وُلِدَ وَ مَنْ رَآهُ وَ مَا الَّذِي خَرَجَ إِلَيْكُمْ مِنْهُ وَ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ نَبَّأَكُمْ وَ أَيِّ مُعْجِزٍ أَتَاكُم‏»؛ «ای عیسی اگر تکذیبِ تکذیب‌گران نبود که می‌گویند: مهدی کجاست و چه زمانی وجود داشته و کجا متولد شده و چه کسی او را دیده و چه چیزی از ناحیه او به شما رسیده و چه معجزه‌ای به شما نشان داده؟ تو هرگز نمی‌توانستی مرا ببینی.[بحارالانوار، دار احیاء التراث، ج52، ص69] این عبارت نشان از آن دارد که حضرت گاهی خود را به برخی از شیعیان نشان می‌دهند تا با نقلِ داستانِ ملاقاتِ خود با ایشان، باعث تقویت یقین سایرین نسبت به وجود آن بزرگوار و اطمینانِ به لطفِ پدرانه‌ ایشان شوند. بر همین اساس است که برخی از بزرگان، کتاب‌هایی را پیرامون ملاقات با امام زمان علیه‌السلام تدوین نموده‌اند. ازجمله  آنها می‌توان به کتاب بحارالانوار مرحوم مجلسی ج52، کتاب العبقری الحسان مرحوم نهاوندی و کتاب جنه‌الماوی نوشته محدث نوری که در تتمه بحارالانوار ج 53 منتشر شده، اشاره نمود. مرحوم نوری در ضمن ذکر برخی از داستان‌های ملاقات با حضرت می‌فرماید: برخی از این مطالب از زبان بزرگانی نقل شده که اصلا احتمال خطا و اشتباه در آنها راه ندارد و برخی از ایشان صاحب کرامات گوناگون بوده‌اند. همچنین می‌فرمایند از مجموع این داستان‌ها یقین به ملاقات با آن بزرگوار در زمان غیبت، پیدا می‌شود.[بحارالانوار، داراحیاء التراث، ج53، تتمه کتاب(جنه الماوی)، ص202 و 318] البته اینکه انسان توفیق زیارت آن بزرگوار را پیدا کرده و ایشان را بشناسد، گویا تنها نصیب افرادی خاص می‌شود. به این داستان توجه کنید:   مرحوم آیت الله سید محمد باقر مجتهد سیستانی، پدربزرگ آیت الله العظمی حاج سید علی سیستانی، دامت برکاته، در مشهد مقدّس، برای آن‌که به محضر امام زمان (عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا را چهل جمعه، هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می‌کند. ایشان می‌فرمود: در یکی از جمعه‌های آخر، ناگهان، شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانه‌ای نزدیک به آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم، می‌تابید. حال عجیبی به من دست داد و از جای برخاستم و به دنبال آن نور، به در آن خانه رفتم. خانه کوچک و فقیرانه‌ای بود که از درون آن، نور عجیبی می‌تابید. در زدم. وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم که حضرت ولی عصر امام زمان (عج)، در یکی از اتاق‌های آن خانه تشریف دارند و در آن اتاق، جنازه‌ای را مشاهده کردم که پارچه‌ای سفید روی آن کشیده بودند. وقتی که من وارد شدم و اشک‌ریزان سلام کردم، حضرت به من فرمودند: «چرا این‌گونه به دنبال من می‌گردی و این رنج‌ها را متحمّل می‌شوی؟! مثل این باشید (اشاره به آن جنازه کردند) تا من به دنبال شما بیایم.» بعد فرمود: «این، بانویی است که در دوره بی‌حجابی (دوران رضا خان پهلوی)، هفت سال از خانه بیرون نیامد تا مبادا نامحرم او را ببیند!».[B2n.ir/g45045] البته ممکن است عموم مردم آن بزرگوار را ببینند؛ ولی نشناسند و برخی پس‌از ظهور بگویند ما این آقا را قبلا دیده‌ایم. در روایتی نقل شده که ایشان مانند حضرت یوسف هستند که برادرانش را دید و شناخت و آنها او را نشناختند. آن حضرت هم مردم را می‌بینند و می‌شناسند؛ ولی آنها با اینکه ایشان را می‌بینند، نمی‌شناسند.[کمال‌الدین و تمام النعمه، اسلامیه، ج2، ص351] اما اینکه مردم ایشان را به چه صورتی می‌بینند، بر اساس نقل‌های داستانی، افراد بسیاری آن بزرگوار را به همان صورت اصلی که دارند و در روایات توصیف شده دیده‌اند؛ لکن در هیئت‌ها و لباس‌های مختلف و چه بسا آن حضرت را در قالب ظاهری دیگری(غیر از آنچه در روایات آمده) هم دیده باشند؛ لکن نقل معتبر و مستندی که در حالِ حاضر بتوان به آن اشاره نمود، پیدا نکردیم. پاسخ به سوال دوم: البته اینکه او بر مذهب اهل تسنن باقی مانده باشد یا نه، خدا می‌داند. گاهی شرایط تقیه اقتضا می‌کرده بسیاری از بزرگان پرده از عقیده حقه خود برنداشته و تظاهر به خلاف آن کنند. در شرایط خاصی دفاع از مقام ولایت در لباس اهل سنت، اثرش به مراتب بیشتر است تا اینکه کسی شیعه شده و به دفاع از اهل‌بیت علیهم‌السلام بپردازد. گاهی اوقات هم ابراز عقیده تشیع هزینه‌های فراوانی را برای شخص درپی داشته و وظیفه تقیه اقتضا می‌کرده که تظاهر به آن نکند. اما اینکه بر همان مذهب اهل سنت باقی مانده باشد هم دور از ذهن نیست؛ ما بزرگان زیادی از اهل سنت داریم که ضمن اعتقاد به خلافت خلفای خود، با توجه به توصیه پیامبر به عنایت به اهل‌بیت علیهم‌السلام، ابراز محبت به آن بزرگواران کرده و به نقل فضایل آن عزیزان خدا پرداخته‌اند. سنی بودن به معنای دشمنی با اهل‌بیت و انکار فضایل ایشان نیست. در حال حاضر هم اهل سنتی وجود دارند که به زیارت اهل‌بیت رفته و به دستگیری ایشان معتقدند. البته درمیانِ آنان کسانی هم هستند که سعی در انکار بسیاری از فضایل اهل‌بیت داشته تا جایی که از لحن و گفتارشان بوی دشمنی با خاندان رسالت به مشام می‌رسد. پاسخ به سوال سوم: پس‌از امام زمان علیه‌السلام سایر معصومین نیز به دنیا رجعت کرده و دنیا ادامه دارد.[بحارالانوار، همان، ص50 الی 53]. اولین امامی که بعداز امام زمان به دنیا رجعت می‌کنند، وجود نازنین امام حسین علیه‌السلام هستند.[وافی، ج2، ص267]

در صف پاسخگویی

عرض سلام و ادب و احترام خدمت از اینکه سؤال خود را با مشاورین و کارشناسان مرکز تبلیغ مجازی در میان گذاشتید خوشحالیم. امیدواریم پاسخی که به شما ارائه می‌شود بتواند رضایت شما را به دنبال داشته باشد و در حل مسئله پیش رو به شما کمک نماید. قبل از پرداختن به اصل پاسخ ابتدا به خاطر دغدغه دینی و مذهبی که دارید به شما تبریک عرض می کنم امیدوارم در این مسیر خدای متعال به شما کمک نموده و موردتوجه ولی العصر عجل الله تعالی فرجه قرار داشته باشید. در خصوص سوالی که مطرح کردید اگر این شخصی که با صدای بلند می خندد، چنین رفتاری براش عادی شده و یک عیب مخفی محسوب نمیشه و دوست شما مطلع از این عیب باشه در این صورت بازگو کردن هدف از کار خودتون اصلا غیبت نیست. چون غیبت در صورتی است که عیبی رو بگید که مخفی باشه. ضمن اینکه شما می تونید بدون اینکه اشاره‌ای به دوست دیگر داشته باشید می‌توانید به طور صادقانه و مهرورزانه از دوست گرامی‌تان دلجویی کنید... لازم نیست که بگویی من مقصودم شخص دیگری بود... بلکه می‌توانید به طور شفاف بگوید من بنا داشتم یک موضوع علمی را بدون اینکه قصدم شما باشد را مطرح کنم که همه استفاده کنند. بدون شک شما خود اهل رعایت و تقوا و پاک‌دامنی هستید... شاید شیوه بیان من به‌گونه‌ای مطلوب نبوده؛ ولی هیچ قصدی در بیان آن موضوع نداشته‌ام. رفع سوءتفاهم می‌تواند با هوشمندی و درایت باشد تااینکه شخص دیگری را درگیر این موضوع ننماید. برای رفع کدورت و دلخوری که دراین‌بین افتاده می‌توانید با خریدن یک هدیه و کادوی کوچک قلب و دل ایشان را به سمت خود متمایل کنید و سوءتفاهمی که ایجاد شده را به‌خوبی برطرف نمایید. اگر شما در ارائه محتوا شیوه صحیحی را در پیش نگرفته‌اید به پذیرش اشتباه خود این به رفع سوءتفاهم و اشتباه برداشتی که به وجود آمده می‌توانید کمک نمایید. امیدوارم راهکاری که به شما ارائه شد بتواند تا حدودی در رفع این سوءتفاهم به شما کمک نماید.