دوست عزیز؛ فرمودید که "زمانی که می فهمم با کسی حرف میزنه" متن سؤال اصلیتون رو که قبلا خوانده بودم، فکر میکنم حدود صحبتهاشون رو نوشته بودید؛ ولی الان توی متن نیست. نمیدونم والله!
ببینید در کل ارتباط چه حضوری چه مجازی با نامحرم ارتباط نامشروعه و مجوزی نداره؛ اگر هم طرفین متأهل باشند که دیگه بدتر و بقولا اقبح مِن قبیحه! (این مطلب رو همین اول گفتم که فکر نکنید میخوام رفتار شوهرتون رو توجیه کنم. و بگم اشکالی نداره.)
ولی بحث این هست که گاهی مردی روابط اجتماعی بالایی داره و در خانواده ای هم پرورش یافته که روابط باز و آزاد دارند، و روابط با نامحرم قبح خاصی پیشش نداره. بنابراین ارتباط و مکالمات و حتی شوخیهایی رو که با خانمها انجام میده؛ از روابط عمومی بالاش نشأت میگیره. وگرنه قصد دوستی و بقول معروف هوس بازی و خیانت و یا ازدواج موقت و مجدد در سر نداره!
19 سال هم گذشته شما غیر از گفتگو، رابطه دیگری ازش ندید. محبتش و رسیدگیش هم به شما کم نشده. خب اینجا رفتارش اگرچه یک خانم رو بعنوان همسر اذیت میکنه؛ ولی خطرناک نیست.
بنابراین شما انرژیتون رو دارید در جایی هزینه می کنید که خطری براتون نداره!
مسأله بعد این هست که باید دید وقتی به پدر و مادر مرحومتون ناسزا میگه شما در مقابل چه برخوردی می کنید؟ آیا شما مقابله به مثل می کنید و یا باهاشون بحث می کنید؟!
اگر اینجوری هست؛ که خب همین جر و بحثها، بداخلاقیهای ایشون رو تشدید و کش دار میکنه. پس باید روشتون رو تغییر بدید.
ولی یک موقع شما میگید من باهاش درگیر نمیشم و به هر روشی با ایشون صحبت کردم و پیش رفتم؛ در فضای آرام و صمیمی، زمانی که مثلا غذایی رو که دوست داشته واسه اش پختم، هنگامی که اعصابش آرام و با نشاط بوده مثلا خسته نبوده، زمانی که نیازش تأمین شده و... و... و همیشه از همه لحاظ حواسم به نیازهای همسرم بوده ولی از هر روشی وارد شدم، جواب نداده!
خب؛ پس دیگه حرف زدن و ... جواب نمیده! اگر بتونید رگ خوابش رو پیدا کنید و از اونجا اقدام کنید؛ بهتر جواب میده.(اگرچه به اصلاح روش ایشون نمی انجامه ولی موقتاً ساکتشون میکنه.)
از طرفی باید بپذیریم که برخی آدم ها کلاً بداخلاقند. گاهی خودشون هم از اخلاق خودشون کلافه میشند. ولی بعلت ضعف بنیه روحی و یا حتی کمبود ویتامینها خیلی نمیتونن بر اعصابشون مسلط باشند و خودشون رو کنترل کنند. خب دیگه چاره ای نیست باید از کنار بداخلاقیهای ایشون رد شد.
ما هزار تا عادت و اخلاق بد داریم؛ ممکنه یکیش "بد دهنی" باشه!
خصوصا وقتی شما می بینید که در حال عادی همه چیز روی رواله و برای شما کم نمیگذاره؛ محبتش کم نشده؛ رسیدگیش رضایت بخشه و و و خب؛ با محاسبه نقاط مثبت و منفی ؛ میشه از ویژگی ها و نقاط منفیشون صرفنظر و چشم پوشی کرد.
البته اگر خیلی اذیتید و ایشون هم باهاتون همکاری میکنه به مشاور متعهد و خبره مراجعه کنید.
ان شاء الله که بهترین و شیرین ترین روزها پیش روی شما باشه.
موفقیت شما وابسته به پشتکار خودته یا وابسته به حرف دیگرانه؟!!!!
شما میتونی با پشتکارت دیدشون رو عوض کنی!
دوستی میگفت: "یکموقعی همه فامیل بهم میگفتن تو با این رشته و ... به هیج جا نمیرسی! ولی بکوب درس میخواندم. تمام زندگی و تفریح من درس خوندن بود. برای استخدام 1000 صفحه 1000 صفحه کتابهای تخصصی میخوندم و حفظ میکردم. بعد که استخدام شدم گفتند تو فلان جا درس خواندی پارتی داشتی!!!!!!!!! توی دلم میگفتم آخه قسم حضرت عباس رو باور کنم یا دم خروس رو؟؟؟!!! شما که تا دیروز میگفتید با این درس و بحث به هیج جا نمیرسی!!!!!!!
همان آدمها بعدها پشتکار منو در درس خواندن برای بچه هاشون مثال میزدن".
ناامید نشو! شما دست از تلاش نکش، قطعا موفقی! ان شاء الله که بهترین عاقبت در انتظارت باشه.
بله؛ کتابهای درسی هستند.
حدود 20 سال پیش اینها جزء منابع استخدام و کنکور ارشد رشته قرآن و حدیث بودند، که لازم بود، من بخوانم. عاقبت هم از ادامه تحصیل در این رشته منصرف شدم. ولی الان هم گاهی بچه های رشته علوم قرآنی سؤال می کنند که چگونه ما میگیم هیچ کس، آیه ای مثل قرآن نیاورده؛ ولی توی این کتابها سوره هایی رو وارد کردند؟!
مگر اعجاز قرآن بر ادیبان و زبان شناسان ادبیات عرب مشخص نیست؟! یعنی در حیطه تخصص مثلا سیوطی نبوده که این ها معجزه نیست؟!
مگر اینکه با پاسخ حضرتعالی، چنین بگیم که هدف "فقط نقل" و "مقتضای رعایت لزوم امانتداری در نقل" مطالب بوده! و اگرچه بر جناب سیوطی محرز هم بوده که این ها صرفا عبارات عربیست و معجزه نیست؛ ولی بلحاظ امانت داری در نقل؛ اینها رو در کتابش آورده؛ درسته؟!!!
انصافا کارشناس جای هیچ حرفی باقی نگذاشتند. کلامشون کامل بود. ولی به رسم ادب که به من ریپلای زدید در تایید کلام ایشون عرض میکنم.
ببینید خانومم، شما این مدت از همسرتون دلخور بودید (وحق هم داشتید) و قاعدتا روی خوش به ایشون نشان ندادید.
ایشون اگر شما رو نمیخواست بحث طلاق رو پیش می کشید و بعد با فراغ بال ازدواج میکرد. ولی وقتی خانه به اسم شما زده، یعنی مرد بی مروت و بی مسئولیتی نیست. و خواسته بنوعی برای شما جبران کنه.
ببینید عزیزم، شما ممکنه بگی گفت "مهریه تو میدم و ..." عملشون مهمه. توی دعوا حلوا خیرات نمی کنند. آدم عصبانی میشه هزار تا حرف که بعد هم پشیمان میشه از دهنش در میره!
خود شما ماشاءالله جهاندیده اید، میدونید حتما که مردها راحت خانه و املاکشون رو به اسم خانمشون نمیزنند. راحت مهریه همسرشون رو پرداخت نمی کنند.
ببینید من نمیگم کار خاصی نکرده و ...، چرا والله. من هم مثل شما خانم هستم. درک میکنم چه حالی دارید!
ولی انصافا همسر شما یک ویژگیهای مثبتی هم داشته و هنوز هم داره!
منتها با دلخوری از ایشون هیچ کار مثبتی از ناحیه ایشون مثبت دیده نمیشه!
اگر دقت فرموده باشید، من نگفتم فراموش کنید. اتفاقا معتقدم اصلا فراموش نمیشه!
من عرض کردم "رها کنید"... به پاس روزهای خوش و زندگی عاشقانه ای که باهم داشتید، "بگذرید".
شما چرا نرید زیارت؟! حق شماست که با همسرتون زیارت برید.
شاید اگه به ایشون بگید منو زیارت ببر، الان با توجه به رابطه ای که ۴ سال به سردی گراییده، اعلام آمادگی نکنند. ولی اگر شما آرام آرام جلو برید و نشون بدید که با وجود همه سختی ها و دل شکستگی ها و ... به حرمت گذشته، گذشت کردید. یک مدت که بگذره اصلا خود ایشون بیاد بگه مهیای سفر باشید.
خانم عزیز؛ درسته که ایشون ازدواج مجدد کردند ولی فراموشی که نگرفتند؛ شاید ایشون هم دلشون لک زده باشه برای چند دقیقه از اونروزها!!!!!
درسته اقدام ایشون از جانب شما تلقی به بی مهری و کم لطفی و ... شده(هرکسی هم جای شما بود، همین حس رو داشت) ولی این معناش این نیست که ایشون با ازدواج مجدد فرد کم محبت و بی مهر و عاطفه ای شده باشند؛ چه بسا قلباً از اینکه شما حس می کنید که ایشون پشت پا زدند به تمام 30 سال جوانی و عاشقی و ... بسیار دلتنگ باشند و حتی شاید هم نادم! ولی چی بگند الان؟! با وجود یک بچه!!!!(خودکرده را تدبیر نیست!!!!!)
گاهی ما خودخوری های خودمون را به زبان نمیاریم. مجبوریم لبخند بزنیم تا زندگی افراد بیشتری رو خراب نکنیم. مجبوریم از کاری که کردیم دفاع کنیم، مبادا از یک سوراخ دوبار گزیده بشیم!
خانم، مطمئن باشید این گذشت و در واقع جهاد شما بدون اجر و مزد نمی مانه!
خداشاهده این گذشت شما رو عزیزتر میکنه! از شما شخصیتی میسازه که اسمش هم مایه ابهت و مباهاته!
"عاقبت هرکسی به اصل خودش باز میگرده!" شما خانم اول و تاج سرید. باور کنید. این مدت اجازه ندید روی سر حلوا حلواتون کنند!
شاید باور نکنید؛ ولی آقایون اگه خاطرات خوبی با همسر اولشون داشته باشند؛ هیچ کس جای همسر اولشون رو توی دلشون پر نمیکنه! و همیشه به چشم "همسر" به او نگاه می کنند. مگر خانم خودش بخواد جا خالی بده و جاشو به دیگری بده که اون دیگه بحث دیگریست!
و البته برداشت من این هست که با ظرفیت و قابلیت بالایی که در شما هست در کمترین زمانی؛ اسم و یاد شما رو دیگران رو به احترام و تواضع و کرنش وا میداره!
حالا دیگه فدات شم، انتخاب با شماست؛ که در آتشی که توسط شما روشن نشد؛ بمانید و خدانکرده بیش از پیش بسوزید. و یا با خاموشی آتش؛ بهار را به خانواده خود هدیه کنید.
"قطعا خانمی با زکاوت و هوش شما بهترین راه رو انتخاب میکنه!"
براتون روزهای خوش مثال زدنی رو آرزو میکنم که تابحال عشاق هم تجربه نکردند.
سلام مجدد بر شما دوست عزیز
دوست عزیز؛ فرمودید که "زمانی که می فهمم با کسی حرف میزنه" متن سؤال اصلیتون رو که قبلا خوانده بودم، فکر میکنم حدود صحبتهاشون رو نوشته بودید؛ ولی الان توی متن نیست. نمیدونم والله!
ببینید در کل ارتباط چه حضوری چه مجازی با نامحرم ارتباط نامشروعه و مجوزی نداره؛ اگر هم طرفین متأهل باشند که دیگه بدتر و بقولا اقبح مِن قبیحه! (این مطلب رو همین اول گفتم که فکر نکنید میخوام رفتار شوهرتون رو توجیه کنم. و بگم اشکالی نداره.)
ولی بحث این هست که گاهی مردی روابط اجتماعی بالایی داره و در خانواده ای هم پرورش یافته که روابط باز و آزاد دارند، و روابط با نامحرم قبح خاصی پیشش نداره. بنابراین ارتباط و مکالمات و حتی شوخیهایی رو که با خانمها انجام میده؛ از روابط عمومی بالاش نشأت میگیره. وگرنه قصد دوستی و بقول معروف هوس بازی و خیانت و یا ازدواج موقت و مجدد در سر نداره!
19 سال هم گذشته شما غیر از گفتگو، رابطه دیگری ازش ندید. محبتش و رسیدگیش هم به شما کم نشده. خب اینجا رفتارش اگرچه یک خانم رو بعنوان همسر اذیت میکنه؛ ولی خطرناک نیست.
بنابراین شما انرژیتون رو دارید در جایی هزینه می کنید که خطری براتون نداره!
مسأله بعد این هست که باید دید وقتی به پدر و مادر مرحومتون ناسزا میگه شما در مقابل چه برخوردی می کنید؟ آیا شما مقابله به مثل می کنید و یا باهاشون بحث می کنید؟!
اگر اینجوری هست؛ که خب همین جر و بحثها، بداخلاقیهای ایشون رو تشدید و کش دار میکنه. پس باید روشتون رو تغییر بدید.
ولی یک موقع شما میگید من باهاش درگیر نمیشم و به هر روشی با ایشون صحبت کردم و پیش رفتم؛ در فضای آرام و صمیمی، زمانی که مثلا غذایی رو که دوست داشته واسه اش پختم، هنگامی که اعصابش آرام و با نشاط بوده مثلا خسته نبوده، زمانی که نیازش تأمین شده و... و... و همیشه از همه لحاظ حواسم به نیازهای همسرم بوده ولی از هر روشی وارد شدم، جواب نداده!
خب؛ پس دیگه حرف زدن و ... جواب نمیده! اگر بتونید رگ خوابش رو پیدا کنید و از اونجا اقدام کنید؛ بهتر جواب میده.(اگرچه به اصلاح روش ایشون نمی انجامه ولی موقتاً ساکتشون میکنه.)
از طرفی باید بپذیریم که برخی آدم ها کلاً بداخلاقند. گاهی خودشون هم از اخلاق خودشون کلافه میشند. ولی بعلت ضعف بنیه روحی و یا حتی کمبود ویتامینها خیلی نمیتونن بر اعصابشون مسلط باشند و خودشون رو کنترل کنند. خب دیگه چاره ای نیست باید از کنار بداخلاقیهای ایشون رد شد.
ما هزار تا عادت و اخلاق بد داریم؛ ممکنه یکیش "بد دهنی" باشه!
خصوصا وقتی شما می بینید که در حال عادی همه چیز روی رواله و برای شما کم نمیگذاره؛ محبتش کم نشده؛ رسیدگیش رضایت بخشه و و و خب؛ با محاسبه نقاط مثبت و منفی ؛ میشه از ویژگی ها و نقاط منفیشون صرفنظر و چشم پوشی کرد.
البته اگر خیلی اذیتید و ایشون هم باهاتون همکاری میکنه به مشاور متعهد و خبره مراجعه کنید.
ان شاء الله که بهترین و شیرین ترین روزها پیش روی شما باشه.
یاعلی
بر دوست خوب ما از طرف یک کاربر سلام
موفقیت شما وابسته به پشتکار خودته یا وابسته به حرف دیگرانه؟!!!!
شما میتونی با پشتکارت دیدشون رو عوض کنی!
دوستی میگفت: "یکموقعی همه فامیل بهم میگفتن تو با این رشته و ... به هیج جا نمیرسی! ولی بکوب درس میخواندم. تمام زندگی و تفریح من درس خوندن بود. برای استخدام 1000 صفحه 1000 صفحه کتابهای تخصصی میخوندم و حفظ میکردم. بعد که استخدام شدم گفتند تو فلان جا درس خواندی پارتی داشتی!!!!!!!!! توی دلم میگفتم آخه قسم حضرت عباس رو باور کنم یا دم خروس رو؟؟؟!!! شما که تا دیروز میگفتید با این درس و بحث به هیج جا نمیرسی!!!!!!!
همان آدمها بعدها پشتکار منو در درس خواندن برای بچه هاشون مثال میزدن".
ناامید نشو! شما دست از تلاش نکش، قطعا موفقی! ان شاء الله که بهترین عاقبت در انتظارت باشه.
یاعلی
با سلام و تشکر از شما استاد بزرگوار
بله؛ کتابهای درسی هستند.
حدود 20 سال پیش اینها جزء منابع استخدام و کنکور ارشد رشته قرآن و حدیث بودند، که لازم بود، من بخوانم. عاقبت هم از ادامه تحصیل در این رشته منصرف شدم. ولی الان هم گاهی بچه های رشته علوم قرآنی سؤال می کنند که چگونه ما میگیم هیچ کس، آیه ای مثل قرآن نیاورده؛ ولی توی این کتابها سوره هایی رو وارد کردند؟!
مگر اعجاز قرآن بر ادیبان و زبان شناسان ادبیات عرب مشخص نیست؟! یعنی در حیطه تخصص مثلا سیوطی نبوده که این ها معجزه نیست؟!
مگر اینکه با پاسخ حضرتعالی، چنین بگیم که هدف "فقط نقل" و "مقتضای رعایت لزوم امانتداری در نقل" مطالب بوده! و اگرچه بر جناب سیوطی محرز هم بوده که این ها صرفا عبارات عربیست و معجزه نیست؛ ولی بلحاظ امانت داری در نقل؛ اینها رو در کتابش آورده؛ درسته؟!!!
سپاسگزارم
اصلاح می کنم: این مدت اجازه "ندادید" روی سر حلوا حلواتون کنند!
سلام مجدد
انصافا کارشناس جای هیچ حرفی باقی نگذاشتند. کلامشون کامل بود. ولی به رسم ادب که به من ریپلای زدید در تایید کلام ایشون عرض میکنم.
ببینید خانومم، شما این مدت از همسرتون دلخور بودید (وحق هم داشتید) و قاعدتا روی خوش به ایشون نشان ندادید.
ایشون اگر شما رو نمیخواست بحث طلاق رو پیش می کشید و بعد با فراغ بال ازدواج میکرد. ولی وقتی خانه به اسم شما زده، یعنی مرد بی مروت و بی مسئولیتی نیست. و خواسته بنوعی برای شما جبران کنه.
ببینید عزیزم، شما ممکنه بگی گفت "مهریه تو میدم و ..." عملشون مهمه. توی دعوا حلوا خیرات نمی کنند. آدم عصبانی میشه هزار تا حرف که بعد هم پشیمان میشه از دهنش در میره!
خود شما ماشاءالله جهاندیده اید، میدونید حتما که مردها راحت خانه و املاکشون رو به اسم خانمشون نمیزنند. راحت مهریه همسرشون رو پرداخت نمی کنند.
ببینید من نمیگم کار خاصی نکرده و ...، چرا والله. من هم مثل شما خانم هستم. درک میکنم چه حالی دارید!
ولی انصافا همسر شما یک ویژگیهای مثبتی هم داشته و هنوز هم داره!
منتها با دلخوری از ایشون هیچ کار مثبتی از ناحیه ایشون مثبت دیده نمیشه!
اگر دقت فرموده باشید، من نگفتم فراموش کنید. اتفاقا معتقدم اصلا فراموش نمیشه!
من عرض کردم "رها کنید"... به پاس روزهای خوش و زندگی عاشقانه ای که باهم داشتید، "بگذرید".
شما چرا نرید زیارت؟! حق شماست که با همسرتون زیارت برید.
شاید اگه به ایشون بگید منو زیارت ببر، الان با توجه به رابطه ای که ۴ سال به سردی گراییده، اعلام آمادگی نکنند. ولی اگر شما آرام آرام جلو برید و نشون بدید که با وجود همه سختی ها و دل شکستگی ها و ... به حرمت گذشته، گذشت کردید. یک مدت که بگذره اصلا خود ایشون بیاد بگه مهیای سفر باشید.
خانم عزیز؛ درسته که ایشون ازدواج مجدد کردند ولی فراموشی که نگرفتند؛ شاید ایشون هم دلشون لک زده باشه برای چند دقیقه از اونروزها!!!!!
درسته اقدام ایشون از جانب شما تلقی به بی مهری و کم لطفی و ... شده(هرکسی هم جای شما بود، همین حس رو داشت) ولی این معناش این نیست که ایشون با ازدواج مجدد فرد کم محبت و بی مهر و عاطفه ای شده باشند؛ چه بسا قلباً از اینکه شما حس می کنید که ایشون پشت پا زدند به تمام 30 سال جوانی و عاشقی و ... بسیار دلتنگ باشند و حتی شاید هم نادم! ولی چی بگند الان؟! با وجود یک بچه!!!!(خودکرده را تدبیر نیست!!!!!)
گاهی ما خودخوری های خودمون را به زبان نمیاریم. مجبوریم لبخند بزنیم تا زندگی افراد بیشتری رو خراب نکنیم. مجبوریم از کاری که کردیم دفاع کنیم، مبادا از یک سوراخ دوبار گزیده بشیم!
خانم، مطمئن باشید این گذشت و در واقع جهاد شما بدون اجر و مزد نمی مانه!
خداشاهده این گذشت شما رو عزیزتر میکنه! از شما شخصیتی میسازه که اسمش هم مایه ابهت و مباهاته!
"عاقبت هرکسی به اصل خودش باز میگرده!" شما خانم اول و تاج سرید. باور کنید. این مدت اجازه ندید روی سر حلوا حلواتون کنند!
شاید باور نکنید؛ ولی آقایون اگه خاطرات خوبی با همسر اولشون داشته باشند؛ هیچ کس جای همسر اولشون رو توی دلشون پر نمیکنه! و همیشه به چشم "همسر" به او نگاه می کنند. مگر خانم خودش بخواد جا خالی بده و جاشو به دیگری بده که اون دیگه بحث دیگریست!
و البته برداشت من این هست که با ظرفیت و قابلیت بالایی که در شما هست در کمترین زمانی؛ اسم و یاد شما رو دیگران رو به احترام و تواضع و کرنش وا میداره!
حالا دیگه فدات شم، انتخاب با شماست؛ که در آتشی که توسط شما روشن نشد؛ بمانید و خدانکرده بیش از پیش بسوزید. و یا با خاموشی آتش؛ بهار را به خانواده خود هدیه کنید.
"قطعا خانمی با زکاوت و هوش شما بهترین راه رو انتخاب میکنه!"
براتون روزهای خوش مثال زدنی رو آرزو میکنم که تابحال عشاق هم تجربه نکردند.
یاعلی
صفحه‌ها