مطالب دوستان سجاد شمس الدینی

با عرض سلام؛ اگر شما دخترخانم محترم، درصورتی که دارای موقعیت مناسب(یعنی دارا بودن موقعیت تحصیلی، اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی بالا) هستید، ولی پیشنهاد و خواستگاری ندارید، چه بسا همین موقعیت، مانعی باشد که هرکسی به خودش اجازه پیشنهاد و خواستگاری از شما را ندهد. لذا بهتر است ابتدا رفتارها و برخوردهای فردی، خانوادگی و اجتماعی خود را مورد بررسی قرار دهید و از خودتان سوال کنید که آیا رفتار و برخوردهای شما تا به حال بگونه‌ای بوده که کسی بتواند به شما پیشنهاد ازدواج دهد؟ بطور معمول، نگاه‌ها و برخوردهای مغرورانه، دوری از جمع، حاضر نشدن در مجالس و مهمانی‌ها، مشارکت نکردن در مباحث گروهی در دانشگاه‌ها یا محیط‌های این چنینی، تمرکز بیش از حد بر روی یک هدف مانند تحصیلات یا بدست آوردن شغل و بطور کلی اجتماعی نبودن و انزوا طلبی از جمله عواملی به حساب می‌آیند که در عدم دریافت پیشنهاد ازدواج بسیار موثر هستند. البته در مجالس و محافل بودن خوب است، ولی کافی نیست، از طرفی منظور از دیده شدن، صرف دیده شدن قیافه و ظاهر نیست؛ بلکه منظور علاوه بر دیده شدن از جهت ظاهری، از جهت باطنی هم دیده شوند، مانند دیده شدن اخلاق، رفتار، مهارت‌های زندگی و مهارت‌های ارتباطی دخترخانم است. مثلا اگر دخترخانمی در محافل و مجالس متعددی حضور پیدا می‌کند، ولی از جهت اخلاقی و رفتاری نادرست عمل می‌کند و یا اینکه مهارت‌های ارتباطی ندارد، مسلما کمتر در معرض انتخاب شدن قرار می‌گیرد. برای دریافت توضیحات بیشتر به این مطالب هم مراجعه داشته باشید: https://btid.org/fa/news/71768 https://btid.org/fa/news/14361 https://btid.org/fa/news/73736 موفق باشید.

با عرض سلام؛ واقعا خیلی سخت است که کسی  در زندگی زناشویی مورد بی توجهی همسرش واقع شود.  کاربر گرامی ابتدا باید بدانید گاهی اوقات همسران در زندگی مشترک دچار تنش‌های مخفی و پنهانی می‌شوند که موجب بحث‌های ناکام و تخریب‌گر در میانشان می‌شوند. متأسفانه همسران درباره این مسائل به‌صورت روشن صحبت نمی‌کنند؛ لذا رفتارهای غیرقابل‌توجیه و بعضاً آزاردهنده‌ای از خود بروز می‌دهند که نشانگر نیازها و انتظارات ابراز نشده‌ در زندگی هستند؛ بنابراین لازم است با همسرتان صحبت کنید و سعی نمایید علت آن را جویا شوید. امّا برای اینکه توجه همسرتان را جلب کنید، می‌توانید برای مدتی با همسرتان سرسنگین رفتار کنید؛ یعنی به گونه‌ای رفتار کنید که همسرتان متوجه ناراحتی شما بشود. در آن صورت اگر همسرتان علت را جویا شد، به طور کلی برای او توضیح بدهید که احساس می‌کنید مشکل جدی در زندگی‌تان رخ داده است و احساس می‌کنید که آن توجه و علاقه گذشته میانتان برقرار نیست... اگر این کار، باعث تلنگر به او شد که چه بهتر، ولی اگر همسرتان نسبت به ناراحتی شما اصلاً عکس‌العملی نشان نداد، در آن صورت در یک فرصت مناسب با همسرتان به صورت ملایم، ولی جدی گفت‌وگو کنید و از ایشان علت این رفتارش را جویا شوید. جویا شدن این اقدام بسیار مهم است. برای توضیحات بیشتر به این مطلب هم مراجعه داشته باشید: http://btid.org/node/92824 موفق باشید.

با عرض سلام و احترام؛ کاربر گرامی بیان کردید که مادرتان خیلی اصرار به ازدواج شما دارد ولی شما در سن 27 سالگی شرایط ازدواج را در خودتان نمی بینید. در مورد اصرار مادرتان باید گفت که هر پدر و مادری علاقه و آرزو دارند که پسرش را در رخت دامادی ببینند و پسرشان  که درسن ازدواج می باشد را تشویق به آن می کنند، پس این طبیعی است و نمی شود ازآنها ایراد گرفت. در مورد خودتان بیان نکردید که آیا تا به حال در مورد ازدواج و عدم آمادگی با مادر یا پدرتان صحبت کردید یا نه؟ شرایط ازدواج به نظرتان چه شرایطی می باشد؟ چه  چیزهایی مانعی برای ازدواج شما شده است؛ تحصیل، مشکلات مالی، مشغله کاری و... آیا تلاش کردید که آمادگی و شرایط ازدواج را در خودتان ایجاد کنید یا باید منتظر باشید که شرایط ازدواج خودش مهیا شود؟ آیا با ازدواج نکردن خدای نکرده به گناه کشیده نمی شوید؟ قصد دارید در چند سالگی ازدواج کنید؟ لطفا در این زمینه بیشتر با ما صحبت کنید تا بهتر بتوانیم شما را راهنمایی کنیم. موفق باشید.

با عرض سلام؛  کاربر گرامی، چون راهنمایی ما فرآیندی از گزارش مشكل توسط شما می باشد، لذا هرچه گزارش شفاف تر و عینی باشد پاسخ و راهنمایی ما كارآیی بیشتری برای خروج از مشكل خواهد داشت، بنابراین اگر می‌خواهید مشكلتان توسط كارشناسان این سامانه بررسی و راهكارهای عملی تقدیم گردد كه شما را برای خروج از مشكل یاری دهد لطف كرده و گزارش مفصل و شفافی از مشكل خود برای ما ارسال دارید گزارشی كه حاوی نكات زیر باشد:  1- مشكل اصلی شما چیست؟ و اگر بخواهید تعریفی از آن بدهید چگونه آنرا تعریف می كنید؟ 2- توضیح مشكل و ارائه چند مثال عینی از مواردی كه این مشكل را داشته اید؟  3- عمومیت مشكل: الف: چه مدتی است كه مشكل ایجاد شده است؟ و بعد از چه رخدادی؟ ب- موقعیت های بروز رفتار كدام است و كجاست؟  4- به نظر خودتان ریشه و علت مشكلتان در كجاست؟ دوران كودكی و تربیت خانوادگی، عوامل خارجی مانند برخورد بد بچه ها و یا معلمان در مدرسه و...( لطفا تمام علتهایی كه ممكن است كوچكترین نقشی در بروز مشكل داشته باشد را بیان كنید) 4- از نشانه‌هایی كه در زیر آمده در خود مشاهده كرده اید؟  - احساس درماندگی و نا امیدی. فرد دیدگاهی تاریك به آینده خواهد داشت احساس می كند هیچ چیز هیچگاه درست نخواهد شد. هیچ كاری نیست كه انجام دهد تا موقعیتش را بهبود بخشد.  - از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه. سرگرمی های سابق، گذشته ها، فعالیت های اجتماعی، یا حتی رابطه جنسی برایش جالب نخواهد بود. فرد علاقه اش را به لذت ها و علاقه مندی های گذشته از دست می دهد.  - تغییرات اشتها و وزن. تغییرات شدید وزن و اشتها در بیمار بروز می كند تغییر بیش از 5 درصد در وزن بدن در هر ماه از این علائم است.  - اختلال خواب. بی خوابی، به خصوص بیدار شدن در ساعات اولیه صبح، یا خواب بیش از حد می توانند از این علائم باشند.  - زودرنج شدن و تند خویی. فرد احساس آشفتگی و بی قراری می كند یا لحظه ای نمی تواند آرام بگیرد. محدوده آرامش فرد آنقدر كم می شود كه هر كسی می تواند او را تحریك كند و به راحتی از كوره در می رود.  5- اگر نكته ای باقی مانده كه می تواند تعیین كننده باشد و دغدغه شما است و من نپرسیده ام توضیح دهید؟  6- اگر قبل از این به پزشک و یا روانشناس در مورد مشكل خود مراجعه كرده اید به ما بگویید. موفق باشید.