به پسره کاری ندارم ولی به دختره بگو (اخه چه مشکلی داری که اینجوری خودت رو کوچیک میکنی و میخوای به پسری خودت رو ثابت کنی.این پسره هنوز خیلی کار داره تا ازدواج .به پدر مادرت بگو اونا راهنماییت میکنن).
راستی .به پسره هم بگو دوست داری یکی با خواهر خودت دوستی بکنه.؟ اگه اره خیلی بی غیرتی .اگه نه پس مزاحم دختر مردم نشو
شما الان دقیقا میخوای راهنمایی بگیری که کار حرامت رو چطوری ادامه بدی؟! اونوقت جای دیگه هم نه اد اومدی از سایت منتسب به حوزه هم داری میپرسی.خسته نباشی.
شما الان یک کار فقط باید بکنی.بهش یه پیام بدی بگی من فکرام رو کردم دیکه صلاح نمیدونم با هم ارتباط داشته باشیم.گوشیم هم خاموشه تا وقتی که با خانواده بیایید خواستگاری.منتظر جوابشم نباش و خطت رو خاموش کن.(گرچه نمیکنی اینکارو)
اما در مورد اینکه اون عاشقته و ...یچیز بگم خودت باقیش رو متوجه میشی.
در ایران از هر سه ازدواج یکیش به طلاق ختم میشه.اگه اشتباه نکنم.الباقی هم نصفشون سرو کله ی هم میزنن و دعوا دارن با هم یه در صدی کمی زندگی خوبی دارن...حالا به نظرت از این همه مورد که به طلاق و دعوا کشیده میشه کدومشون قبل از عقد یا ازدواج به هم حرف بد میزدن؟!ایا غیر اینه که همه عاشق هم بودن.
شما هم هیچ تضمینی نداری که از اون دسته ای باشی که ممکنه به گرفتاری کشیده بشه زندگیتون.
خصوصا اینکه سنگ بنای این زندگی با حرام داره شروع میشه.و خانواده ی شما در جریان نیستند.
این مثل روز روشنه که روابطی که فقط بخاطر احساسات شکل میگیره ارزشی نداره.یعنی اگه پشتوانه ی معقول پشتش نباشه خطرناکه و بی اعتبار.در فرهنگ ما دختر و پسری که بدون اطلاع والدین وارد رابطه میشن یعنی یکی از ارکان زندگی رو که ضامن سلامت این ارتباط هستش از همون اول حذف کردید.و این یعنی رابطه ی احساسی.شما چرا به پدر و مادر نمیگی چون میدونی برخورد تندی با شما میکنن پس مخفیانه این کارو میکنی .و این اصل یادت باشه انسان عاقل هیچ وقت کاری نمیکنه که از افشا شدن اون کار نگران باشه.هر وقت کاری کردی که ترس اینو داشتی که مبادا خبر پخش بشه بدون کار اشتباهه.اگه کار درستی بود میگفتی همه بدونن .خلاف شرع که نیست.
شما همون کاری رو که اول گفتم رو انجام بده.و اگه خواستگار داشتی به هوای این پسره رد نکن.راجعش تحقیق کنید.اگه خوب بود ازدواج کن.خیلی از دختر ها بخاطر علاقه به پسر و وعده هاش خواستگارها رو رد کردن و نتونستن بعدا ازدواج کنند چون پسر رفته ازدواج کرده و دختره مونده و کلی حسرت.
این قصه همیشه داره تکرار میشه و متاسفانه عبرت نمیشه.
نگو این فرق داره .همه ی دخترهایی که گرفتار شدن هم همین فکر رو میکردن.
دخترها خیلی با صداقت عجیبی وارد رابطه میشن.اما پسر هیچ تعهدی نسبت به حرفهایی که زده نداره.اینو اطمینان میدم بشما.
من دلم میسوزه به این دختر های باصداقت و پاکی که بازیچه ی پسرها میشن.
هر رابطه ای فقط با اطلاع و تایید خانواده ی دو طرف باید باشه.و همون اول هم خواستگاری بشه.داییم فوت کرده.امتحان دارم.بعد از سربازی.بعد از پیدا کردن کار و....همه بهانه ست.خواستگاری که جشن نیست یه مهمونیه خرج هم نداره بگید بیان جلو والا دارید اشتباه میکنید.
همسرتون که کارش خطاست.اون جای خودش اما شما هم زیادی شلوغش کردی.حالا مگه چطور شده.عکس و فیلمه دیگه ادم که نیومده .بعد میدونستید این حسو حال کاملا فردیه و هیچ پشتوانه ی درستی پشتش نیست.یعنی یگی مثل شما بهم میریزه و فکر خودکشی میکنه یکی فقط ناراحت میشه.یکی هم ممکنه خودشم بره بشینه نگاه کنه.ولی شاخص ما دینه .دین هم گفته حرامه.اما ربطی به زنا و روابط نامشروع داشتن نداره.چه بسا گناهی که براش ذکر شده باشه هم نداشته باشیم.یعنی تصویر نبوده اون موقع که حکم تصویر داده بشه.بله نگاه کردن به شرمگاه دیگران حرامه.نگاه به بدن زن نامحرم هم حرامه.میدونید میخوام چی بگم.دارم میگم زشتی این کار فقط از نگاه شما خیلی بالاست.والا چه بسا گناه غیبت کردن خیلی بیشتر باشه.مثلا میگما.گناه توجه نکردن به حرف بچه خیلی بیشتر باشه.مثلا بچه حرف داره.حالا جک میخواد تعریف کنه یا کاری داره ولی ما حواسمون به تلوزیونه حرفش رو گوش نمیدیم بچه میشکنه میره یگوشه میشینه این گناهش اگه بیشتر از نگاه کردن به اون فیلمها نباشه کمتر هم نیست.گذشته از اینا هر کس مسئول اعمال خودشه.ایشون گناه میکنه شما چرا میخوای خودت رو بکشی.مثل اینه که همسرتون بیاد خونه ببینه شما پشت تلفن داری با کبری خانم حرف میزنی و غیبت صغری خانم رو میکنی .بعد همسرت انقدر عصبی بشه که بگه میخوام خودم رو بکشم زنم داره غیبت میکنه.!!.
نگید ربطی نداره .داریم از بعد دینی نگاه میکنیم نه از نظر سلیقه.گناه گناهه.خداوند برای هر دو ناراحت میشه از بندش اتفاقا گناه غیبت بیشتر چون حق الناس.گناه توجه نکردن به بچه و تلوزیون نگاه کردن که اصلا خیانت به نسل بعدیه.همونطور که مادران نسلهای قبل به این نسل خیانت کردن و با مشغول شدن با زن همسایه و گلدوزی منجق دوزی بچه رو ول کردن به حال خودش و توجه نکردن .
میبینم که اصلا براتون قانع کننده نیست!! درست میگم ؟! میدونید چرا. ؟! چون اغلب ما دین رو فقط وقتی که برامون مفید باشه قبول داریم و کاری با خود دین نداریم.الان برای چی شما ناراحتی ؟ برا اینکه همسرت یه کار حرام میکنه ؟! یا برای اینکه احساس شخصی شما نمیپسنده
اگه احساس شخصیه که خب مشکل شخصی هم محسوب میشه.یعنی این مشکل شماست که ناراحت شدید و همسرتون مقصر نیست.فقط کاری کرده که شما حستون با اون کار سازگار نیست و این شما هستید که باید خودتون رو مجاب کنید که قرار نیست همسرتون با احساسات دیگران زندگی کنه .
اما اگه میگید نه موضوع حس من نیست کارش اشتباهه کلا.میپرسم از چه جهت.اگه منظورتون شرعه که خب اینم یه گناهه مثل بقیه ی گناه ها .مثل غیبت و توجه نکردن به بچه.و به خودش مربوطه
دقیقا الان شما توضیح بدید ببینیم چرا انقدر حالتون بد شده که بیشتر توضیح بدم که قانع بشید ناراحتیون بی مورد و اغراق امیزه.
خب تا اینجا خواستم بگم دلیلی نداره انقدر شلوغش کنید و ارام باشید.
اما یه چیزی هست که شما خودتون هم اشاره کردید که گمونم حرف شما بیشتر سر اونه یعنی حس میکنید براتون رغیب پیدا شده! غیر این نمیتونه باشه.یعنی در افکار خودتون ناخواسته اینطور فکر میکنید نکنه اون زنها چیزی داشته باشن که من ندارم و از من بهتر هستن که شوهرم داره به اونها نگاه میکنه.
که در جواب میگم خیالتون راحت شما اگه زیباترین زن جهان هم باشی.شوهرتون هم پنج سال ده سال پشت در خونه ی پدرتون خوابیده باشه تا شما رو راضی کنه باهاش ازدواج کنید.و واقعا هم الان همون حس زمان نامزدی رو بهتون داشته باشه و در اوج علاقه نسبت به شما باشه باز هم ممکنه بره فیلم های اونجوری ببینه .
باورتون میشه؟!یعنی اطمینان خاطر میدم معنای این کار ایشون این نیست که از اون زنها بیشتر خوشش اومده.فقط مرضه .مرض .بیماریه معنوی که بیشتر هم شیطان تحریکش میکنه .خیالتون راحت باشه .نه به اون زنها به چشم رغیب نگاه کنید نه حسادت کنید و نه جدی بگیرید .
یمدت صبر کنید درست میشه.نگرانی شما مطلقا بیمورده.
اما هیچ وقت راجعش حرفی نزنید.اگه دیدید داره نگاه میکنه و اتفاقی مثلا متوجه شدید از اتاق خارج بشید مثلا اصلا ندیدید.رفتارتون هم عادی باشه.انگار داره فیلم رابین هود رو تماشا میکنه .
فقط اگه دیدید کم کم داره سعی میکنه شما رو هم تشویق کنه به اینکار اظهار تنفر کنید و فقط قبول نکنید ولی بازم شلوغش نکنید.اگرچه خیلی بعیده همچین کاری بکنه.
احتمال هم داره انتظارات جدیدی از شما داشته باشه(در مسائل جنسی) که اشکالی نداره باهاش همکاری کنید.نه تنها اشکالی نداره که بهتره انجام بدید که حالا تو خیال خودش نمونه که اگه چنینو چنان بود چطور میشد یا تو تَوَهم خودش فکر نکنه از لذت عظیمی محروم شده !!
در مجموع هیچ اتفاق مهمی نیافتاده.هر کس زندگی خودش رو داره.اگه گناهی میکنه هم بخودش مربوطه شما برای چی ناراحتی؟خونسرد باش و اصلا واکنشی نشون نده.هر واکنشی نشون بدی کار خرابتر میشه.خصوصا اگه اخم و ناراحتی کنید که خیلی بدتره.خصوصا اگه بخوایید در مسائل زناشویی انتقام بگیرید که فاجعه ست.اتفاقا بهتر از قبل باشید و ببینید دنبال چه نوع و چه کیفیت از رابطه ست همون کارو با روی خوش انجام بدید.
اولا یادتون باشه پدر و داماد فکر خودشونن و این وسط فقط شما هستی که اسیب میخوری.کاری هم ازت ساخته نیست.
اگه اون پسر خوب نیست یا مناسب نیست خب برای چی قبول کردین.اصرار زیاد که دلیل نمیشه.اگه شما خودتم علاقه ای نداری تمومش کنید بره.چون از نوشته هاتون پیداست پدر خیلی روی افکار شما تاثیر گذاشته.اگه با همین روحیه بخوایید ادامه بدید احتمال زیاد زندگی ناموفقی خواهید داشت.یعنی قرائن که اینطور نشون میده.
اما گذشته از این حرفا اگه پسره خوبه هم کفو محسوب میشه.یا این اختلاف طبقاتی که میگید براتون مهم نیست و میتونید اصلا بهش توجه نکنید و نبینید.خودتون هم به پسره علاقه دارید.دیگه با عرض معذرت همه ی حرفهای پدر رو بریزید دور ایشون داره مثل یه دشمن رفتار میکنه و عامل خراب شدن زندگی شما خواهد بود.از وقتی عقد خونده شده شما همسر اون مرد هستید و اولویت با ایشونه.و پدر حق دخالت نداره .اگه بی احترامی کنه بی احترامی میبینه.داماد قرار نیست بخاطر فاصله ی طبقاتی که میگید گردن کج کنه .و اگه پدر رفتاری داشته که توهین به پسر محسوب میشده واقعا هم باید معذرت خواهی کنه.و شما اینو بدون با افکار پدرت اگه بخوای بری خونه ی بخت خیلی خیلی خوشبین باشیم یک سال میتونی بمونی بعدش با دعوا و ناراحتی برمیگردی .
پدر شما اگه پسر رو نمیپسندید نباید موافقت میکرد.ولی توقع اینکه ما پولدارتریم باید اینو خاطر نشان کنیم که همیشه گردنش رو کج کنه جلوی ما نشانه ی فرهنگ پایین پدره.
اما .من حرفم اینه هر چی که باشه پدر خیلی بهتر از دختر صلاح بچه ش رو میدونه اگه میبینی بابا اینجوری میکنه و مخالفه همون بهتر که بیخیال این شوهر بشی.قطعا این دو نفر همیشه با هم درگیر خواهند بود و غر زدن شوهر بخاطر بابا و غ زدن بابا بخاطر شوهر رو شما باید تحمل کنی.
اشتباه بابا این بوده که موافقت کرده .یعنی یک اشتباه مرتکب شده که موافقت کرده.
اما بعدش همه ی مواضعش اشتباهه.در مورد این پسر بابا مقصره و بعد از عقد حق دخالتی نداره ولی من به خود شما میگم با بابا کاری ندارم خودت بهتره وارد این شرایط نشی و به بابا بگی اصلا بیخیال این شدم .یا شما کلا از موضعت برگرد و برو بابت توهینهات عذر خواهی کن و مثل یه داماد محترم باهاش رفتار کن یا کلا بهم بزن که من این وسط زندگیم خراب نشه.
خصوصا اینکه شما خیلی هم به پسره حس خوبی نداری .دوست دختر .غرور .پایین بودن سطح زندگی و از همه بدتر سرد بودن.
این رابطه که در دوران نامزدی سرده وای به حال بعدش.
ولی شما کارت اشکالی نداشته و مقصر نیستی خودت رو سرزنش نکن.این ماجرا اشیه که بابا پخته خودشم باید زحمت بکشه جمعش کنه .قرار بود شما این وسط قربانی بشی که خودت رو نجات بده.
(یکی هست میگه اگه دو سال دیگه صبر کنید با این شرایط یه چک سفید میدم بهتون هر مبلغ خواستید بنویسید.بدون محدودیت.هر جای دنیا هم خواستید برید اقامت میدن خودشون .همسر جدید و زندگی جدید.هزینه ی بهترین هتلها رو هم مادام العمر به انتخاب خودتون براتون قرار داد میبندن.با بهترین تکنولوژی روز هر بیماری یا جراحی زیبایی و غیره لازم باشه رو هم رایگان انجام میدن براتون ولی شرطش اینه این دوسال شما تلاشت رو بکنی که شوهرت بداخلاقی نکنه و شرایط رو باب میلش انجام فراهم کنید)
.، قبول میکنید؟!
خدا همچین پیشنهادی به همه ی کسانی که زوج بداخلاق دارند داده.که البته معامله خیلی پرسودتره.فرموده شما صبر کنید من جوری براتون جبران میکنم که ارزو کنید ای کاش همسرم صد برابر بداخلاقتر بود.
کسانی که در راه خدا شهید میشن میگن کاش برگردیم و صدبار بدنمون تکه تکه بشه در راه خدا.چون میبینند خداوند خیلی بیشتر از دردو رنجی که متحمل شدن بهشون پاداش داده.
جهاد زن همسر داریه.مادریه.کار سختیه والا با جهاد در جبهه ی مردان مقایسه نمیشد.پیداست که تحمل مرد بداخلاق مثل شمشیر زدن نه جنگ مشکله.
سلام
به پسره کاری ندارم ولی به دختره بگو (اخه چه مشکلی داری که اینجوری خودت رو کوچیک میکنی و میخوای به پسری خودت رو ثابت کنی.این پسره هنوز خیلی کار داره تا ازدواج .به پدر مادرت بگو اونا راهنماییت میکنن).
راستی .به پسره هم بگو دوست داری یکی با خواهر خودت دوستی بکنه.؟ اگه اره خیلی بی غیرتی .اگه نه پس مزاحم دختر مردم نشو
سلام
شما الان دقیقا میخوای راهنمایی بگیری که کار حرامت رو چطوری ادامه بدی؟! اونوقت جای دیگه هم نه اد اومدی از سایت منتسب به حوزه هم داری میپرسی.خسته نباشی.
شما الان یک کار فقط باید بکنی.بهش یه پیام بدی بگی من فکرام رو کردم دیکه صلاح نمیدونم با هم ارتباط داشته باشیم.گوشیم هم خاموشه تا وقتی که با خانواده بیایید خواستگاری.منتظر جوابشم نباش و خطت رو خاموش کن.(گرچه نمیکنی اینکارو)
اما در مورد اینکه اون عاشقته و ...یچیز بگم خودت باقیش رو متوجه میشی.
در ایران از هر سه ازدواج یکیش به طلاق ختم میشه.اگه اشتباه نکنم.الباقی هم نصفشون سرو کله ی هم میزنن و دعوا دارن با هم یه در صدی کمی زندگی خوبی دارن...حالا به نظرت از این همه مورد که به طلاق و دعوا کشیده میشه کدومشون قبل از عقد یا ازدواج به هم حرف بد میزدن؟!ایا غیر اینه که همه عاشق هم بودن.
شما هم هیچ تضمینی نداری که از اون دسته ای باشی که ممکنه به گرفتاری کشیده بشه زندگیتون.
خصوصا اینکه سنگ بنای این زندگی با حرام داره شروع میشه.و خانواده ی شما در جریان نیستند.
این مثل روز روشنه که روابطی که فقط بخاطر احساسات شکل میگیره ارزشی نداره.یعنی اگه پشتوانه ی معقول پشتش نباشه خطرناکه و بی اعتبار.در فرهنگ ما دختر و پسری که بدون اطلاع والدین وارد رابطه میشن یعنی یکی از ارکان زندگی رو که ضامن سلامت این ارتباط هستش از همون اول حذف کردید.و این یعنی رابطه ی احساسی.شما چرا به پدر و مادر نمیگی چون میدونی برخورد تندی با شما میکنن پس مخفیانه این کارو میکنی .و این اصل یادت باشه انسان عاقل هیچ وقت کاری نمیکنه که از افشا شدن اون کار نگران باشه.هر وقت کاری کردی که ترس اینو داشتی که مبادا خبر پخش بشه بدون کار اشتباهه.اگه کار درستی بود میگفتی همه بدونن .خلاف شرع که نیست.
شما همون کاری رو که اول گفتم رو انجام بده.و اگه خواستگار داشتی به هوای این پسره رد نکن.راجعش تحقیق کنید.اگه خوب بود ازدواج کن.خیلی از دختر ها بخاطر علاقه به پسر و وعده هاش خواستگارها رو رد کردن و نتونستن بعدا ازدواج کنند چون پسر رفته ازدواج کرده و دختره مونده و کلی حسرت.
این قصه همیشه داره تکرار میشه و متاسفانه عبرت نمیشه.
نگو این فرق داره .همه ی دخترهایی که گرفتار شدن هم همین فکر رو میکردن.
دخترها خیلی با صداقت عجیبی وارد رابطه میشن.اما پسر هیچ تعهدی نسبت به حرفهایی که زده نداره.اینو اطمینان میدم بشما.
من دلم میسوزه به این دختر های باصداقت و پاکی که بازیچه ی پسرها میشن.
هر رابطه ای فقط با اطلاع و تایید خانواده ی دو طرف باید باشه.و همون اول هم خواستگاری بشه.داییم فوت کرده.امتحان دارم.بعد از سربازی.بعد از پیدا کردن کار و....همه بهانه ست.خواستگاری که جشن نیست یه مهمونیه خرج هم نداره بگید بیان جلو والا دارید اشتباه میکنید.
موفق باشی دختر ایرانی
سلام.
همسرتون که کارش خطاست.اون جای خودش اما شما هم زیادی شلوغش کردی.حالا مگه چطور شده.عکس و فیلمه دیگه ادم که نیومده .بعد میدونستید این حسو حال کاملا فردیه و هیچ پشتوانه ی درستی پشتش نیست.یعنی یگی مثل شما بهم میریزه و فکر خودکشی میکنه یکی فقط ناراحت میشه.یکی هم ممکنه خودشم بره بشینه نگاه کنه.ولی شاخص ما دینه .دین هم گفته حرامه.اما ربطی به زنا و روابط نامشروع داشتن نداره.چه بسا گناهی که براش ذکر شده باشه هم نداشته باشیم.یعنی تصویر نبوده اون موقع که حکم تصویر داده بشه.بله نگاه کردن به شرمگاه دیگران حرامه.نگاه به بدن زن نامحرم هم حرامه.میدونید میخوام چی بگم.دارم میگم زشتی این کار فقط از نگاه شما خیلی بالاست.والا چه بسا گناه غیبت کردن خیلی بیشتر باشه.مثلا میگما.گناه توجه نکردن به حرف بچه خیلی بیشتر باشه.مثلا بچه حرف داره.حالا جک میخواد تعریف کنه یا کاری داره ولی ما حواسمون به تلوزیونه حرفش رو گوش نمیدیم بچه میشکنه میره یگوشه میشینه این گناهش اگه بیشتر از نگاه کردن به اون فیلمها نباشه کمتر هم نیست.گذشته از اینا هر کس مسئول اعمال خودشه.ایشون گناه میکنه شما چرا میخوای خودت رو بکشی.مثل اینه که همسرتون بیاد خونه ببینه شما پشت تلفن داری با کبری خانم حرف میزنی و غیبت صغری خانم رو میکنی .بعد همسرت انقدر عصبی بشه که بگه میخوام خودم رو بکشم زنم داره غیبت میکنه.!!.
نگید ربطی نداره .داریم از بعد دینی نگاه میکنیم نه از نظر سلیقه.گناه گناهه.خداوند برای هر دو ناراحت میشه از بندش اتفاقا گناه غیبت بیشتر چون حق الناس.گناه توجه نکردن به بچه و تلوزیون نگاه کردن که اصلا خیانت به نسل بعدیه.همونطور که مادران نسلهای قبل به این نسل خیانت کردن و با مشغول شدن با زن همسایه و گلدوزی منجق دوزی بچه رو ول کردن به حال خودش و توجه نکردن .
میبینم که اصلا براتون قانع کننده نیست!! درست میگم ؟! میدونید چرا. ؟! چون اغلب ما دین رو فقط وقتی که برامون مفید باشه قبول داریم و کاری با خود دین نداریم.الان برای چی شما ناراحتی ؟ برا اینکه همسرت یه کار حرام میکنه ؟! یا برای اینکه احساس شخصی شما نمیپسنده
اگه احساس شخصیه که خب مشکل شخصی هم محسوب میشه.یعنی این مشکل شماست که ناراحت شدید و همسرتون مقصر نیست.فقط کاری کرده که شما حستون با اون کار سازگار نیست و این شما هستید که باید خودتون رو مجاب کنید که قرار نیست همسرتون با احساسات دیگران زندگی کنه .
اما اگه میگید نه موضوع حس من نیست کارش اشتباهه کلا.میپرسم از چه جهت.اگه منظورتون شرعه که خب اینم یه گناهه مثل بقیه ی گناه ها .مثل غیبت و توجه نکردن به بچه.و به خودش مربوطه
دقیقا الان شما توضیح بدید ببینیم چرا انقدر حالتون بد شده که بیشتر توضیح بدم که قانع بشید ناراحتیون بی مورد و اغراق امیزه.
خب تا اینجا خواستم بگم دلیلی نداره انقدر شلوغش کنید و ارام باشید.
اما یه چیزی هست که شما خودتون هم اشاره کردید که گمونم حرف شما بیشتر سر اونه یعنی حس میکنید براتون رغیب پیدا شده! غیر این نمیتونه باشه.یعنی در افکار خودتون ناخواسته اینطور فکر میکنید نکنه اون زنها چیزی داشته باشن که من ندارم و از من بهتر هستن که شوهرم داره به اونها نگاه میکنه.
که در جواب میگم خیالتون راحت شما اگه زیباترین زن جهان هم باشی.شوهرتون هم پنج سال ده سال پشت در خونه ی پدرتون خوابیده باشه تا شما رو راضی کنه باهاش ازدواج کنید.و واقعا هم الان همون حس زمان نامزدی رو بهتون داشته باشه و در اوج علاقه نسبت به شما باشه باز هم ممکنه بره فیلم های اونجوری ببینه .
باورتون میشه؟!یعنی اطمینان خاطر میدم معنای این کار ایشون این نیست که از اون زنها بیشتر خوشش اومده.فقط مرضه .مرض .بیماریه معنوی که بیشتر هم شیطان تحریکش میکنه .خیالتون راحت باشه .نه به اون زنها به چشم رغیب نگاه کنید نه حسادت کنید و نه جدی بگیرید .
یمدت صبر کنید درست میشه.نگرانی شما مطلقا بیمورده.
اما هیچ وقت راجعش حرفی نزنید.اگه دیدید داره نگاه میکنه و اتفاقی مثلا متوجه شدید از اتاق خارج بشید مثلا اصلا ندیدید.رفتارتون هم عادی باشه.انگار داره فیلم رابین هود رو تماشا میکنه .
فقط اگه دیدید کم کم داره سعی میکنه شما رو هم تشویق کنه به اینکار اظهار تنفر کنید و فقط قبول نکنید ولی بازم شلوغش نکنید.اگرچه خیلی بعیده همچین کاری بکنه.
احتمال هم داره انتظارات جدیدی از شما داشته باشه(در مسائل جنسی) که اشکالی نداره باهاش همکاری کنید.نه تنها اشکالی نداره که بهتره انجام بدید که حالا تو خیال خودش نمونه که اگه چنینو چنان بود چطور میشد یا تو تَوَهم خودش فکر نکنه از لذت عظیمی محروم شده !!
در مجموع هیچ اتفاق مهمی نیافتاده.هر کس زندگی خودش رو داره.اگه گناهی میکنه هم بخودش مربوطه شما برای چی ناراحتی؟خونسرد باش و اصلا واکنشی نشون نده.هر واکنشی نشون بدی کار خرابتر میشه.خصوصا اگه اخم و ناراحتی کنید که خیلی بدتره.خصوصا اگه بخوایید در مسائل زناشویی انتقام بگیرید که فاجعه ست.اتفاقا بهتر از قبل باشید و ببینید دنبال چه نوع و چه کیفیت از رابطه ست همون کارو با روی خوش انجام بدید.
طوری نشده ارام باشید
سلام
اولا یادتون باشه پدر و داماد فکر خودشونن و این وسط فقط شما هستی که اسیب میخوری.کاری هم ازت ساخته نیست.
اگه اون پسر خوب نیست یا مناسب نیست خب برای چی قبول کردین.اصرار زیاد که دلیل نمیشه.اگه شما خودتم علاقه ای نداری تمومش کنید بره.چون از نوشته هاتون پیداست پدر خیلی روی افکار شما تاثیر گذاشته.اگه با همین روحیه بخوایید ادامه بدید احتمال زیاد زندگی ناموفقی خواهید داشت.یعنی قرائن که اینطور نشون میده.
اما گذشته از این حرفا اگه پسره خوبه هم کفو محسوب میشه.یا این اختلاف طبقاتی که میگید براتون مهم نیست و میتونید اصلا بهش توجه نکنید و نبینید.خودتون هم به پسره علاقه دارید.دیگه با عرض معذرت همه ی حرفهای پدر رو بریزید دور ایشون داره مثل یه دشمن رفتار میکنه و عامل خراب شدن زندگی شما خواهد بود.از وقتی عقد خونده شده شما همسر اون مرد هستید و اولویت با ایشونه.و پدر حق دخالت نداره .اگه بی احترامی کنه بی احترامی میبینه.داماد قرار نیست بخاطر فاصله ی طبقاتی که میگید گردن کج کنه .و اگه پدر رفتاری داشته که توهین به پسر محسوب میشده واقعا هم باید معذرت خواهی کنه.و شما اینو بدون با افکار پدرت اگه بخوای بری خونه ی بخت خیلی خیلی خوشبین باشیم یک سال میتونی بمونی بعدش با دعوا و ناراحتی برمیگردی .
پدر شما اگه پسر رو نمیپسندید نباید موافقت میکرد.ولی توقع اینکه ما پولدارتریم باید اینو خاطر نشان کنیم که همیشه گردنش رو کج کنه جلوی ما نشانه ی فرهنگ پایین پدره.
اما .من حرفم اینه هر چی که باشه پدر خیلی بهتر از دختر صلاح بچه ش رو میدونه اگه میبینی بابا اینجوری میکنه و مخالفه همون بهتر که بیخیال این شوهر بشی.قطعا این دو نفر همیشه با هم درگیر خواهند بود و غر زدن شوهر بخاطر بابا و غ زدن بابا بخاطر شوهر رو شما باید تحمل کنی.
اشتباه بابا این بوده که موافقت کرده .یعنی یک اشتباه مرتکب شده که موافقت کرده.
اما بعدش همه ی مواضعش اشتباهه.در مورد این پسر بابا مقصره و بعد از عقد حق دخالتی نداره ولی من به خود شما میگم با بابا کاری ندارم خودت بهتره وارد این شرایط نشی و به بابا بگی اصلا بیخیال این شدم .یا شما کلا از موضعت برگرد و برو بابت توهینهات عذر خواهی کن و مثل یه داماد محترم باهاش رفتار کن یا کلا بهم بزن که من این وسط زندگیم خراب نشه.
خصوصا اینکه شما خیلی هم به پسره حس خوبی نداری .دوست دختر .غرور .پایین بودن سطح زندگی و از همه بدتر سرد بودن.
این رابطه که در دوران نامزدی سرده وای به حال بعدش.
ولی شما کارت اشکالی نداشته و مقصر نیستی خودت رو سرزنش نکن.این ماجرا اشیه که بابا پخته خودشم باید زحمت بکشه جمعش کنه .قرار بود شما این وسط قربانی بشی که خودت رو نجات بده.
بازم دوستان دیگه نظراشون رو میگن حالا
سلام.
اگه بگم
(یکی هست میگه اگه دو سال دیگه صبر کنید با این شرایط یه چک سفید میدم بهتون هر مبلغ خواستید بنویسید.بدون محدودیت.هر جای دنیا هم خواستید برید اقامت میدن خودشون .همسر جدید و زندگی جدید.هزینه ی بهترین هتلها رو هم مادام العمر به انتخاب خودتون براتون قرار داد میبندن.با بهترین تکنولوژی روز هر بیماری یا جراحی زیبایی و غیره لازم باشه رو هم رایگان انجام میدن براتون ولی شرطش اینه این دوسال شما تلاشت رو بکنی که شوهرت بداخلاقی نکنه و شرایط رو باب میلش انجام فراهم کنید)
.، قبول میکنید؟!
خدا همچین پیشنهادی به همه ی کسانی که زوج بداخلاق دارند داده.که البته معامله خیلی پرسودتره.فرموده شما صبر کنید من جوری براتون جبران میکنم که ارزو کنید ای کاش همسرم صد برابر بداخلاقتر بود.
کسانی که در راه خدا شهید میشن میگن کاش برگردیم و صدبار بدنمون تکه تکه بشه در راه خدا.چون میبینند خداوند خیلی بیشتر از دردو رنجی که متحمل شدن بهشون پاداش داده.
جهاد زن همسر داریه.مادریه.کار سختیه والا با جهاد در جبهه ی مردان مقایسه نمیشد.پیداست که تحمل مرد بداخلاق مثل شمشیر زدن نه جنگ مشکله.
صبور باشید
صفحه‌ها