مطالب دوستان به تو از دور سلام

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر خیلی خرسندیم که با شما آشنا شدیم و زندگی و عقاید خودتون رو توصیف کردید و شاید به این نیت بوده که در واقع عقاید خودتون رو با ما به اشتراک بگذارید تا یک هم افزایی صورت بگیره فرمودید که شما طریقت رو بر شریعت ترجیح می دید و از دین و مذهب گریزانید. سوالی که ما از شما داریم این هست که وقتی حرف از طریقت می زنید طبعا حرف از پیمودن مسیر هست. و باید کسی را مد نظر داشته باشید که این مسیر رو طی کرده باشه و مهمتر این که سبک و سیره او برای شما الگو باشه، اون هم الگویی که یک حجت خدایی باشه که بعدا بتوانید در محکمه الهی بهش استناد کنید. الگوی شما چیست یا کیست؟ طبعا باید الگوی شما ائمه معصومین علیهم السلام باشند چون آنها بودند که به حقیقت واقعی نائل اومدند. اگر پیغمیر اکرم برای شما الگوست باید گفت که پیغمبر(صل الله علیه آله) در آخرین ساعات عمرش دستور داد او را به هر زحمتى که هست مسجد ببرند و نماز جماعت را در حالى که به شدت بیمار بود اقامه کرد. یا اینکه خدا به پیامبر ص می فرماید «اقم الصلاه لدلوک الشمس الی غسق اللیل» و خلاصه اینکه خدا حتی در واپسین سالهای عمر حضرت، ایشان رو امر و نهی می کند. یا مثلا  اعمال حج بجا می آورد. (حجه الوداع) على(علیه السلام) در محراب عبادت شهید شد و امام حسین(علیه السلام) روز عاشورا در برابر تیرباران دشمن نماز جماعت به ‌پا داشت. آیا کسى مى ‌تواند بگوید این معصومان بزرگوار به مقام یقین نرسیده بودند و لذا همچنان به عبادت ‌هاى خالصانه خود ادامه مى‌ دادند؟ فرمودید که بزرگ ترین نعمت خدا به انسان آزادی و اختیار است به شدت از امر و نهی دیگران بیزارم . خب بله بزرگترین نعمت اختیار انسان است که بین راه و بیراه یکی را انتخاب کند و این اختیار است که ممیز بین انسان و حیوان است. پس شکی در این نیست که خدا ، انسان رو آزاد آفریده تا از یوغ سلاطین بیرونی و درونی (هوای نفس) رهایی یابد، اما رها کردن شریعت دقیقا چیزی است که انسان رو در اسارات هوای نفس قرار می دهد، شانه خالی کردن از تکلیف، و رکون دقیقا چیزی است که هوای نفس ما به آن تمایل دارد. کسی که با دهها دلیل می داند خدایی هست و ترک نماز او باعث جهنمی شدن اون می شود (40-49 مدثر) اما باز هم مغلوب تنبلی و هوای نفسی می شود که او را احاطه کرده، و این احاطه کردن چیزی جز اسارت و سلب آزادی نیست. و آزادی واقعی را کسی دارد که با جهاد با نفس، و عمل به تکالیف شرعی خود را به خدا و آزادی واقعی و دلنشین حیات طیبه برساند و الا جزو خاسرین و زیان کاران خواهد شد (سوره عصر). و در آخر صحبت از دولت و حاکمیت زدید، که باید عرض کنم که نه دولت شاخص مسیر عبودیت ماست و نه حاکمیت، هیچکدام برای ما حجت نیستند و نباید حقیقت را از این منبع جستجو کرد، منابع دیانت ما قران و اهل بیت و عقل و اجماع دانشمندان هستش. در هر دولتی آدمهای و مسئولین خوب و کارامد و بد و خبیث هر دو وجود دارند، بهر حال همانطور که برای ما رعیت زمینه های امتحان وجود دارد برای مسئولین هم زمینه های امتحان وجود دارد و قرار نیست کسی از تحت حاکمیت خداوند متعال قصر در رود. آنچه مهم است این است که قیمتی زندگی کنیم نه اینکه به بهانه خطای دیگران خود نیز وارد وادی خطا و اشتباه شویم. بهر حال از آشنایی و ارتباط با شما خرسند شدیم. و امیدوارم آنچه بهترین راه و تصمیم باشد رو اتخاذ کنید که عمر را یک بار بیشتر نمی توان تست کرد. به قول شاعر: روزی به پیر میکـده گفتم که عمر چیست؟ پلـکی به روی هم زد و گفتـا جهان گذشت   گفتم که مــرگ فــــرصــت دیـــدار میــدهـد گفت این عروس از بر صدها جوان گذشت   گفتم که عشق چیست تهی کرد جـام و گفت برهر کسی به شیوه ای این داستان گذشت   دیـشـب بـیـــاد گفتــه استــادم ایـن دو بیـت از نــوک خامه بــود ولـی بـر زبان گذشت   کافسانــه حیـــات دو روزی نــبــود بیــش آن هـــم کلیـم با تـــو بگــویم چنـان گذشت   یک روز صرف بستن دل شد به این و آن روز دگـر بـه کندن دل زیـــن و آن گذشت   موفق باشید